[Krystyna]

   
Jałowiec (Juniperus)  ang. Juniper
Rodzaj obejmujący różnej wielkości zimozielone krzewy iglaste, rzadziej niewielkie drzewa.
Charakteryzuje się ogromną różnorodnością form - znajdziemy tu zarówno niewielkie, płożące się po ziemi i tworzące rozległe "dywany" krzewinki, jak i najbardziej typowe w uprawie formy krzewiaste o rozmaitych pokrojach (kolumnowe, stożkowate, wazowate, kopułowate itp.), a nawet kilka wysokich drzew o regularnej budowie.
Igły jałowców mogą być dwojakiej postaci: płaskich i kłujących szpilek wyrastających przeważnie w okółkach po 3 sztuki albo drobnych, nakrzyżległych łusek ściśle przylegających do pędu.
Zabarwienie igieł jest zróżnicowane.
Dominują oczywiście różne odcienie zieleni, ale istnieje wiele odmian o igłach niebieskich, a nawet żółtych.
Jedną z najbardziej charakterystycznych cech jałowców są mięsiste szyszkojagody, zbudowane z kilku nasion otoczonych przez zamkniętą, mięsistą osnówkę (są one tworzone w miejsce występujących u ogromnej większości drzew iglastych zdrewniałych szyszek).

Jako jedne z ulubionych roślin ogrodników, jałowce doczekały się bardzo dużej liczby odmian ozdobnych, różniących się między sobą wielkością, pokrojem, barwą igieł i szyszkojagód itp.
Wraz z odmianami ozdobnymi innych krzewów i drzew iglastych (np. żywotników i cyprysików) tworzą one wspólnie grupę tzw. iglaków, które poza funkcjami typowo dekoracyjnymi są często używane do budowy zimozielonych żywopłotów.

Rodzaj jałowiec obejmuje około 60 gatunków, z których do tej pory wyhodowano ponad 400 odmian.
 Gatunki te i odmiany wykazują mocne tendencje do krzyżowania się i tworzą dużą liczbę trudnych do rozróżnienia mieszańców.
W Polsce w stanie naturalnym występuje jałowiec pospolity (J. communis) oraz bardzo rzadki, rosnący tylko w Pieninach reliktowy jałowiec sabiński (J. sabina).
Ten ostatni gatunek to pokładający się krzew o ściśle przylegających do pędu łuskowatych igłach i nieprzyjemnym zapachu wydzielanym z powodu obecności w jego tkankach substancji o nazwie sabinol.

Z innych gatunków na uwagę zasługuje m.in. jałowiec fenicki (J. phoenicea) - krzew ze ściśle przylegającymi łuskami oraz brązowymi, skórzastymi szyszkojagodami.
Nietypowy pod względem formy wzrostu i osiąganych rozmiarów jest jeden z największych jałowców - jałowiec wirginijski (J. virginiana).
Ma on postać dużego, osiągającego nawet 30m wysokości drzewa iglastego o kolumnowym pokroju.
Gatunek ten tworzy (nawet w obrębie tego samego osobnika) dwa typy igieł: szpilkowate i łuskowate.
Jeszcze większy od wirginijskiego jest jałowiec pestkowaty (J. drupacea).
Drzewo to może dorastać nawet do 40m wysokości i 1m średnicy pnia, a jego regularna korona jest typowa dla większości dużych drzew iglastych.
Dodatkową ciekawą cechą jałowca pestkowatego są jego osiągające 2cm średnicy szyszkojagody (największe w ramach rodzaju).
Z kolei żyjący w Kaliforni jałowiec zachodni (J. occidentalis) może się pochwalić niezwykłą długowiecznością - niektóre jego osobniki liczą grubo ponad 2000 lat!
źródło
źródło

[Krystyna]

   
Botanical specimen in the Morris Arboretum, 100 East Northwestern Avenue, Chestnut Hill, Philadelphia, Pennsylvania, USA.

Jałowiec wirginijski (Juniperus virginiana)– gatunek drzewa iglastego z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae).
Występuje naturalnie w Ameryce Północnej
W swej ojczyźnie jałowiec wirginijski osiąga wysokość 40 m i żyje do 300 lat.
Koronę ma zwykle smukłą, kolumnową lub ostrostożkową.
W Europie Środkowej rośnie wolno i osiąga kilkanaście m wysokości

