[Krystyna]

   
   
   
Arctium Lappa-Łopian Większy
Inne (ludowe) nazwy: łopuch, głowacz, kostropień, topień, dziady.
Występuje w Europie, na Syberii, w Himalajach, Chinach, Japonii, Azji Mniejszej, na Kaukazie, a jako gatunek zawleczony również w Ameryce Północnej i Południowej. 
Jest pospolity na terenie całej Polski. 
Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy.

Duża roślina zielna, szeroko się rozrastająca.
W pierwszym roku wegetacji tworzy różyczkę liściową dużych liści, dopiero w drugim roku z korzenia wyrasta łodyga kwiatowa. 
Kwiaty fioletowo-różowej barwy. 
Roślina dwuletnia, hemikryptofit. 
Jest pospolity na całym niżu Polski, w górach jest nieco rzadszy i spotkać go można tylko w niższych partiach gór. 
Rośnie na dobrych glebach, przy drogach, na przychaciach, w zaroślach nadrzecznych.       
Roślina ruderalna. 
Przedprątne kwiaty kwitną w miesiącach VII – VIII, zapylane są przez owady. 
Owoce rozsiewane są głównie przez zwierzęta (zoochoria), do sierści których koszyczki kwiatowe przyczepiają się haczykowatymi łuskami okrywy koszyczka
Tworzy mieszańce z gatunkami: Łopian Gajowy-Arctium Nemorosum, Łopian Mniejszy-Arctium Minus i Łopian Pajęczynowaty-Arctium Tomentosum
Zastosowanie
Roślina lecznicza
Surowiec zielarski: Wykorzystuje się głównie korzenie-Radix Bardanae
Wytwarza się z niego olej z Łopianu
Korzeń Łopianu, łodygi i ogonki liściowe są jadalne (na surowo).
Można je też kisić,
Indianie Irokezi suszyli korzenie łopianu przy ogniu i gromadzili na zimę. Jedli je po dłuższym moczeniu w wodzie,
W Japonii, Chinach i na Jawie uprawia się go jako warzywo.
W Wielkiej Brytanii z korzenia Łopianu w połączeniu z korzeniem Mniszka Lekarskiego produkuje się orzeźwiający napój sprzedawany w podobnej formie jak inne napoje gazowane np. coca-cola. 
Funkcjonuje on pod nazwą Dandelion and Burdock
źródło
źródło
źródło