Ostatnie wątki

Statystyki
  • Postów na forum:213.510
  • Wątków na forum:12.631
  • Użytkownicy:1.941
  • Najnowszy użytkownik:Hosia1998


Napisane przez: Krystyna
30-05-2011, 23:15
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (28)

   
http://rus-list.ru/wp-content/uploads/20...son201.jpg
Aquamarine 
Blue Beryl Aquamarina
Pierwsze udokumentowane odkrycie Aquamarine miało miejsce w 1723 roku w górach Adun-Chalon na Syberii.
Złoża znalezione na tym terenie były stosunkowo obfite i szybko stało się głównym miejscem wydobycia
Minerał, błękitny lub niebieskozielony (w zależności od ilości domieszek związków żelaza) kamień szlachetny, będący przezroczystą odmianą Berylu.
Nazwę Aquamarine wprowadził w 1609 Beotius de Boot.    
Kryształy wykazują zmianę barwy w zależności od kierunku patrzenia od niebieskiej lub zielonej do bezbarwnej z zielonawym odcieniem.
Inkluzje w postaci długich, równolegle ułożonych do ścian słupa kryształu kanalików, często wypełnionych roztworem nadającym kryształom zabarwienie brązowe; zawierają także pęcherzyki powietrza.
W niektórych kryształach mogą występować kropelki cieczy ułożone w kształcie gwiazdy.    
Aquamarine zawiera ponadto kryształy Biotytu, Flogopitu, Rutylu, Pirytu, Hematytu, Ilmenitu oraz Turmalinu.
Cechą charakterystyczną jest jego wygląd na tle niemetalicznej powierzchni; w zależności od ustawienia kryształu może być niebieski lub bezbarwny (dichroizm – dwubarwność).

Występuje głównie w pegmatytach i żyłach hydrotermalnych.
Tworzy również wtórne koncentracje w piaskach i żwirach.
Ceniony kamień szlachetny.
Najbardziej poszukiwane są Aquamarine  o masie powyżej 10 karatów i ciemnoniebieskiej barwie.
Większość oferowanych na rynku oszlifowanych kamieni ma jednak barwę sztucznie modyfikowaną poprzez wygrzewanie lub napromieniowywanie.
Niektóre Aquamarine wykazują efekt opalescencji, kociego oka lub gwiazdy.

Najpoważniejsze kopalnie Aquamarine znajdują się w Brazylii skąd pochodzą Aquamarine Santa Maria z kopalni w Caera.
Znane duże złoża na Uralu zdają się obecnie być już wyczerpane.
Ponadto Aquamarine  występuje w Australii, Birmie, na Madagaskarze, w Namibii, Sri Lance, Nigerii, Tanzanii, USA, Chinach.

Jeden z tych wspaniałych kryształów został nazwany na cześć brazylijskiej królowej piękności w 1954r. i nosi nazwę Martha Rocha....
źródło
źródło
https://www.youtube.com/watch?v=LEgqOwxcK1I
https://www.youtube.com/watch?v=v-KNl5SX3hs

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
30-05-2011, 23:04
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (13)

   
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:...261625.jpg
Anhydrite-Anhydryt
Anhydrite (gr. an = bez i hydro = woda (anhydros = bezwodny), nazywany czasem "gipsem bez wody")
Substancja krystaliczna o barwie niebieskoszarej, rzadziej białej lub kremowej. 
Łatwo wchłania wodę, co powoduje zwiększenie jej objętości o nawet 60% 
Może przy tym pękać i rozwarstwiać się. 
Anhydrite jest stosowany w budownictwie, jubilerstwie oraz przemyśle cementowym. 

