[Krystyna]

The Grand Duchess Vladimir.


Queen Elizabeth wearing the tiara three ways.

Catherine the Great's jewelry Emeralds
Katarzyna Wielka miała legendarną kolekcję zielonego kamienia i mówią, że zanim wejdzie na  szczególnie trudne spotkaniem z jej generałami, założy szmaragdową biżuterię
To był strategiczny ruch, forma zastraszenia, pokaz siły.
Uważam, że dzisiejszy termin to Power Jewels.
Podczas jednego z tych spotkań strategicznych — być może podczas wojny rosyjsko-tureckiej, kiedy zakończyła podbój Południa i uczyniła Rosję dominującą potęgą w południowo-wschodniej Europie? — generałowie Catherine patrzyliby na 107,67 Szmaragdu w kształcie prostokąta
Szmaragd w tym naszyjniku był częścią rosyjskiej kolekcji cesarskiej przez ponad 100 lat.
Kamień ten, po jej śmierci, przeszedł przez wieki wzdłuż linii rosyjskiej rodziny cesarskiej i prosto do równie legendarnej Szmaragdowej kolekcji wielkiej księżnej Włodzimierza za pośrednictwem jej teścia cara Aleksandra II.
Wielka Księżna Władimir nie była kwiatem ściennym; w rzeczywistości była znana jako najwspanialsza z wielkich księżnych, miała słynną kolekcję klejnotów i przyjęć, a nawet miała trochę problemów z hazardem (bakarat i ruletka były jej słabością).

Po otrzymaniu wiadomości o rewolucji opuściła Petersburg z zaledwie kilkoma „klejnotami dnia i sznurami Pereł” i ukryła prawdziwe skarby w tajnym schowku w Pałacu Włodzimierza.
Pozostała na wsi do lutego 1920 roku, kiedy uciekła do Wenecji, stając się ostatnim Romanowem, który opuścił rosyjską ziemię .

Jej klejnoty jednak zniknęły, zanim to zrobiła.
W operacji godnej Jamesa Bonda brytyjski oficer wkradł się do pałacu Władimira przebrany za robotnika i schował wszystkie ukryte klejnoty do plastikowych toreb. Klejnoty dotarły bezpiecznie z Rosji do Londynu, gdzie jej syn Wielki Książę Borys mieszkał na wygnaniu.
Po jej śmierci jej rodzina zaczęła sprzedawać jej biżuterię, aby się utrzymać
Perłowa kropla i Diamentowa Tiara Wielkiej Księżnej trafiły do królowej Marii i pozostają jednym z ulubionych przez królową Elżbietę (lubi ją z perłowymi kroplami lub alternatywnymi szmaragdowymi kroplami, a czasem w ogóle bez kropli).

Prostokątny szmaragd 107,67, który kiedyś należał do Katarzyny Wielkiej, został sprzedany Cartierowi w 1927 roku.
Pozostał w ich prywatnej kolekcji, ponownie zamontowany na diamentowym sautoir, dopóki nie został przeprojektowany przy użyciu naszyjnika zakupionego od rodziny Payne Whitney.
W 1954 kamień został przycięty do kształtu gruszki 75,63 karata, aby poprawić jego przejrzystość i został kupiony przez Johna D. Rockefellera Jr.
Pozostał w rodzinie Rockefellerów, dopóki nie został ponownie sprzedany w listopadzie 1971 słynnemu dealerowi Raphaelowi Esmerianowi za 4,3 miliona dolarów.
(To Esmerian poradził Cartierowi, aby przeciął kamień).
Szmaragd w kształcie gruszki został na nowo odkryty w kolekcji wybitnej prywatnej rodziny, tym razem zawieszony w bardziej współczesnej oprawie diamentowej o wadze 75,61 karatów.
Będzie on sprzedawany w Christies Geneva 15 maja, szacowany na 3,5 miliona dolarów.

Jak często pojawiają się duże wyroby jubilerskie o tego rodzaju rosyjskiej proweniencji?
„Ostatnim klejnotem Romanowów sprzedanym w Christies była Szmaragdowa broszka należąca do Katarzyny Wielkiej, która w 2010 roku kosztowała 1,65 miliona dolarów” – mówi Daphne Lingon, szefowa działu biżuterii w Christies w Ameryce.
„Departament Rosyjski ma czasami małe przedmioty z rodziny, ale ważne klejnoty są bardzo rzadkie”.
źródło