[Krystyna]

   
   
Figowiec wielkolistny (Ficus macrophylla Pers.)
gatunek drzewa należącego do grupy roślin wiecznie zielonych z rodziny morwowatych
Pochodzi z Australii, ze stanów Queensland, Nowa Południowa Walia i Lord Howe Island
Anglojęzyczna nazwa zwyczajowa Moreton Bay Fig wywodzi się od australijskiej zatoki Moreton.
W tej strefie Australii wschodniej temperatury średnie wahają się między 20–30 °C w styczniu i 10–20 °C w lipcu.
Figowiec ten uprawiany jest w Nowej Zelandii, na Hawajach, w Kalifornii oraz na Florydzie.    
Okazy z tych ostatnich regionów nie osiągają jednak tych samych wielkości, co okazy z naturalnych siedlisk.
We Włoszech został wprowadzony na Sycylii w XIX wieku.

W swoim naturalnym siedlisku jest znacznych rozmiarów drzewem, mogącym osiągnąć wysokość 60 m.
Jest to typowa roślina wilgotnego lasu równikowego i w tym środowisku, często rozrasta się na kształt
pnącego się epifitu.
Gdy kiełkuje na gałęzi innego drzewa, owija swoje korzenie wokół pnia "gospodarza", dławiąc go, a następnie doprowadzając do śmierci, aby zająć jego miejsce – stąd określany jest drzewem dusicielem.
Liście
Podobne do liści magnolii, są szerokie, podłużne i eliptyczne, twarde, o ciemnozielonym kolorze i błyszczącej powierzchni oraz srebrzystym spodzie, długości od 10 do 25 cm.
Owoc
Tzw. owoc pozorny, jest jadalny i podobny do owocu figowca pospolitego, o jajowatym kształcie i długości ok. 2 cm oraz zielonym kolorze, który zmienia się na fioletowy z żółto-zielonymi plamkami, gdy owoc jest dojrzały.
Owoc wydają wyłącznie drzewa dorosłe, rosnące na świeżym powietrzu; zazwyczaj rozwijają się w parze.

Znane są dwa podgatunki:
• Ficus macrophylla subsp. macrophylla,
w przeszłości sklasyfikowany jako Ficus platypoda var. etiolaris (Benth)
• Ficus macrophylla subsp. columnaris (C. Moore & F. Muell.),
w przeszłości sklasyfikowany jako Ficus magnolioides (Borz&igrave
źródło