Nazwa ta obejmuje dwa pokrewne pojęcia:
1. minerał z grupy Siarczanów/siarczan wapnia
2. monomineralna skała osadowa (siarczanowa), zbudowana niemal wyłącznie z minerału o tej samej nazwie, a podrzędnie z Gipsu, Kalcytu i Halitu

Właściwości
pod wpływem uderzenia rozpada się na podobne do kostek kawałki.
rozpuszcza się w kwasie solnym i w wodzie.
wietrzejąc, wchłania wodę i zmienia się w Gips,  przy czym zwiększa swoją objętość nawet o 60%. 
W trakcie wbudowywania wody pęcznieje i pęka (rozwarstwia się), tworząc niekiedy tzw. trzewiowiec (bo przypominający trzewia).
Tworzy kryształy o pokroju grubotabliczkowym, krótkosłupowym, bądź o postaci zbliżonej do sześcianu – na ścianach występują charakterystyczne zbrużdżenia.
 Często tworzy kryształy zbliźniaczone 
Jest kruchy, przezroczysty; jest minerałem pospolitym, występuje w wielu rejonach Ziemi.

Występowanie
Występuje przede wszystkim w postaci monomineralnych skał – Anhydrite, spotykany jest również w iłach, mułowcach i marglach,  jest jednak dużo rzadszy od swojego uwodnionego odpowiednika – Gipsu

Skała
Monomineralna skała osadowa (siarczanowa), zbudowana niemal wyłącznie z minerału o tej samej nazwie, a podrzędnie z gipsu, Kalcytu i Halitu
Przeważnie ma barwę niebieskoszarą, rzadziej białą, kremową. 
Odznacza się teksturą masywną i zwykle bezkierunkową. 
Powstanie jej i zastosowanie jest analogiczne jak minerału o tej nazwie.

Występowanie
Jest ewaporatem – produktem odparowania wody morskiej, lub dehydracji (odwodnienia) gipsów
Anhydrite (skała) występuje powszechnie w złożach gipsowo-solnych pochodzenia morskiego lub jeziornego, często w postaci oddzielnych złóż, niekiedy o znacznej miąższości.

Miejsca występowania
USA (Luizjana, Nowy Meksyk, Dakota Południowa, Teksas);
Kanada – (Ontario);
Meksyk, Chile, Indie, Rosja, Szwajcaria,Austria, Wielka Brytania, Włochy.
W Polsce występuje w okolicach Lwówka Śląskiego (Niwnice – Kopalnia Gipsu i Anhydrytu Nowy Ląd), Inowrocławia, Kłodawy, Lubania i in..

Zastosowanie
Stosuje się go w przemyśle cementowymi do wyrobu kwasu siarkowego.
Jako wypełniacz w procesie produkcji papieru, szeroko wykorzystywany w budownictwie (po przeróbce, zamiennie z gipsem) – tynki, okładziny, posadzki; wykorzystywany do płuczek wiertniczych. 
Ma znaczenie kolekcjonerskie. 
Znajduje zastosowanie w jubilerstwie oraz jako kamień ozdobny. 
Najcenniejsze okazy o barwie purpurowej pochodzą z Kanady i Szwajcarii. 
Kryształy szlifowane w formie kabanoszów, nie przekraczają masy 10 kr. 
Niezwykle fioletowe kryształy, osiągające długość do 30 cm, znaleziono podczas budowy tunelu Simplon w Alpach Walijskich (Szwajcaria/Włochy).
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło
Kopalnia
Anhydrite/kolorystyka
https://sl.wikipedia.org/wiki/Anhidrit

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Tarofides
30-05-2011, 20:30
Forum: Wróżenie-wymiana doświadczeń, dyskusje
- Odpowiedzi (70)

Zamieszczam tu fragment książki Rafała T. Prinke "Tarot, dzieje niezwykłej talii" str 94... Była to tajemnica Zakonu Złotego Brzasku

Możemy zatem przyjąć, że przed końcem XV wieku magiczne zastosowanie kart tarota zostało zapomniane lub zarzucone, zaś przez następne 400 lat służyły one jedynie rozrywce i hazardowi. Co prawda w międzyczasie zainteresowali się nimi okultyści, ale praktyczne ich wykorzystanie nadal ograniczało się do wróżenia, dopóki nie trafiły do rąk adeptów Hermetycznego Zakonu Złotego Brzasku. Jak już wspominaliśmy, Zakon ten stworzył technikę medytacyjną zbliżoną, choć nie identyczną, do metod ars memoriae, jak również do powstałych później technik psychoanalizy. Polegała ona na intensywnym wpatrywaniu się w wybraną kartę atutową (względnie inny symbol), „odciśnięciu" jej w pamięci, a następnie, po zamknięciu oczu - „ożywieniu" przedstawionego na niej wyobrażenia. Przy pewnej praktyce wpada się wówczas w lekki trans, rodzaj autohipnozy powodującej swobodną grę skojarzeń wizualnych.2 Oto jak opisują takie ćwiczenie magiczne i jego rezultaty dwie adeptki Złotego Brzasku: znana aktorka Florence Farr (motto zakonne Sapientia Sapienti Dona Data) i Elaine Simpson (Fidelis), późniejsza przyjaciółka Aleistera Crowleya, w tajnej instrukcji, tzw. Flying Roll No. 4, przeznaczonej do wewnętrznego użytku członków zakonu:

