[Krystyna]

 
Indyjski wisiorek z Mughal, który można wykorzystać jako biżuterię kundan.
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:...ii_sec.JPG
https://emeralds.com/education/emerald-j...ry-styles/

Ten imponujący wisiorek z klejnotami w postaci drapieżnego ptaka z rozpostartymi skrzydłami i wachlarzowatym ogonem należy do niewielkiej grupy wisiorków z ptakami datowanych na okres od XVII do XIX wieku.
Ptaki trzymają w pazurach duże perły, a wszystkie mają pętle do zawieszania na skrzydłach i głowach, potwierdzające, że były noszone jako wisiorki.
Znane są przykłady w kolekcji Al-Sabah, Kuwejt (LNS 28 J; Keene, 2001, nr kat. 8.38, s. 108); Musée Guimet, Paryż (MA 6768; Okada, 1992, s. 147); dwa w Nasser D. Khalili Collection (JLY 2151, JLY 2154; Carvalho, 2010, nr 20, 21, s. 76-77); i dwa w kolekcji Al-Thani (Jaffer (red.), 2013, nr 56, 57, s. 187-188).

Pedro Moura Carvalho sugeruje, że wisiorki w kształcie ptaków wywodzą się z chrześcijańskich przedstawień gołębicy, a rozpostarte skrzydła symbolizują Ducha Świętego.
Możliwe, że przedstawienia gołębicy pojawiły się na dworze Mogołów pod koniec XVI wieku wraz z pierwszą misją jezuicką, która w 1580 r.
Przedstawiła Akbarowi kopię Biblii Poligloty.
Ikonografia gołębicy jest szeroko stosowana przez chrześcijan na całym świecie i miałaby znane katolikom żyjącym w Indiach.
Wiadomo, że miejscowe chrześcijanki w Goa zastąpiły naszyjnik ślubny noszony przez hinduskie kobiety (mangal sutra) naszyjnikiem w kształcie gołębicy.
Tradycja ta zanikła w XIX wieku, kiedy gołąb został zastąpiony krucyfiksem.
Pełne omówienie zawieszek z ptakami tego typu można znaleźć w Carvalho, ibid. , s. 76-77.

Michael Rogers sugeruje, że wizerunek ptaka heraldycznego był popularny w Europie w XVI i XVII wieku i został wprowadzony na dwór Mogołów przez włoskich jubilerów pracujących dla cesarzy Mogołów (Jaffer (red.), 2013) ., s. 187).
Forma trafiła następnie na dwory Radżputów i południowych Indii wraz z innymi formami biżuterii Mogołów.
Wisiorki z ptakami pojawiają się na kilku XVIII-wiecznych obrazach z Jaipur i Mewar w Radżastanie.
Należą do nich stojący portret Maharany Amara Singha II z Mewar (r. 1698-1710), namalowany około 1735-40, na którym Maharana ma ptaka zawieszonego na łańcuszku na szyi, noszonego raczej jako pojedynczy wisiorek niż część większego naszyjnika.
Portret znajduje się w zbiorach Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie (IS.55-1997).
Obraz sugeruje, że te wisiorki były popularne w Radżastanie.
Przykłady z pewną dekoracją emaliowaną wzdłuż krawędzi i na ogonach ptaków zostały prawdopodobnie wykonane w północnych Indiach.. , s. 187).
http://www.alaintruong.com/archives/2019...89463.html