Cenna późno hellenistyczna grecka kamea granatu.
Twarz kobiety
28 x 33 x 14 mm
Twarz młodej kobiety, prawdopodobnie podobna do Wenus, jest inspirowana greckimi modelami z epoki klasycznej i charakteryzuje się liniowym nosem, lekko wydłużonymi oczami z wyraźną powieką, małymi mięsistymi ustami, okrągłym podbródkiem i pełnymi policzkami .
Włosy są podzielone przez środkową linię, są podzielone na dwie części i są drobno wygrawerowane cienkimi pasmami pociągniętymi do tyłu. Twarz ma „wyidealizowane” rysy, wyrazisty wyraz twarzy, prawie surowy, ale spokojny, zazwyczaj grecki.
Tył tej kamei jest całkowicie wykopany, aby nadać artefaktowi większą jasność, kolor i jasność.
Wykop z tyłu wpływa na całą środkową powierzchnię z wyjątkiem krawędzi.
Granat jest koloru ciemnoczerwono-fioletowego i świeci żywymi i jasnymi tonami, jeśli jest podświetlony.
Starożytna renowacja, bardzo wyrafinowany i prawdopodobnie wykonany pod koniec XIX wieku, wpływa na prawą stronę włosów.
Kamea jest grawerowana i wypolerowana zręcznie i mogła pierwotnie być zamontowana w złotej zawieszce, w metalowej ramce lub stanowić twarz bożka z metalu szlachetnego.
Nieznaczne ślady zużycia.
Niezwykle rzadki i o wielkim pięknie artystycznym, pozornie pozbawiony podobieństw.
Warsztat Alessandriny.
Sztuka rzeźbienia i grawerowania małych popiersi lub kamei z półszlachetnego twardego kamienia (szczególnie granatu, chalcedonu i kryształu górskiego) została wprowadzona pod koniec okresu hellenistycznego przez artystów ptolemejskich i kontynuowana przez Rzymian w czasach cesarskich.
2–1 wiek pne
źródło
źródło