26-03-2025, 00:06
Juniperus Tibetica
Występowanie:
Gatunek pochodzący ze środkowych Chin , występujący na południu chińskiej prowincji Gansu, na południowym wschodzie prowincji Qinghai, w Syczuanie i we wschodnim Tybecie, gdzie dociera do granicy z Nepalem.
Ekologia:
Rośnie w lasach górskich, na siedliskach skalistych i piaszczystych, na terenach półpustynnych, na wysokościach od 2600 do 4800 m n.p.m.
Czasami sadzi się ją wokół świątyń i miejsc świętych.
Opis:
Jednopienny, rzadziej dwupienny, wiecznie zielony krzew lub drzewo osiągające wysokość 5–15(–30) m.
Korona jest nieregularnie stożkowata lub okrągła, kora żółtobrązowa, później szarobrązowa do czerwonoszarej; Gałęzie mają przekrój okrągły lub lekko kwadratowy. Liście są dymorficzne, łuskowate i igłowate; liście igłowate, pojawiające się zwykle tylko na siewkach i młodych roślinach, wyrastają w okółkach po 3, mają długość 4–8 mm; Liście łuskowate wyrastają u starszych okazów, są pierzaste lub zebrane w okółki po 3, jajowate do lancetowatych, długości 1–3 mm. S
zyszki męskie są kuliste, mają średnicę około 2 mm i zawierają 6–8 mikrosporofili, szyszki żeńskie są jajowate lub kuliste, mają długość 9–16 mm i szerokość 7–13 mm, są brązowe lub czarne, gdy dojrzeją, i zawierają pojedyncze nasiono.
Zagrożenie i ochrona:
Czerwona lista gatunków zagrożonych IUCN (2013) klasyfikuje ten gatunek jako zagrożony (VU).
Jego populacja jest bardzo rozdrobniona, a presja człowieka na jego siedlisko stale rośnie.
Gatunek ten jest zagrożony zarówno przez wypas bydła, jak i zbieranie drewna wykorzystywanego jako opał.
https://botany.cz/cs/juniperus-tibetica/