[Krystyna]

   
   
   
Arctium Minus-Łopian Mniejszy
Występowanie : Europa, część Azji, Kaukaz, zawleczony na inne kontynenty. 
W Polsce na całym obszarze, w górach rzadziej, w niższych położeniach. 
Rośnie na przydrożach, nieużytkach, wysypiskach, ugorach, miedzach. 

Wysokość:   60 - 120 cm
Kolor kwiatów:   purpurowy
Trwałość:   roślina dwuletnia
Okres kwitnienia:   VII - IX  
 Roślina w pierwszym roku wytwarza gruby, palowy korzeń i rozetę dużych, długoogonkowych liści.
Kształt blaszki liściowej jest szerokojajowaty z sercowatą nasadą.    
Spodnia strona liści jest gęsto pokryta szarymi włoskami.
W drugim roku roślina wytwarza wzniesioną, rozgałęzioną łodygę.
W okresie kwitnienia na szczytach rozgałęzień łodygi pojawiają się koszyczkowate kwiatostany zebrane w grona.
Koszyczki zawierają tylko kwiaty rurkowe, purpurowej barwy i osiągają średnicę 1,5 - 2,5 cm.
Listki okrywy koszyczka zakończone są haczykowatymi zadziorami.
Po dojrzeniu nasion całe koszyczki łatwo oddzielają się od łodygi przyczepiając się do ubrań przechodzących ludzi lub sierści zwierząt.
Owocem jest niełupka o długości 5 - 6 mm.
Roślina spotykana na terenach ruderalnych, przy drogach, na żwirowiskach.

Surowcem leczniczym jest korzeń Łopianu-Bardanae Radix
Zbiór korzeni przeprowadza się jesienią z roślin jednorocznych (nie wytwarzających jeszcze pędów kwiatowych) lub wczesną wiosną z roślin dwuletnich.    
Zebrany surowiec poddaje się suszeniu w warunkach naturalnych lub w suszarniach ogrzewanych w temperaturze do 35oC.
Po wysuszeniu surowiec ma barwę szarobrunatną a na przełomie szarobiałą.

Inne zastosowanie...
W przemyśle kosmetycznym używa się wyciągów i soku z Korzeni Łopianu jako składnika szamponów i środków do pielęgnacji włosów i skóry.
Młode nadziemne części pędów oraz korzenie są jadalne jako warzywa.
Wytwarzany z nasion olej tłusty znajduje zastosowanie przy produkcji mydła.
Łodygi dostarczają grubego włókna, a odpady znajdują zastosowanie w przemyśle papierniczym
źródło
źródło