[Krystyna]

   
Białe akacje tchną wonią opiłą
Pod nocą srebrzysto modrą
Jak gdyby innych kwiatów nie było
I wcale być nie mogło
(Julian Tuwim)

Akacje w nocy
Tysiączne małe liście na drzewie akacji
w ruchliwych siwych włosach szeleszczą złowieszczo
- pachnące białe grona zwiędłym kwiatem deszczą
szamocząc się wśród liści w słodkiej desperacji...

Złe, o złe niespodzianki szeleszczą w tym szmerze -
drzewo tak rusza liśćmi, jak człowiek kiwa głową,
i szepcze beznadziejnie: przyjdzie to i owo
- nie pomoże pogoda, nie pomogą pacierze...

Wiatr wzdłuż i wszerz przebiega skrzypiące akacje,
szeleszczą małe liście z księżycowej blachy;
a z pustki nieba schodzą ciemne, smutne strachy,
niosą rzeczy okropne - i mają świętą rację.
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Akacje
Z gęstwy białych akacji,
jakby z dusznej stacji,
wagony otumanień
w różne jadą strony.
W górze szarzeje księżyc -
wisi, zasuszony,
jak mucha, rozhuśtana
w sieciach grawitacji.
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Srebrna akacja
Żonie Tu nie pomoże nic...
a cóż ja znaczę!
ten sam sen, ten sam błysk,
srebrne akacje;

struna drży, mocna jest,
to się nie zerwie;
brzdąkam na strunie tej
powrotny czerwiec;

patrz, rozpachniał się już
na pszczelną pracę!
Srebrny wiatr, srebrny kurz,
srebrne akacje.

Nie mów mi, że jest gdzieś
planeta lepsza;
akacja to jest pieśń,
gdy się wysrebrza.

płynie do twych ust
i do mnie wraca -
mna chwałę małych bóstw -
srebrna akacja.

O, jakiż płynie szmer
z tej świętej won!
Palę przed nimi serce,
jak u ikony;

w głowie kołuje myśl,
gwiazda pochmurna:
rozebrać by cię dziś,
a w kwiat ich ubrać.

bo tyś jest siostra im,
rzewna królewna,
zielna woń, srebrny dym,
akacja srebrna.
Konstanty Ildefons Gałczyński

[Krystyna]

   
Robinia (Robinia)
inne nazwy: grochodrzew
Rodzaj obejmujący gatunki w większości krzewów, rzadziej małych do średnio dużych drzew liściastych.
Charakteryzują się one wytwarzaniem na pędach ostrych cierni, pierzasto złożonymi liśćmi, miododajnymi, motylkowatymi kwiatami zebranymi w zwisające grona oraz owocostanami mającymi postać płaskich strąków z nasionami.
Robinie pochodzą z Ameryki Północnej, jednak niektóre z nich - zwłaszcza robinia akacjowa - są w Europie popularnymi roślinami ozdobnymi a także użytkowymi, w tym przede wszystkim pszczelarskimi i dostarczającymi cennego drewna.
Ze względu na niewielkie wymagania, robinie wykazują tendencję do dziczenia i dlatego często można je znaleźć poza terenami upraw, np. na skrajach lasów i w zadrzewieniach śródpolnych.

Gatunki flory Polski
robinia akacjowa, r. grochodrzew (Robinia pseudoacacia L.)
robinia pośrednia (Robinia ×ambigua Poir.) – gatunek uprawiany
robinia szczeciniasta (Robinia hispida L.) – gatunek uprawiany
Robinia lepka (Robinia viscosa Vent.) – gatunek uprawiany
Robinia pseudomexicana L. – gatunek uprawiany
Gatunki mniej znane...na tej stronie...

