[Aur Ganuz]

Dobrze. Ujmę to jeszcze inaczej. W biblistyce mówi się często o tzw. problemie synoptycznym i podejmując się rozwiązania problemu tworzone są hipotezy mające udzielić odpowiedzi na pytanie o to, co stanowi jego źródło. Najczęściej wspomina się w takiej sytuacji o koncepcji dwóch źródeł - za jedne przyjmując ewangelię wg. Marka, a za drugie uznając (hipotetyczne, rekonstruowane) źródło Q (stosowne odnośniki w tym temacie można znaleźć w sieci bez większego problemu).

Zastanawiam się (za sprawą uprawianego współcześnie na potęgę synkretyzmu w tym zakresie) czy Tarot , jako idea, nurt, koncepcja filozoficzno-mistyczna, posiadać może swój, także hipotetyczny, odpowiednik źródła Q znany z biblistyki (co samo w sobie jest aktem synkretycznym).

Wszystko dobrze, tylko teolog chrześcijański będzie się zastanawiał czy źródłem jest ew. Marka czy źródło Q, historyk religijny będzie się doszukiwał źródeł w platonizmie, hermetyzmie, gnostycyzmie i innych sektach filozoficzno-religijnych. Podobnie w tarocie - możemy się zastanawiać czy był jakiś konkretny pierwowzór tarota, lub też koncetrować się na szerszym polu wpływów sztuki, religii, rozrywki itp.

Dlatego w pracy nad i z kartami rozważam równolegle dwie koncepcje. Pierwsza zakłada przemieszanie idei kulturowych, religijnych, gnostycznych, innych, skutkujące powstaniem talii pierwotnych (bez wskazywania na wynalezienie koła jako źródło prac nad samochodem ). Z drugiej zaś zakładam, że u źródeł powstania tarota może leżeć akt, w jakimś stopniu niezależny, lub zależny warunkowo, w bardzo określonym zakresie (Sitz im Leben) czasu i miejsca kształtowania się koncepcji tarota jako systemu.

Ok, moje prywatne skromne zdanie jest takie: odpowiednika źródła Q w tarocie raczej nie znajdziemy. Raczej. Jeśli chodzi o czas i miejsca kształtowania się tarota, myślę, że miało to olbrzymie znaczenie. W sensie kulturowym (i włączam tu religię) można spokojnie przyjąć, że zarówno Mezopotamia i Egipt w jakiś sposób miały jakiś subtelny wpływ na powstanie tarota podobnie z resztą jak na całokształt kultury europejskiej (obydwie kultury odegrały sporą rolę w kształtowaniu się kultury hellenistycznej i hebrajskiej, które z kolei miały nieoceniony wpływ na kształtowanie się 'naszej' zachodnio-europejskiej kultury, nie wspominając o olbrzymim boomie na hellenizm w XV w.). Natomiast jakiekolwiek nurty określane dziś jako 'ezoteryczne' miały najprawdopodobniej znikomy (jeśli nie żaden) wpływ na jego powstanie.

Ps. Mam nadzieję, że udało mi się odrobinę przybliżyć Tobie, oraz innym uczestnikom wątku, to jakimi ścieżkami błądzą moje myśli i dlaczego tak a nie inaczej wędrują.

Tak, dzięki za wyjaśnienie, bo już zaczynałem się zastanawiać czy chodzi o powstanie tarota, czy o wszystkie późniejsze dodatki.

Czyli Jóźwiak miał racje, tarot pochodzi z Mezopotamii! Tylko pytanie - czy aby na pewno pisał on (bo artykułu nie czytałem) o pochodzeniu kart czy o kształtowaniu się wizerunków ikonograficznych

Proszę Aur Ganuz :
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.taraka.pl/inana">http://www.taraka.pl/inana</a><!-- m -->
O ile Le Stelle chodziło o ten artykuł ( jak się tylko domyślam ).

Dzięki piękne! Artykuł jest bardzo ciekawy. Niestety, jest jeden mały problem. Płaskorzeźba Burneya, na którą Jóźwiak się powołuje została odkryta dopiero w pierwszej połowie XX w. w Iraku. Tak więc teoria, jakoby autor tarota znał ją pada. Nie widział też żadnej podobnej, bo (o ile się nie mylę) żadnej podobnej nie ma. Nie wspominając o tym, że nie ma pewności, czy płaskorzeźba ta w ogóle przedstawia Isztar.