[Krystyna]

   
   
   
Arctium Nemorosum-Łopian Gajowy
Wieloletnia roślina zielna dorastająca do 2 metrów wysokości.
Gałązki wydłużone, na końcach łukowate zwieszone.
Liście dolne, duże, 50 do 70 cm, szeroko-jajowate, dłuższe niż szersze, u nasady sercowate.
Liście spodem prawie nagie.
Ogonki liściowe dęte.
Kwiaty zebrane w kwiatostan przypominający grono.
Koszyczki kuliste, szerokości 2-2,5 cm, słabo pajęczynowato osnute, prawie nagie.
Łuski okrywy na szczycie haczykowate, wewnętrzne zwykle purpurowe.
Kwiaty długością równe okrywie.
Owoc - niełupka, do 1 cm długości.

Łopian Gajowy kwitnie od lipca do sierpnia.
Zapylany przez pszczoły oraz motyle dzienne i nocne.
Koszyczki w czasie owocowania to tak zwane "rzepy", z łatwością "roznoszone" i rozsiewane są przez ludzi i zwierzęta.

Rośnie w żyznych lasach liściastych - lasy łęgowe, grądy w dolinach rzecznych i na ich obrzeżach.
Należy do gatunków charakterystycznych dla lasów łęgowych (w tym także łęgopodobnych lasów zboczowych) i zbiorowisk porębowych.
Występuje w miejscach półcienistych, na siedliskach świeżych do wilgotnych, na glebach gliniastych,
żyznych, bogatych w azot (nitrofilnych) i węglan wapnia.
Roślina o zasięgu europejskim.
Granica południowa zasięg przebiega przez centralną część Włoch i Pireneje.
Granica północna przebiega przez francuski Masyw Centralny, Irlandię, Wielką Brytanię i południową Szwecję.
Wschodnia granica zasięgu przebiega przez Polskę i Rumunię.
W Polsce występuje rzadko, w zachodniej i południowo-zachodniej części kraju.
Uwagi:
Łopian Gajowy-Arctium Nemorosum jest łatwy do pomylenia z pospolitym w lasach nad brzegami wód Łopianem Mniejszym (Arctium Minus).
Główne cechy wyróżniające Łopian Gajowy to: łukowato zwieszone gałązki oraz koszyczki kwiatowe nagie lub prawie nagie.
źródło