Przykładowy sposób osiągania wizji duchowej, oraz Co widziały dwie adeptki - S.S.D.D. i F. 10 listopada 1892 r.

Zapewnij sobie całkowity spokój i swobodę na godzinę lub dłużej. Następnie sam, albo z jednym czy dwoma innymi adeptami wejdź do krypty, względnie osobnego pokoju. Pozostań w ciszy i kontemplacji przez kilka minut.

Wstań i wykonaj rytuał Krzyża Kabalistycznego wraz z modlitwą. Potem przejdź do medytacji nad jakimś przedmiotem, powiedzmy atutem tarota. Możesz umieścić go przed sobą i wpatrywać się w niego, aż zacznie ci się wydawać, że zaglądasz do wnętrza karty. Możesz też przyłożyć go do czoła i zamknąć oczy, ale w takim przypadku niezbędne jest wcześniejsze studiowanie karty: jej symboliki, kolorów, analogii itd.

Następnie powinieneś głęboko zatopić się w abstrakcyjną ideę karty, stając się obojętny na bodźce z otoczenia. Jeżeli umysł wędruje ku czemuś innemu, nie związanemu z kartą, to osobie początkującej nie uda się nic ujrzeć duchowo.

Rozważaj całą symbolikę karty tarota, a następnie wszystko, co wyrażają jej litery, numer, sytuacja i związane z nią ścieżki.
Wizja może się rozpocząć od przejścia koncentracji w zadumę albo od wyraźnego odczucia zmiany, czegoś bliskiego odczuciu omdlenia, co każe stawiać opór. Jeżeli jednak jesteś silnie zainspirowany, nie lękaj się i nie opieraj, daj się ponieść. Wówczas wizja może cię nawiedzić.

Jeżeli coś ci się przydarzy lub przeszkodzi, dojdziesz do siebie szybko, jakbyś budził się z drzemki. W innym przypadku wizja kończy się sama z

siebie, a niektórzy potrafią kontrolować ją w każdym momencie. Jest to jednak trudne - przynajmniej na początku. Przykład: Wybrano atut CESARZOWA. Umieszczony został przed adeptkami i kontemplowany, uduchowiony, wyostrzony w barwach, udoskonalony w rysunku i wyidealizowany.

Adeptki wypowiedziały daleth w sposób wibracyjny. Ujrzały wówczas zielonkawo-błękitny, odległy krajobraz przypominający średniowieczne tkaniny. Wykonały wysiłek wznoszenia się na wyższe plany. Miały wrażenie przechodzenia przez chmury i wówczas pojawił się bladozielony krajobraz, a w jego centrum gotycka świątynia o mglistych zarysach podkreślonych świat-(Stowarzyszenie Radiestezyjne, Bydgoszcz) łem. Kiedy do niej podeszły, okazało się, że świątynia nabrała konkretności i wygląda na solidną budowlę. Po wykonaniu gestu stopnia Necach (ze względu na Wenus) mogły wejść do środka, czyniąc jednocześnie gesty Portalu i stopnia 5° = 6° w formie myślowej. Naprzeciw wejścia dostrzegły krzyż o trzech poprzeczkach, a na nim gołębicę. Obok niego były schody prowadzące w dół ku ciemności, przez ciemne przejście. Tu napotkały przepięknego zielonego smoka, który odsunął się na bok nie chcąc czynić krzywdy i wizja trwała dalej. Skręcając i idąc dalej w ciemności wyszły na marmurowy taras, oślepiająco biały, za którym był ogród z kwiatami o delikatnym listowiu. Liście zdawały się mieć białe, aksamitne spody. Tu właśnie pojawiła się kobieta o heroicznym wyglądzie, ubrana na zielono, z pasem z klejnotów, gwiaździstą koroną na głowie. W ręku trzymała złote berło, na końcu którego widniał błyszcząco-biały, zamknięty kwiat lotosu. W lewej ręce miała kulę z krzyżem. Uśmiechnęła się dumnie, a kiedy duch ludzki zapragnął poznać jej imię, odrzekła:

