17-11-2014, 23:12
Witam!
I o interpretacje pytam....
Otóż, od bardzo dawna dość regularnie śnił mi się demon, jako zły duch nawiedzający dom, przestrzeń, jakieś pomieszczenie. Widziałam powykrzywianą twarz, powyginane kształty, zmieniające się przedmioty - ogólnie w snach mnie straszył, dręczył. Paraliżował mnie zawsze strach... Starałam się nawet krzyczeć ze strachu, zwłaszcza jak mną miotał na przykład po ścianach, chciał dopaść, ale zazwyczaj głos wiązł mi w gardle i zamiast krzyku czy wyartykułowanych słów wydobywała się ze mnie cisza lub piskliwy dźwięk, który nawet krzykiem nazwać nie dało się. Często budziłam się przerażona lub po prostu zmęczona tą nierówną walką. Sen powtarzał się od czasu do czasu, ale powtarzał się...
Ostatnio śnił mi się demon materializujący się w drzwiach wyjściowych, przez które chciałam wyjść z domu. Znów ścisk w gardle i uciekłam w przerażeniu. Postanowiłam jednak tym razem stawić mu czoła. Wróciłam do drzwi, zdecydowana go zobaczyć bez strachu i zdecydowana na konfrontację. Jednak więcej się nie pojawił.
Po 2-3 dniach, śnił mi się ponownie. Szalał znów i straszył w pomieszczeniu, ale się go nie bałam, nawet gdy znów swoją nadludzką siłą miotał mną jak kukłą po ścianach. Zaczęłam krzyczeć, by się wynosił. Miałam głośny, donośny głos, bez cienia strachu, bez leku wypędzałam go i kazałam mu iść precz. I odpuścił.
Obudziłam się radosna, pełna siły, z przeczuciem, ze chyba już nigdy mi się nie przyśni - oby, taką mam nadzieję.
Przepraszam za chaotyczny opis.
Czy wiecie co chciała mi podpowiedzieć świadomość? Co w niej było takiego, że mnie straszyła takimi wizjami? W poprzednich snach strach był naprawdę namacalny, a mój krzyk bezgłośny mimo prób wydobycia dźwięku. Dodam, że tej samej (ostatniej) nocy sen wcześniej śnił mi się diabeł, którego wyśmiałam bo chciał mi dać rogi. Byłam panią tych snów, ponad nimi. Czy pokonałam jakiś etap? Czy może to było jakieś ostrzeżenie? Sama nie wiem, ale chciałabym dobrze to zrozumieć...
I o interpretacje pytam....
Otóż, od bardzo dawna dość regularnie śnił mi się demon, jako zły duch nawiedzający dom, przestrzeń, jakieś pomieszczenie. Widziałam powykrzywianą twarz, powyginane kształty, zmieniające się przedmioty - ogólnie w snach mnie straszył, dręczył. Paraliżował mnie zawsze strach... Starałam się nawet krzyczeć ze strachu, zwłaszcza jak mną miotał na przykład po ścianach, chciał dopaść, ale zazwyczaj głos wiązł mi w gardle i zamiast krzyku czy wyartykułowanych słów wydobywała się ze mnie cisza lub piskliwy dźwięk, który nawet krzykiem nazwać nie dało się. Często budziłam się przerażona lub po prostu zmęczona tą nierówną walką. Sen powtarzał się od czasu do czasu, ale powtarzał się...
Ostatnio śnił mi się demon materializujący się w drzwiach wyjściowych, przez które chciałam wyjść z domu. Znów ścisk w gardle i uciekłam w przerażeniu. Postanowiłam jednak tym razem stawić mu czoła. Wróciłam do drzwi, zdecydowana go zobaczyć bez strachu i zdecydowana na konfrontację. Jednak więcej się nie pojawił.
Po 2-3 dniach, śnił mi się ponownie. Szalał znów i straszył w pomieszczeniu, ale się go nie bałam, nawet gdy znów swoją nadludzką siłą miotał mną jak kukłą po ścianach. Zaczęłam krzyczeć, by się wynosił. Miałam głośny, donośny głos, bez cienia strachu, bez leku wypędzałam go i kazałam mu iść precz. I odpuścił.
Obudziłam się radosna, pełna siły, z przeczuciem, ze chyba już nigdy mi się nie przyśni - oby, taką mam nadzieję.
Przepraszam za chaotyczny opis.
Czy wiecie co chciała mi podpowiedzieć świadomość? Co w niej było takiego, że mnie straszyła takimi wizjami? W poprzednich snach strach był naprawdę namacalny, a mój krzyk bezgłośny mimo prób wydobycia dźwięku. Dodam, że tej samej (ostatniej) nocy sen wcześniej śnił mi się diabeł, którego wyśmiałam bo chciał mi dać rogi. Byłam panią tych snów, ponad nimi. Czy pokonałam jakiś etap? Czy może to było jakieś ostrzeżenie? Sama nie wiem, ale chciałabym dobrze to zrozumieć...