15-02-2013, 20:48
Robinia bujna (Robinia luxurians, syn. R. neomexicana)
występuje w stanie naturalnym w południowozachodnich stanach USA — Kolorado, Nowym Meksyku, Arizonie i południowym Utah.
Rośnie tam w górach na brzegach rzek do wysokości 3000 m n.p.m.
Jest dużym krzewem lub drzewem dorastającym do wysokości 10 m.
Jej młode pędy pokryte są szarymi gruczołkowatymi włoskami i cienkimi cierniami.
Nieparzystopierzaste liście są złożone z 15–21 eliptycznych do jajowatych listków, na wierzchu zielonych i gładkich, a na spodzie z włoskami, które jednak na starszych listkach zanikają.
Jasnoróżowe kwiaty rozwijające się od czerwca do sierpnia są zebrane w krótkie, zwarte i wyprostowane grona
Strąki długości do około 10 cm pokryte są szorstkimi włoskami.
Roślina ta uważana jest za ładny duży krzew, ale w ojczyźnie nie ma większego znaczenia ozdobnego.
Może rosnąć na stanowiskach różnych pod względem nasłonecznienia i gleby.
Wykazuje znaczną odporność na mróz.
Rozmnażana jest z nasion, a w Europie także przez szczepienie na robinii białej.
W Polsce można by ją sadzić w parkach miejskich, na nowych osiedlach mieszkaniowych i w zadrzewieniach na terenach trudnych do zagospodarowania.
źródło