Kwiaty żeńskie małe, zielone.
Kotki męskie żółte, kuliste - rosną pojedynczo na końcach gałązek.
Kwitnie w marcu i kwietniu.
Szyszkojagoda brązowawa z niebieskim nalotem, grubości do 6 mm.
Pachną charakterystycznie mydłem i farbą.
Zastosowanie
Jako drzewo ozdobne w parkach i ogrodach w całej Europie.
Dostarcza aromatycznego, wartościowego drewna zwanego - czerwonym drewnem cedrowym.
Jest ono trwałe, łatwe do obróbki, idealne dla produkcji ołówków, toteż drzewo bywa nazywane także cedrem ołówkowym.
Chętnie wykorzystywane przy produkcji pudełek na cygara
źrodło

[Krystyna]

   

   

   

   
Jałowiec płożący (Juniperus horizontalis Moench.)
– gatunek roślin należący do rodziny cyprysowatych.
Pochodzi z północnej części Ameryki Północnej, gdzie występuje aż po Alaskę i Jukon.
Jest powszechnie uprawiany w wielu krajach, również w Polsce, jako roślina ozdobna.
Bardzo niski, płożący się po ziemi krzew.
Tworzy na ziemi gęsty dywan, osiągający średnicę (po wielu latach) kilku metrów
U typowej, dziko rosnącej formy jego wysokość nie przekracza 45 cm, niektóre ozdobne kultywary są jeszcze dużo niższe
Liście po 4 w okółku, łuskowate, rynienkowate, przylegające do pędów, po zmiażdżeniu wydzielające przyjemny zapach
Owocem jest zmięśniała szyszkojagoda.
Jest całkowicie mrozoodporny.
 W Europie znany już od 1836 roku i nadal uważany za jeden z najlepszych gatunków okrywowych
źródło

[Krystyna]

   
   
Jałowiec sabiński (Juniperus sabina L.)– gatunek krzewu iglastego należący do rodziny cyprysowatych.
Inne nazwy zwyczajowe: jałowiec sawina, jałowiec sawiński.
Jego ojczyzną są góry południowej Europy oraz Azji Mniejszej, Azji Środkowej i Kaukazu a także Afryka Północna.
Polsce roślina bardzo rzadka na naturalnych stanowiskach.
Obecnie (dane na 2008 r.) jego potwierdzone stanowiska znajdują się tylko w Pieninach Centralnych: na skałach Facimiecha, Głowa Cukru i Piecki.
Często natomiast uprawiany jest jako roślina ozdobna.
Płożący się nisko po ziemi, silnie rozgałęziony na boki krzew.
Pędy niemal okrągłe na przekroju, pokładające się i podnoszące.
Cała roślina jest bardzo silnie trująca.
Powoduje mdłości, pobudzenie, zaburzenia rytmu serca, duszności, skurcze macicy i paraliż układu nerwowego.
Już 6 kropli olejku z tego jałowca uważane jest za dawkę śmiertelną
Dawniej używany był jako roślina lecznicza, głównie do wykonywania maści rozgrzewających skórę oraz w celach poronnych, co niejednokrotnie spowodowało śmierć kobiety
Jagody jałowca sawina są silnie trujące. Unikaj ich
Czytaj więcej na http://www.styl.pl/zdrowie/news-magia-ow...aign=other
źrodło

[Krystyna]

Jałowiec chiński (Juniperus chinensis) – gatunek zimozielonego krzewu lub drzewa należący do rodziny cyprysowatych (Cupressaceae).
Jest to duży, szybko rosnący, zimozielony krzew lub drzewo do 20 m wysokości
W Europie Środkowej uprawiane są głównie odmiany krzewiaste w parkach i ogrodach
. Jest to też dobry materiał na bonsai w stylu Moyogi.
http://moysad.ru/catalog/catalog_id/18/catalog_id/102/

[Krystyna]

   

   
Juniperus squamata ( flaky juniper or Himalayan juniper ; Chinese : 高山柏gao shan bai ) to gatunek jałowca pochodzący z Himalajów i Chin
Rośnie  na wysokości 1600-4,900 m
Jest iglastym wiecznie zielonym krzewem (rzadko małym drzewem ), które osiąga wysokość 2-10 m (rzadko 15 m), z łuszczą się krucho brązową korą i ma zwisającą się nieregularnie stożkową koronę.
źródło

[Krystyna]

   
   
   
Jałowiec Kanaryjski (Juniperus cedrus )( jałowiec Wysp Kanaryjskich ) to gatunek jałowca , pochodzący z zachodnich Wysp Kanaryjskich ( Teneryfa , La Palma , Gran Canaria , Gomera ) i Madera , gdzie występuje na wysokości 500-2400 m. 
 Jest blisko spokrewniony z Juniperus oxycedrus (Prickly Juniper) regionu śródziemnomorskiego i Juniperus brevifolia (Azores Juniper) z Azorów

