[Krystyna]

   
Anglosaska srebrna brosza, ok. 900 rok
Średniowiecze to epoka obejmująca około 1000 lat, ograniczająca się do Europy i terenów Cesarstwa Bizantyjskiego. 
Znaleziska archeologiczne z tego okresu bardzo różnią się od siebie stylem i wykonaniem, ze względu na czas i miejsce pochodzenia.  
To co łączy style i okresy jubilerstwa średniowiecznego, to niewątpliwie złoto. 
Biżuteria, czerpiąc z antyku, wykonywana była głównie w złocie, a przez cały okres trwania średniowiecza rozwinęło się także wiele technik jubilerskich. Dla biżuterii okres dalszego rozwoju formy, oraz czas nawiązań do tradycji antycznych. 
Z tamtych czasów pozostało przekonanie o magicznej i uzdrawiającej mocy kamieni szlachetnych. 
Główne style w biżuterii średniowiecznej to: barbarzyński, bizantyjski, Karolingów, ottoński, Wikingów i późnego średniowiecza, kiedy styl biżuterii w Zachodniej Europie stał się niemal spójny.
   
Złote kolczyki około 1300 – 1350 rok, znalezione na terenie Chorwacji
Większość zachowanych w dobrym stanie drogocennych przedmiotów z okresu średniowiecza jakie odnaleziono, to przedmioty użytku kościelnego, relikwiarze, tace, talerze, kielichy i krzyże. 
Kościołom udało się zachować więcej skarbów, niż świeckiej części społeczeństwa. 
Jednak zarówno w świeckich, jak i sakralnych obiektach dekoracyjnych, wykonywanych w tamtym czasie głównie w metalach szlachetnych, używane były te same techniki, a ich styl był jednolity, często z wpływem sztuki sakralnej na świecką.
   
Element paska i klamra wykonane w złocie, w stylu bizantyjskim
   
Bizantyjski wisior z XI lub XII wieku
Porównując podstawowe formy biżuterii, takie jak pierścionki, naszyjniki, bransolety i broszki, nietrudno stwierdzić, że w średniowieczu istniały rodzaje biżuterii, których dziś się nie wytwarza. 
Były to głównie ozdoby, które miały bardzo konkretną funkcję. 
Przykładem mogą być fibule (spinacze do ubrania, zwanego płaszczem, wywodzące się już ze starożytnego Rzymu), zapinki do ubrań, klamry do paska, ozdoby sznurowadeł, szpile i guziki, blaszki i różne ozdoby do dekorowania pasów, broni, kapeluszy, sakiewek i innych akcesoriów oraz ozdoby do spinania włosów, jak szpile. 
Klasyczne formy biżuterii również święciły tryumfy. 
Naszyjniki, wisiory i medaliony wykonane w złocie – wszystko z elementami kamieni szlachetnych, były nierozerwalną częścią stroju kobiet z wyższych sfer. 
Wraz z upowszechnianiem się chrześcijaństwa coraz większą rolę zaczął odgrywać krzyż, który stał się jednym z najważniejszych symboli nowej religii. 
Praktykowano też wszywanie złotych blaszek we włosy czy upięcia i ozdoby włosów, a także – wśród zamożnych – naszywanie ozdób na stroje. Czasami noszono też bransolety – obręcze, na ramiona i kostki.
   
Bizantyjskie kolczyki pochodzące z  V- VII wieku
   
Anglosaska brosza
   
Pierścień odnaleziony na terenach Austrii
   
Zapinki z emaliowaniem komórkowym znalezione w Sutton Hoo
https://antiquebizu.pl/bi%c5%bcuteria-z-...ecza-cz-i/