[Krystyna]

       
Jałowiec pospolity (Juniperus communis L.)
– gatunek zawsze zielonego krzewu lub drzewa należący do rodziny cyprysowatych.
Występuje na półkuli północnej od południowych krańców Arktyki po ok. 30°N w Europie, Azji i Ameryce Północnej.
Zawsze zielony, powoli rosnący, prosty, od nasady rozgałęziony krzew o kolumnowej, niekiedy także płasko rozpostartej formie wzrostu; występuje również jako małe drzewo o wielu pniach z wąsko piramidalną (tylko rzadko spłaszczoną) koroną, osiąga wysokość 0,5–6 m (w uprawie – do 12 metrów). Młode pędy 3 m – kanciaste z wąskimi podłużnymi listewkami.
Szyszki
Po zapyleniu łuski kwiatów żeńskich zrastają się w jedną i mięsistą szyszkojagodę otaczającą 3 nasiona.
Niedojrzałe szyszkojagody są wielkości grochu, zielonkawe, bez soku, nieprzyjemne w smaku. Dojrzewają jesienią drugiego lub trzeciego roku, mają 6–9 mm średnicy, są czarnobrunatne, niebieskawo oszronione, na krótkich trzoneczkach.
Nasiona słabo 3-kanciaste, jasnobrunatne, z twardą łupiną.

Zastosowanie
Lecznicze właściwości jałowca cenione były już w starożytności.
W tym celu wykorzystywano szyszkojagody, liście i samo drewno.
Medycyna naturalna zaleca stosowanie jałowca w takich chorobach, jak artretyzm, cukrzyca i nadczynność tarczycy.
Leki z jałowca można przyrządzać na wiele sposobów: jako napary, wyciągi wodne i nalewki, syropy, wino i piwo jałowcowe czy nawet powidła.
Z owoców jałowca robi się gin i jego pierwowzór – jenever, podobnie powstaje popularna w Czechach jalovcová, a na Słowacji - borovička.
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło
źródlo
źródło