Jest to duży krzew lub drzewo rosnące na wysokości 5-20 m (rzadziej 25 m).
The leaves are evergreen , needle-like, in whorls of three, green to glaucous-green, 8–23 mm long and 1–2 mm broad, with a double Liście są wiecznie zielone , igłopodobne,

[Krystyna]

       

       

   

   
Jałowiec skalny Juniperus Scopulorum Skyrocket  
Roślina występująca w zachodniej części Ameryki Północnej.
W Polsce gatunek jest wyjątkowo rzadko spotykany, ale w uprawie znany jest cały szereg odmian o ciekawym pokroju i wyjątkowym zabarwieniu łusek.
W naturze jest to drzewo o zmiennym pokroju, od form wielodniowych, krzaczastych do form stożkowatych.
W zależności od siedliska i warunków, osiąga na stanowiskach naturalnych nawet 10 m wysokości.
Pędy wałeczkowate.
Ulistnienie łuskowate, niebieskawozielone, z woskowatym nalotem.
Szyszkojagody o średnicy 6 mm, dojrzewają w drugim roku.
Krzewy nie mają specjalnych wymagań glebowych, dobrze znoszą słabsze gleby i suszę, ale najlepiej rosną na glebach zwięzłych, gliniastych i kamienistych.

Piękna jest jego forma "płaczaca"
źródło

[Krystyna]

[ATTACHMENT NOT FOUND]
Jałowiec nadbrzeżny (Juniperus conferta) – gatunek rośliny z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae).
W naturze rośnie w zachodniej części wyspy Hokkaido, na wybrzeżach wysp Honsiu, Kiusiu oraz na Sachalinie[1].
Płoży się po ziemi.
Może osiągać 3 m średnicy, dorasta najwyżej do 40 cm wysokości.
Jest gęsty i rozłożysty.
Igły odmiany typowej szarozielone, o długości do 2,5 cm, ostro zakończone i wklęsłe.
Rośnie na stanowiskach słonecznych i półcienistych, na umiarkowanie żyznej glebie, lekkiej i przepuszczalnej.
Nadaje się na rabaty i do ogródków skalnych, nad wodę i jako roślina okrywowa.

[Krystyna]

       
Jałowiec pospolity (Juniperus communis L.)
– gatunek zawsze zielonego krzewu lub drzewa należący do rodziny cyprysowatych.
Występuje na półkuli północnej od południowych krańców Arktyki po ok. 30°N w Europie, Azji i Ameryce Północnej.
Zawsze zielony, powoli rosnący, prosty, od nasady rozgałęziony krzew o kolumnowej, niekiedy także płasko rozpostartej formie wzrostu; występuje również jako małe drzewo o wielu pniach z wąsko piramidalną (tylko rzadko spłaszczoną) koroną, osiąga wysokość 0,5–6 m (w uprawie – do 12 metrów). Młode pędy 3 m – kanciaste z wąskimi podłużnymi listewkami.
Szyszki
Po zapyleniu łuski kwiatów żeńskich zrastają się w jedną i mięsistą szyszkojagodę otaczającą 3 nasiona.
Niedojrzałe szyszkojagody są wielkości grochu, zielonkawe, bez soku, nieprzyjemne w smaku. Dojrzewają jesienią drugiego lub trzeciego roku, mają 6–9 mm średnicy, są czarnobrunatne, niebieskawo oszronione, na krótkich trzoneczkach.
Nasiona słabo 3-kanciaste, jasnobrunatne, z twardą łupiną.

Zastosowanie
Lecznicze właściwości jałowca cenione były już w starożytności.
W tym celu wykorzystywano szyszkojagody, liście i samo drewno.
Medycyna naturalna zaleca stosowanie jałowca w takich chorobach, jak artretyzm, cukrzyca i nadczynność tarczycy.
Leki z jałowca można przyrządzać na wiele sposobów: jako napary, wyciągi wodne i nalewki, syropy, wino i piwo jałowcowe czy nawet powidła.
Z owoców jałowca robi się gin i jego pierwowzór – jenever, podobnie powstaje popularna w Czechach jalovcová, a na Słowacji - borovička.
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło
źródlo
źródło

[Krystyna]

   
Jałowiec azorski (Juniperus brevifolia ), jałowiec lub cedr Azorów to gatunek jałowca , endemiczny na Azorach (obecny w Corvo , Faial , Flores , Pico , Santa Maria , São Jorge , São Miguel i Terceira ), gdzie występuje na wysokościach 240-800 metrów, rzadko do 1500 metrów.
Jest blisko spokrewniony z Juniperus oxycedrus (Spiny Juniper) regionu śródziemnomorskiego i Juniperus cedrus (kanarek kanaryjski) na Wyspach Kanaryjskich.