Rodzaj robinia obejmuje kilkanaście gatunków, z których 4-10 to gatunki podstawowe(ich dokładna liczba pozostaje przedmiotem dyskusji botaników), natomiast pozostałe są naturalnymi mieszańcami.
Powszechnie uprawiana w Polsce (i często tu dziczejąca) jest tylko robinia akacjowa (R. pseudoacacia);
inne gatunki należą raczej do rzadkości.
Jednym z nich jest R. x margaretta - małe, typowo ozdobne drzewko o wysokości 6-10m, charakteryzujące się tworzonymi  bardzo obficie (i to już we wczesnej młodości), fioletowoczerwonymi kwiatami.
Niewielkim drzewem jest także robinia lepka (R. viscosa).
Posiada ona bladoróżowe kwiaty oraz lepkie pędy, kwiatostany i owoce.
Ciekawym gatunkiem jest robinia szczeciniasta (inaczej włochata - R. hipsida).
Ten niewielki, osiągający zaledwie 1-1.5 wysokości krzew (szczepiony zazwyczaj na podkładkach z robinii akacjowej) charakteryzuje się wytwarzaniem rozłogów oraz liśćmi ze szczeciniasto owłosioną osią.
źródło

[Krystyna]

   
Robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia)
ang. Black locust
inne nazwy: grochodrzew, robinia biała, fałszywa akacja
Cechy charakterystyczne:  
♦ Średniej wielkości drzewo liściaste o nieco egzotycznym pokroju.
Posiada często parasolowatą koronę oraz fantazyjnie powyginane konary.  
♦ Cierniste gałęzie (liczne pary ostrych cierni u nasady liści).  
♦ Pąki bezłuskowe, niewidoczne (ukryte pod blizną liściową).  
♦ Ciemnobrunatna kora bardzo głęboko podłużnie spękana.  
♦ Liście pierzasto złożone z 11-15 małych, owalnych, całobrzegich, matowozielonych
listków na szczycie wciętych, zaokrąglonych lub z maleńkim kończykiem.  
♦ Białe, motylkowate kwiaty zebrane w gęstych, zwisających gronach (bardzo miododajne).  
♦ Owoce: płaskie strąki z nasionami
(w trakcie dojrzewania zielonawo-czerwone, potem brunatne).
 
Ciekawostki:  
♦ Kora, liście i nasiona robinii akacjowej są trujące nie tylko dla ludzi, ale także dla wielu zwierząt (szczególnie koni).
Co ciekawe, kwiaty są jadalne.  
♦ Robinia akacjowa należy do najbardziej miododajnych i pachnących drzew uprawianych w Polsce (miód akacjowy).  
♦ Nazwa "robinia" pochodzi od nazwiska francuskiego botanika Jeana Robina, który sprowadził robinię akacjową
do Europy.  
♦ Liście robinii w rytuale masońskim są symbolem nieśmiertelności, dlatego często są składane na grobach.  
http://drzewa.nk4.netmark.pl/atlas/robin...acjowa.php
dodatkowe ciekawostki na tej stronie...
http://www.szkolkarstwo.pl/article.php?id=651
http://translate.google.pl/translate?hl=...tml&anno=2
http://www.szkolkarstwo.pl/article.php?id=651

[Krystyna]

   
AKACJA - daje dużo energii, pomaga zebrać siły i napełnia ochotą do pracy.
Polecana tym, którzy czują zniechęcenie, są osłabieni, zbyt długo się zastanawiają i przepuszczają dobre okazje.

Akacja na miłość
Zerwij gałązkę, pomyśl o ukochanej osobie lub kimś, z kim tego lata chcesz poflirtować.      
Odrywaj kolejno listki wyliczając: kocha, lubi, szanuje, nie chce, nie dba, żartuje.
Ostatni listek zdradzi ci prawdę.
Jeśli wróżba jest pomyślna, zachowaj go na szczęście i z następnej gałązki wróż dalej,
jak się relacja rozwinie: w myśli, w mowie, w sercu, na ślubnym kobiercu.
Jeśli nie masz na kogo wróżyć, zapytaj akację, kiedy nadejdzie miłość.
Odrywaj listki i odliczaj: dziś, jutro, za tydzień, za miesiąc, za rok, za dwa...