„Jam jest potężna Matka Izyda, najpotężniejsza na całym świecie. Jestem tą, która nigdy nie walczy, ale zawsze zwycięża. Jestem Śpiącą Królewną, której mężczyźni szukali od zarania dziejów, a ścieżki prowadzące do mojego zamku najeżone są niebezpieczeństwami i złudami. Niektórzy nie znajdują mnie śpiącej, innych Fata Morgana prowadzi na manowce. Wznoszę się na wysokości i przyciągam mężczyzn do siebie. Jam jest pożądaniem świata, ale niewielu uda się mnie odnaleźć. Kiedy moja tajemnica zostanie objawiona, będzie to tajemnica Świętego Grala". Na prośbę o zdradzenie jej odparła: „Chodźcie ze mną, ale najpierw obleczcie się w białe szaty, załóżcie wasze insygnia i idźcie boso tam, gdzie was poprowadzę".3

Opis wizji jest znacznie dłuższy, ale fragment ten wystarczy dla zorientowania się W charakterze efektów

uzyskiwanych podczas medytacji tarota w Zakonie Złotego Brzasku połączonej z „podróżą astralną", jak często nazywano tę technikę. Nietrudno zauważyć podobieństwa z hermetyczną sztuką pamięci, szczególnie w zakresie kierunku pojawiających się skojarzeń. Po rozpadzie Zakonu Złotego Brzasku powstało wiele organizacji magicznych, prowadzonych przez jego byłych adeptów, które kontynuowały nauczanie metody wykorzystywania tarota do uzyskiwania podobnych wizji.4 Jednak dopiero w latach sześćdziesiątych XX wieku, na fali powrotu do zainteresowania okultyzmem i tarotem pojawiły się nowe rozwinięcia tej techniki. Najważniejszym z nich było tzw. „przechodzenie ścieżek", czyli powiązanie medytacji nad kolejnymi kartami atutowymi z wznoszeniem się po ścieżkach mistycznych na kabalistycznym Drzewie Życia. Kolejność ich jest jednak odwrotna niż w naszej wcześniejszej analizie, a więc rozpoczyna się od karty SWIAT uważanej w korespondencjach Złotego Brzasku za odpowiadającą końcowej emanacji Boga, czyli materialnej rzeczywistości, a kończy na karcie GŁUPIEC symbolizującej pierwotną naiwność i najwyższe uduchowienie. Wielu współczesnych okultystów publikowało opisy wizji uzyskanych na kolejnych ścieżkach; zacytujmy więc fragment dotyczący CESARZOWEJ z wizji australijskiego artysty i maga, Nevilla Drury:

„Wydało mi się, że zostałem przemieniony i nagle rozciągnęło się przede mną królestwo Wielkiej Matki Bogów. Chociaż [w poprzedniej wizji CESARZA] płomienne skały zalały jałową ziemię, tutaj zobaczyłem falujące pola złocistej pszenicy i lasy z wyniosłymi drzewami. Wszędzie wyrastała bujna, soczysta trawa podlewana strumieniem samego Życia.

A obok strumienia, na tronie z kwiatów, siedziała Pani Nowego Dnia we własnej osobie. Na jej zielonych szatach widniały wszystkie odcienie i kolory liści, a w jej włosach tańczyły promyki światła i rodzącego się życia. Brokat jej trenu zrobiony był z róż kwitnących u jej stóp, a władza jej rozciągała się na barwy wszystkich pór roku, rozmieszczonych warstwami na osnowie jej szaty.