Jest krzakiem lub małym drzewem, które rośnie do wysokości 6 metrów i średnicy tułowia do 50 cm. Las 
Liscie są wiecznie zielone, igłopodobne
źródło
źródło

[Krystyna]

       
Juniperus occidentalis jest krzewem lub drzewem rodzimym zachodnim Stanom Zjednoczonym, rosnącym w górach na wysokości 800-3000 metrów (2.600-9.800 stóp) i rzadko do 100 metrów (330 stóp).
Istnieją dwie odmiany Juniperus occidentalis , traktowane jako podgatunkiprzez niektórych botanistów:
Juniperus occidentalis var. Juniperus occidentalis var. occidentalis Western Juniper . occidentalis Zachodnia Juniper
Juniperus occidentalis var. australis Sierra juniper . australis Sierra jałowiec
źródło

       
Bennett Juniper w Lasach Stanisława Kalifornii jest uważany za najstarszy i największy ma  prawdopodobnie 3000 lat, o wysokości 26 mi średnicy 3,88 m.
źródło

[Krystyna]

   
Jałowiec kolczasty (Juniperus oxycedrus L.) – gatunek rośliny z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae).
Jest pospolity w basenie Morza Śródziemnego, na wschodzie spotykany po Kaukaz i północny Iran.
W rejonie Morza Śródziemnego jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem jałowca
W Polsce przemarza i nie może być uprawiany w gruncie
 Bardzo trwałe drewno tego gatunku używane jest w rzeźbiarstwie i meblarstwie.
 Stosowane jest także do wyrobu węgla drzewnego
 Jest wonne i wraz z młodymi pędami służyło we francuskich Alpach Nadmorskich do destylacji olejku wykorzystywanego do celów medycznych; głównie w leczeniu chorób skóry
źródło

[Krystyna]

   

   

Owoce jałowca, podobne do borówek czernicy leśnej, są ciemnogranatowe i pokryte woskowym nalotem.
Owoc ten stosowany jest nie tylko w medycynie ludowej, ale powszechnie jako lek w różnych schorzeniach.
Używany w różnych postaciach, najczęściej jako składnik różnych mieszanek ziołowych lub też jako przyprawa kuchenna.

Szyszkojagody jałowca dojrzewają dwa lata.
W pierwszym roku są jeszcze zielone, trochę mniejsze od dojrzałych, w końcu jasnoniebieskie lub nieco fiołkowe, zaś w drugim roku dojrzewając zabarwiają się na granatowo.
Dojrzałe owoce zbiera się późną jesienią, najlepiej po pierwszych przymrozkach.
Suszymy je w temperaturze nie wyższej niż 40° C, aby nie utraciły aromatu,  jednak bardzo starannie i dość długo, bo owoce niedosuszone łatwo pleśnieją.
Susz szyszkojagód jałowca przechowujemy w naczyniach z lekko nachyloną pokrywką, aby zwolna dosuszyły się.

Surowiec ma leśny zapach i słodki, gorzkawopalący smak.
Owoce zawierają spore ilości olejku lotnego, 30% cukru inwertowanego, garbniki, związki żywiczne, gorycze, cenne glikozydy flawonowe oraz inne aktywne substancje i związki organiczne.
Jagody tego krzewu działają przede wszystkim przeciwzapalnie, bakteriobójczo i moczopędnie, dlatego surowiec ten stosuje się leczniczo jako środek moczopędny przy zapaleniach dróg moczowych. Działając silnie moczopędnie . przyspiesza wydalanie z organizmu szkodliwych substancji przemiany materii, czyści krew odtruwając równocześnie cały organizm.

Owoce jałowca działają również żółciopędnie i pobudzająco na żołądek i wątrobę, dlatego stosuje się go przy różnych zaburzeniach trawiennych, przy niedomodze woreczka żółciowego i wątroby oraz do pobudzenia ruchu robaczkowego jelit.
Zielone gałązki jałowca stosuje się też czasem w postaci wywarów i dodatków do kąpieli przy różnych dolegliwościach reumatycznych.
Szyszkojagód używa się często w kuchni jako dodatku do różnych potraw, a zwłaszcza do kiszonej kapusty, do różnych mięs, a zwłaszcza do dziczyzny, do bigosów, cynaderek.
Wrzucamy tylko po kilka ziarenek do przygotowanych pokarmów poprawiając w ten sposób znakomicie ich zapach i smak.
Dla poprawy smaku, a zwłaszcza zmniejszenia niepożądanych zapachów ryb, pasztetów dodaje się do nich zmiażdżone ziarna jałowca.
Jagody jałowca sawina są silnie trujące. Unikaj ich
Czytaj więcej na http://www.styl.pl/zdrowie/news-magia-ow...aign=other