Akacja, zwana też grochodrzewem lub robinią, to poważna magiczna roślina.
To z jej drewna zbudowana była m.in. Arka Przymierza, w której przechowywano              
kamienne tablice z Dziesięcioma Przykazaniami, mannę i laskę Aarona.
Moc akacji ochrania przed depresją i biedą, a jeśli jesienią schowasz jej strączki
pod łóżkiem, niczego ci nie zabraknie przez zimę i nikt nie zaszkodzi twoim interesom.
http://www.astromagia.pl/magia/rytualy/o...zby-gorace

[Krystyna]

   
Robinia pośrednia (R. ambigua)
Robinia pośrednia jest spontanicznym mieszańcem robinii białej i lepkiej, powstałym w Stanach Zjednoczonych.
Po raz pierwszy została opisana w 1863 roku.
Spotykana jest od Północnej Karoliny do Alaski.
Odmiana 'Decaisneana' wyglądem przypomina robinię białą, ale ma ładne różowe kwiaty ciemniejsze niż u robinii lepkiej i zebrane w okazałe kwiatostany, których jest tak dużo, że pod ich ciężarem cienkie gałązki zwieszają się łukowato.
Kwitną już ośmioletnie okazy.
Kwiaty niektórych drzew mają intensywnie ciemnoróżowy kolor i tą cechą przypominają wywodzącą się z Holandii odmianę 'Bella rosea'.
źródło
źródło

[Krystyna]

   
Robinia szczeciniasta (Robinia hispida)
naturalnie występuje na południowym wschodzie Stanów Zjednoczonych — od Virginii i Kentucky do Georgii i Alabamy.
Została wprowadzona do uprawy w 1758 roku.
W ojczyźnie jest krzewem osiągającym wysokość 1,8–3 m.
Na szerokość rozrasta się dzięki odrostom korzeniowym.
Młode pędy są oliwkowobrązowe, pokryte, podobnie jak kwiatostany, osadki liści złożonych i strąki, szczeciniastymi, czerwonawymi włoskami.
Liście są złożone z 7–13 listków, szerokoeliptycznych do zaokrąglonych, na wierzchu błękitnawozielonych i nagich, na spodzie — szarozielonych, z włoskami tylko na nerwie środkowym.
Duże kwiaty (największe i najładniejsze u robinii), długości około 2,5–3 cm, różowe do jasnopurpurowych, zebrane są po 3–5 w krótkie i gęste grona (fot. 5).
Robinia ta kwitnie najobficiej w maju i czerwcu, a mniej licznie kwiaty tworzy nawet do września.
Strąki mają długość do 8 cm.
Robinia szczeciniasta jest bardzo podobna do robinii płodnej (R. fertilis), z tym, że ta druga owocuje i rodzi nasiona, a pierwsza nie lub tylko sporadycznie.
Robinia szczeciniasta jest u nas niezupełnie odporna na mróz i na ogół krótkowieczna.
Ze względu na dekoracyjne kwiaty zasługuje jednak na sadzenie w ogrodach najcieplejszych rejonów kraju.
Jej kruche gałązki bywają łatwo łamane przez wiatr.
W szkółkach bywa rozmnażana przez szczepienie na robinii białej, ale u okazów starszych w miejscach szczepienia tworzą się duże zgrubienia, ze względu na silniejszy wzrost podkładki.
Przy braku starannej pielęgnacji robinia ta zamiera lub zostaje zagłuszona przez podkładkę.
Robinia szczeciniasta wytworzyła kilka odmian.
'Macrophylla', czyli odmiana wielkolistna, tworzy drzewa osiągające wysokość 4,5–5,5 m, o mniej zwartej i często prawie kulistej koronie.
Wszystkie organy ma większe niż gatunek.
W Stanach Zjednoczonych wyselekcjonowano także odmianę 'Arnot' (fot. 6, 7) osiągającą wysokość 0,9–2,4 m i przydatną do stabilizacji piaszczystych i żwirowatych skarp.
źródło

[Krystyna]