Lecz dane jej było rządzić również jako Królowej Nocy, a nad jej głową widniało dwanaście gwiazd, niczym zastępy ciemności. Zaś u jej stóp leżał półksiężyc, symbol jej królestwa jako sierp na dojrzałą pszenicę za dnia, a srebrna klinga nocą. Wiedziałem, że ma ona dwie twarze i, podobnie jak moja pani, jest jednocześnie nocą i dniem, ciemnością i życiem, matką dla świata i władczynią tchnienia śmierci. [...]

W niej było całe istnienie, a ja sam wyszedłem z jej łona. A kiedy spytałem ją o to, zobaczyłem, że jest też potężnym morzem, na którego falach i pianie tańczyło wszystko, co istnieje i kiedykolwiek mogło istnieć. Na grzywie każdej fali było tysiąc wszechświatów, a przypływy wody były jednocześnie ruchami słońc i planet, które nadchodzą i rozpadają się w pył na brzegach czasu"

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
30-05-2011, 18:20
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (83)

   
   
Znane Diamenty
Diamenty słyną zazwyczaj ze względu na kombinację ich rozmiaru, koloru i jakości. 
Diamenty występują naturalnie w wielu różnych kolorach, więc największy diament danego koloru może nie być duży w wartościach bezwzględnych, ale nadal można go uznać za bardzo pożądany. 
Diamenty mogą również mieć wysoką wycenę lub cenę sprzedaży lub mieć godną uwagi historię własności, ale będzie to zwykle miało miejsce w przypadku Diamentów, które na początku miały jakieś wyjątkowe cechy. 
W miarę odkrywania nowych Diamentów wyjątkowość istniejących może się zmniejszać i nie ma uzgodnionej miary Diamentu dużego lub wysokiej jakości, dlatego nie można osiągnąć rygorystycznych kryteriów włączenia godnych uwagi dDiamentów.
Lista znanych, cennych Diamentów
http://www.americanbluediamonds.com/education
https://epochbeads.wordpress.com/importa...ond-index/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dia
Исторические алмазы и бриллианты
Исторические алмазы и бриллианты

