[Krystyna]

Tiara Princess Katharina Henckel from Donnersmarck Emerald
Tiara została zamówiona przez niemieckiego księcia Guido Henckela von Donnersmarcka (1830-1916) dla swojej drugiej żony, rosyjskiej arystokratki Kathariny Slepzow. 
Guido Henckel Von Donnersmarck był prawdopodobnie najbogatszym człowiekiem w Niemczech i jednym z najbogatszych w Europie w tamtym czasie, a rodzinna kolekcja biżuterii była imponująca.
Diamentowa podstawa tiary przedstawia 11 dużych diamentów w kształcie poduszek z odrobiną żółtego koloru. 
Kamienie te są otoczone przebitymi i osadzonymi w młynku Diamentami różami i Diamentami o szlifie brylantowym, z motywami konwalii między kamieniami poduszkowymi, linią liści laurowych poniżej i łupinami powyżej.
Podstawa tiary jest sama w sobie ozdobą, ale gra tutaj tylko drugie skrzypce w górnym rzędzie naprawdę wyjątkowych Szmaragdów. 
Te 11 polerowanych Szmaragdów w kształcie gruszki jest wyskalowanych pod względem wielkości i łącznie waży około 500 karatów. 
Pochodzenia kolumbijskiego, są idealnie dopasowane i doskonale ubarwione.
Są one również wiercone w kamieniu, technika, która może być nieco wstrząsająca dla oka przyzwyczajonego do bardziej nowoczesnych ustawień, ale która przemawia do długiej i znakomitej historii Szmaragdów. 
Zarówno kształt, jak i metoda wiercenia są typowe dla kamieni ukształtowanych w Indiach około XVII wieku i prawdopodobnie były one elementem kolekcji maharadży lub innej podobnej postaci. 
Szmaragdy następnie trafiły do Francji około XVIII wieku.

Kiedy tiara została po raz pierwszy sprzedana w Sotheby's w 1979 roku, zauważono, że zgodnie z rodzinną tradycją Szmaragdy należały do francuskich klejnotów koronnych. 
Sprzedaż klejnotów koronnych przez rząd francuski w 1887 r. nie obejmował jednak wielu Szmaragdów; bardziej prawdopodobne jest, że mogły być częścią osobistej kolekcji cesarzowej Eugenii (1826-1920). 
Zestaw polerowanych szmaragdowych kropli znalazł się wśród innych klejnotów, gdy jej osobista biżuteria została sprzedana w 1872 roku. 
Wiadomo również, że Guido Henckel Von Donnersmarck kupował perły z kolekcji cesarzowej Eugénie dla swojej pierwszej żony.

Szmaragdy znalazły swój dom w Henckel Von Donnersmarck Emerald Tiara około 1900 roku.
Projekt Belle Époque nie jest sygnowany przez jubilera, ale jest jakości największych francuskich maisons; Chaumet jest prawdopodobnym kandydatem na producenta. 
Rodzina była patronami zarówno Chaumeta, jak i Boucherona.
W 1979 r. tiara została sprzedana na aukcji przez Sotheby's w Zurychu. 
Ponownie trafiła do sprzedaży, z prywatnej kolekcji, w maju 2011 roku w Sotheby's w Genewie. 
Licytacja przekroczyła oszacowanie pozycji i zakończyła się na 12 736 927 USD, ponownie trafiając do prywatnej kolekcji. 
Cena znacznie ponad 12 milionów dolarów ustanowiła rekord najdroższej tiary, jaką kiedykolwiek sprzedano. 
Odpowiednia aktualizacja historii tiary Sotheby's nazywa się „prawdopodobnie najwspanialszą tiarą, jaka istnieje poza kolekcjami królewskimi, państwowymi i muzealnymi”.
źródło
źródlo