   
Robinia lepka (Robinia viscosa)
w stanie naturalnym występuje na południowym wschodzie Stanów Zjednoczonych — w górach Appalachach, przede wszystkim w Południowej i Północnej Karolinie.
Rośnie tam w lasach jako drzewo o wysokości 6–12 m lub wysoki krzew.
Najniższe kwitnące okazy, które widziałem, miały wysokość 1,5–2 m.
Pokrój korony, zależnie od zwartości drzewostanów, był mniej lub bardziej kulisty.
Pojedyncze, swobodnie rosnące drzewa mają korony bujne, szerokie i prawie kuliste.
Kora na pędach jest jasnobrązowa i gładka, ale najmłodsze przyrosty pokryte są gruczołkowatymi, lepkimi włoskami.
Inne organy, zwłaszcza osie kwiatostanowe i strąki mają także podobne włoski (stąd nazwa drzewa). Liście są złożone z 13–21 wąskojajowatych listków, długości do 4 cm, na wierzchu ciemnozielonych, pod spodem szarozielonych, z szarymi, przylegającymi włoskami.
Kwiaty z bladoróżowym żagielkiem i żółtymi plamkami na nim, zebrane w krótkie grona  rozwijają się w czerwcu.
W drugiej połowie lata powtarza się mniej obfite kwitnienie. Robinia lepka jest u nas odporna na mróz, dlatego może być sadzona w parkach, na zieleńcach nowych osiedli mieszkaniowych oraz na szerokich pasach wzdłuż ulic.
Ozdobą jej jest długotrwałe kwitnienie i bujna zieleń koron.
źródło
żródło
źródło

[Krystyna]

   
Robinia bujna (Robinia luxurians, syn. R. neomexicana)
występuje w stanie naturalnym w południowozachodnich stanach USA — Kolorado, Nowym Meksyku, Arizonie i południowym Utah.
Rośnie tam w górach na brzegach rzek do wysokości 3000 m n.p.m.
Jest dużym krzewem lub drzewem dorastającym do wysokości 10 m.
Jej młode pędy pokryte są szarymi gruczołkowatymi włoskami i cienkimi cierniami.
Nieparzystopierzaste liście są złożone z 15–21 eliptycznych do jajowatych listków, na wierzchu zielonych i gładkich, a na spodzie z włoskami, które jednak na starszych listkach zanikają.
Jasnoróżowe kwiaty rozwijające się od czerwca do sierpnia są zebrane w krótkie, zwarte i wyprostowane grona
Strąki długości do około 10 cm pokryte są szorstkimi włoskami.
Roślina ta uważana jest za ładny duży krzew, ale w ojczyźnie nie ma większego znaczenia ozdobnego.
Może rosnąć na stanowiskach różnych pod względem nasłonecznienia i gleby.
Wykazuje znaczną odporność na mróz.
Rozmnażana jest z nasion, a w Europie także przez szczepienie na robinii białej.
W Polsce można by ją sadzić w parkach miejskich, na nowych osiedlach mieszkaniowych i w zadrzewieniach na terenach trudnych do zagospodarowania.
źródło

[Krystyna]

   
Kwiaty akacji / bardziej fachowo /, robinia w cieście naleśnikowym
Składniki:
•1 szklanka mąki,
•1szklanka wody gazowanej z mlekiem, pół na pół,
•10-15 kiści kwiatów akacji,
•1 duże jajko,
•sól do smaku,
Dodatkowo:
•cukier puder do posypania,
•olej do smażenia,

Moczymy kwiaty w zimnej wodzie około godziny.
Ogonków się nie pozbywamy, im dłuższe tym lepiej, przydadzą się, jako uchwyt do moczenia w cieście i przewracania placków na patelni
Kwiaty osuszamy na ręczniku papierowym.
Składniki ciasta naleśnikowego miksujemy.
Moczymy grona kwiatów w cieście, trzymając je za ogonek, kładziemy na rozgrzany tłuszcz.
Smażymy do zrumienienia z obu stron.
Wykładamy placuszki na papierowy ręcznik, aby osączyć je z nadmiaru tłuszczu. Po czym układamy na talerzyku, posypujemy pudrem i zajadamy
Chrupiące i przepyszne!
SMACZNEGO
zdjęcie i przepis ...z tej strony...
http://qchnia.wordpress.com/2009/05/10/k...esnikowym/
http://www.grazynagotuje.pl/kwiaty-akacj...-i-akacji/
inne strony na ten temat...