26th Congress Yellow 5
4 de Fevereiro Colourless Pt 1
Agra Pink 3
Ahmedabad Colourless Pt 4
Alexander Pushkin Yellow 5
Algeiba Star Yellow 4
Allnat Yellow 3
Amarillo Starlight Colourless Pt 12
Amsterdam Black 2
Apollo Blue Blue 4
Archduke Colourless Pt 3
Arcots Colourless Pt 11
Argyle Cardinal Red 2
Argyle Everglow Red 2
Argyle Violet Purple
Artemis Pink Pink 3
Ashberg Yellow 1
Aurora Green
Aurora Green Green
Banjarmasin Colourless Pt 7
Beau Sancy Colourless Pt 4
Begum Blue Blue 3
Black Moon Black 2
Black Orloff/Orlov Black 2
Blue Briolette Blue 3
Blue Empress Blue 2
Blue Heart Blue 1
Blue Lili Blue 1
Blue Magic Blue 2
Blue Moon Blue 2
Briolette of India Colourless Pt 10
Centenary Colourless Pt 3
Chloe Colourless Pt 11
Chopard Cameleon Green
Colenso Colourless Pt 13
Condé Pink 1
Constellation Colourless Pt 9
Cora Sun Drop Yellow 2
Correya Black 2
Creation 1 Necklace Colourless Pt 1
Creator Colourless Pt 13
Cross of Asia Brown 2
Cullinan Blue Necklace Blue 2
Cullinan Dream Blue 1
Cullinan Heritage Colourless Pt 6
Cullinans Colourless Pt 2
Darya-I-Noor Pink 1
De Beers Yellow Yellow 2
Deepdene Yellow 3
Delaire Sunrise Yellow 5
DeYoung Pink Pink 2
DeYoung Red Red 1
Donnersmarck Diamonds Yellow 2
Dream Diamond Yellow 3
Dream of Autumn Leaves Pink 3
Dresden Green Green
Dresden White Colourless Pt 13
Earth Star Brown 2
Edcora Red Red 2
Ember Diamond Red 1
Emperor Maximilian Colourless Pt 6
Empress Eugénie Colourless Pt 8
Empress Rose Pink 3
English Dresden Colourless Pt 11
Esperanza Colourless Pt 13
Esperanza Verde Green
Eureka Yellow 2
Excelsior Colourless Pt 3
Farnese Blue Blue 4
Florentine Yellow 1
For the Love of God Pink 3
Freedom Red Red 1
French Blue Blue 2
Golconda D Colourless Pt 12
Golden Empress – Graff Yellow 4
Golden Eye Yellow 3
Golden Jubilee Brown 1
Golden Maharajah Brown 1
Golden Pelican Brown 1
Golden Star Yellow 4
Graff Constellation Colourless Pt 11
Graff Eternal Light Colourless Pt 12
Graff Flame Colourless Pt 13
Graff Magnificence Colourless Pt 10
Graff Perfection Colourless Pt 8
Graff Pink Pink 3
Graff Sunflower Colourless Pt 8
Graff Sweethearts Colourless Pt 12
Graff Vendôme Colourless Pt 10
Graff Venus Colourless Pt 9
Graff Vivid Yellow Yellow 3
Grand Mazarin Colourless Pt 4
Great Chrysanthemum Brown 2
Great Imperial Colourless Pt 8
Great Mogul Colourless Pt 9
Great White Colourless Pt 8
Grover Jones Colourless Pt 12
Gruosi Black Black 1
Gruosi Green Green
Guinea Star Colourless Pt 5
Hancock Red Red 1
Hastings Colourless Pt 12
Heart of Eternity Blue 2
Heritage in Bloom Necklace Colourless Pt 6
Hope Blue 1
Horseshoe Colourless Pt 12
Hortensia Pink 2
Icon Colourless Pt 10
Idol’s Eye Colourless Pt 3
Imperial Blue Blue 1
Incomparable Yellow 3
Indore Pears Colourless Pt 6
Jacob Colourless Pt 8
Jones Colourless Pt 12
Jonker Colourless Pt 5
Jubilee Colourless Pt 5
Kasikci Colourless Pt 6
Kazanjian Red Red 1
Khan Canary Yellow 1
Kimberley Brown 2
Koh-i-Noor Colourless Pt 1
Koi Orange
Korloff Noir Black 1
Krupp/Elizabeth Taylor Colourless Pt 3
La Favorite Colourless Pt 10
La Légende Colourless Pt 9
Lady in Red Red 2
Lahore Colourless Pt 13
Le Grand Coeur d’Afrique Colourless Pt 9
Le Petit Coeur d’Afrique Colourless Pt 9
Lesedi la Rona Colourless Pt 9
Lesotho III Brown 2
Lesotho Promise Colourless Pt 8
Lesser Stars of Africa Colourless Pt 2
Letšeng Star Colourless Pt 11
Liberator II Colourless Pt 10
Light of Hope Colourless Pt 12
Light of Letšeng Colourless Pt 11