[Krystyna]

   
Miód akacjowy
Kolor jasno słomkowy może być bezbarwny.
Z uwagi na dużą zawartość fruktozy długo nie krystalizuje się, zalecany dla chorych
z lekkimi postaciami cukrzycy; polecany także przy schorzeniach przewodu pokarmowego
między innymi w zaburzeniach trawiennych, stanach skurczowych i zapalnych żołądka i jelit.
Ponadto ma zastosowanie pomocnicze w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy,
gdzie przyspiesza odnowę błony śluzowej.
Doskonały na kaszel; działa niszcząco na drobnoustroje wywołujące zapalenie górnych dróg oddechowych
Jest także ceniony jako środek wspomagający leczenie schorzeń nerek i układu moczowego,
dzięki niewielkiej zawartości biopierwiastków i aminokwasów.
Liczne doniesienia wskazują na uspokajające i ogólnie wzmacniające właściwości miodu akacjowego;
stąd poleca się go przy bezsenności, a także dla złagodzenia objawów zmęczenia, znużenia i wyczerpania organizmu.
Można go stosować w chorobach skóry, powoduje ustępowanie zakażenia wywołanego
przez ropotwórcze drobnoustroje tlenowe.
W smaku jest słodki, delikatny i lekko kwaskowaty.

[Krystyna]

   
Robinia 'Pink Cascade' (syn. R. margaretta 'Pink Cascade')
 Została otrzymana w Princeton Nurseries (USA) w 1950 r.
 Drzewa osiągają wysokość 6–10 m i średnicę 5–8 m.
 Rosną szybko, ich pokrój jest początkowo wzniesiony, później korony stają się jajowate.
Liście przypominają te u robinii białej, ale kwiaty pojawiają się kilka dni wcześniej, zwykle pod koniec maja.
 Pojedyncze mają długość około 2 cm, są ciemnoróżowe  bardzo liczne, zebrane w grona.
Ta odmiana robinii — ale nie jej młode okazy — określana jest jako jedna z najbardziej odpornych na wiatr (robinie są często przez niego uszkadzane, ze względu na kruche gałęzie).
Według źródeł amerykańskich, drzewa dobrze znoszą suszę, zanieczyszczone powietrze i podłoże (także sól używaną do posypywania dróg).
Są przydatne na tereny zieleni w miastach i do większych ogrodów.
Tę odmianę rozmnaża się przez szczepienie na robinii białej. Według polskich szkółkarzy, którzy produkują robinię 'Pink Cascade', jest ona bardziej odporna na mróz (w okolicach Puław drzewa zniosły ostatnią zimę bez uszkodzeń) niż np. robinia szczeciniasta.
źródło

[LeCaro]

Rosła kiedyś przy naszym bloku - piękne, silne, wysokie, mądre drzewo... do jej kwiatów co roku zlatywały się tabuny pszczół i trzmieli pracowicie rozchylając białe płatki w poszukiwaniu słodkiego nektaru.
Pewnego dnia wczesnym rankiem kilka lat temu zawarczały piły... po paru godzinach na trawniku przed domem leżały już tylko pocięte gałęzie i pień. 
Do dziś mi jej brakuje tego wspaniałego drzewa... i do dziś co roku na wiosnę czuję ogromny żal, kiedy wiosną na trawniku przed domem wciąż pojawiają się młode siewki-odrosty - odbijają od korzeni matki, które zostały w ziemi i wciąż nie dają za wygraną, wciąż chcą urosnąć w nowe drzewa... wszystkie są jednak bezlitośnie wyrywane ręką tej samej kobiety, "gospodyni domu", która kazała ściąć ich matkę... Powód? Bo jesienią gubiła liście i było "zbyt dużo pracy" z ich grabieniem.

Na jej miejscu rośnie dzisiaj młodziutki orzech... i oby nikt nie zakończył bezmyślnie jego życia, tak jak życia pięknej robinii...