Light of Peace Colourless Pt 4
Louis Cartier Colourless Pt 13
Mahjal Yellow 4
Mandarin Orange Orange
Marie Antoinette Blue Blue 3
Marlborough Diamond Necklace Colourless Pt 9
Martian Pink Pink 1
Mazarin III Colourless Pt 13
McLean Colourless Pt 7
Memory of Autumn Leaves Blue 4
Meya Prosperity Colourless Pt 11
Millenium Star Colourless Pt 1
Mirror of Portugal Colourless Pt 13
Moon of Baroda Yellow 4
Mouawad Blue Blue 1
Mouawad Lilac Pink 1
Mouawad Magic Colourless Pt 4
Mouawad Mondera Colourless Pt 3
Mouawad Pink Pink 3
Mouawad Splendor Colourless Pt 7
Mouna Yellow 2
Moussaieff Red Red 1
Moussaieff Red Heart Red 1
Nassak Colourless Pt 7
Nepal Colourless Pt 1
Niarchos Colourless Pt 5
Nur-Ul-Ain Pink 1
Ocean Dream Blue 2
Oppenheimer Blue Blue 1
Orange Orange
Orloff/Orlov Colourless Pt 3
Paragon Colourless Pt 6
Pasha of Egypt Colourless Pt 4
Peace Colourless Pt 1
Peacock Yellow 1
Penthievre Yellow 2
Pink Dream Pink 2
Pink Muse Pink 3
Pink Orchid – Graff Pink 1
Pink Promise Pink 3
Pink Star Pink 2
Pink Sunrise Pink 1
Pink Supreme – Graff Pink 2
Pohl Colourless Pt 3
Polar Star Colourless Pt 7
Porges Yellow 2
Porter Rhodes Colourless Pt 5
Portuguese Blue 3
Premier Rose Colourless Pt 8
President Vargas Colourless Pt 5
Princie Pink 2
Pumpkin Diamond Orange
Punch Jones Colourless Pt 12
Purple Orchid Purple
Queen Kalahari Colourless Pt 10
Queen of Holland Colourless Pt 7
Raj Pink Pink 2
Raven Black 2
Red Cross Yellow 3
Red Diamond Ring Red 2
Regent Colourless Pt 1
Rembrandt Black 1
Rob Red Red 1
Rojtman Yellow 4
Rose of Dubai Pink 2
Royal Purple Heart Purple
Royal Star of Paris Brooch Colourless Pt 8
Safia Colourless Pt 10
Sancy Colourless Pt 9
Sarah Yellow 2
Saxon White Colourless Pt 13
Second Star of Africa Colourless Pt 2
Sefadu Rough Colourless Pt 7
Sergio Black 1
Shah Diamond Yellow 3
Shah Jahan Table Cut Colourless Pt 4
Shepard Yellow 1
Sherman Colourless Pt 1
Shimmering Sun Yellow 3
Skull Star Pink 3
Spirit of de Grisogono Black 1
Spoonmaker’s Colourless Pt 6
Star of Africa Colourless Pt 2
Star of America Colourless Pt 4
Star of Bombay Yellow 4
Star of China Colourless Pt 8
Star of Happiness Colourless Pt 12
Star of Lesotho Colourless Pt 10
Star of Sierra Leone Colourless Pt 7
Star of South Africa/Dudley Diamond Colourless Pt 5
Star of Stanley Ho Colourless Pt 6
Star of the East Colourless Pt 6
Star of the Season Colourless Pt 8
Star of the South Brown 2
Steinmetz Pink Pink 2
Sultan Abdul Hamid II Yellow 5
Sultan of Morocco Blue 3
Supreme Purple Star Purple
Sweet Josephine Pink 1
Table of Islam Black 1
Taj Mahal Necklace Colourless Pt 5
Taj-i-Mah Colourless Pt 11
Tavernier Blue Blue 2
Taylor Burton Colourless Pt 1
Tereschenko Blue 1
Thompson Diamonds Brown 1
Tiffany Yellow 1
Tiger’s Eye Brown 2
Transvaal Blue Blue 3
Uncle Sam Brown 2
Unnamed Briolette Brown 1
Unnamed Diamond Brooch Brown 1
Unnamed Orange Orange
Unnamed Red Red 1
Vainer Briolette Yellow 4
Victoria Colourless Pt 8
Victoria-Jacob Colourless Pt 8
Victoria-Transvaal Brown 1
Victory Colourless Pt 6
Wallace McLean Colourless Pt 7
Walska Yellow 1
Whitney Blue Blue 3
Whitney White Blue 3
Wilkinson Brooch Brown 1
Williamson Pink Pink 2
Winans Green Green
Windsor Heart Yellow 5
Windsor Yellows Yellow 4
Winston Blue Blue 3
Winston Legacy Colourless Pt 11
Wittelsbach-Graff Blue 1
Woyie River Colourless Pt 6
Yellow Oppenheimer Yellow 1
https://epochbeads.wordpress.com/importa...ond-index/

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
30-05-2011, 18:19
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (19)

   
Szczegóły : Diament (1,18 karatowego, fantazyjno-zielonego dodekaedrycznego surowca diamentowego).
Lokalizacja pochodzenia : Ippy, północny wschód od Banghi (Bangui), Republika Środkowoafrykańska.

źródło
Diamond
Minerał z gromady pierwiastków rodzimych. 
Nazwa pochodzi od gr. δάμας adamas (dopełniacz δάμαντος adamantos, łac. diamentum) = "niepokonany, niezniszczalny" i nawiązuje do wyjątkowej twardości tego minerału.
Jest najtwardszą znaną substancją z występujących w przyrodzie.

Właściwości
Dobra przewodność cieplna: 2000W/(m*K) wynikającą z efektywnego przewodnictwa fononowego
Jest izolatorem, z wyjątkiem diamentu niebieskiego, który jest półprzewodnikiem
Jest trudno topliwy i odporny na działanie kwasów i zasad
Może zawierać wrostki innych minerałów
Tworzy zazwyczaj niewielkie kryształy przyjmujące postać ośmiościanu, rzadziej sześcianu.
Duża część kryształów ma zaokrąglone kształty oraz wykazuje zbliźniaczenia.
W przyrodzie stanowi jedną z pięciu, obok Grafitu, Fulerenów, Nanopianki i Nanorurek, odmian alotropowych Węgla.
Jest kruchy (rozpryskuje się pod wpływem uderzenia), przezroczysty; zwykle zawiera śladowe ilości Azotu, Glinu, Boru, Manganu, Krzemu, Magnezu, Chromu.        
Są w nim spotykane różne wrostki mineralne reprezentowane przez: Oliwin, Granat, Pirop, Pirotyn, Ilmenit, Rutyl, Grafit, Diopsyd, Spinel oraz wcześniej wykrystalizowane Diamenty.      
Rodzaj tych inkluzji pozwala na precyzyjne określenie miejsca pochodzenia danego kamienia.
Minerał bardzo rzadki.

Ze względu na cechy zewnętrzne wyróżnia się kilka typów diamentów:
Bort – występuje w postaci nieregularnych zrostów ziarnistych, drobnokrystalicznych skupień,
Ballas – promieniste skupienia kryształów diamentu,
Lonsdaleit – polimorficzna odmiana diamentu o dużej gęstości atomowej,
Karbonado – zwany też czarnym diamentem, występuje w postaci drobnoziarnistych, porowatych skupień zabarwionych na czarno, szaro lub ciemnozielono, o różnej wielkości (aż do wielkości jaja), przypominające z wyglądu koks – spotykane przede wszystkim w Brazylii

Rozróżnia się dwa rodzaje występowania Diamentów:
złoża pierwotne, znajdujące się w miejscu gdzie powstały
złoża wtórne – okruchowe, przeniesione w inne okolice

Miejsca występowania:
*Indie – złoża wtórne, znane na wiele wieków p.n.e. i będące jedynym źródłem diamentów do początku XVIII wieku.
Obszar diamentonośny ciągnie się na Półwyspie Hindustańskim w dolinach rzek: Penner, Kistnach, Gadavary.
Średnia wielkość diamentów wynosi 0,6 karata.
Są w najwyższym gatunku pod względem czystości, połysku, przezroczystości.
Wydobycie bardzo prymitywne.
Złoża prawie wyczerpane.
*Rosja (w Jakucji (Trubka Udacznaja), Ural, Płw. Kola),
*Australia – nad rzekami Gwadir i Darling.
Diamenty małe o dużej odporności, mniejszej łupliwości i silnym połysku.
*Republika Południowej Afryki – dorzecze Oranje, Vaal – znane od 1867 r.
W 1870 r. odkryto wielkie złoża pierwotne typu kimberlitowego około Kimberley.
Tu w kopalniach znaleziono największe i najbardziej znane diamenty:
Cullinan, Excelsior, Petz, Wiktoria, Juliusz Man.
W 1927 r. wydobyto tam 4 708 038 karatów, a ze złóż pierwotnych 2 138 407 karatów diamentów.
*Demokratyczna Republika Konga – złoża przeważnie okruchowe, diamenty mają głównie znaczenie przemysłowe; wydajność wynosi 2-3 karatów na 1 m³ skały.
Dostarczają ok. 65% produkcji światowej.
*Brazylia – Minas Gerais, Mato Grosso, Parana, – eksploatację złóż zaczęto w 1721 r.
Złoża aluwialne (przy zboczach i tarasach rzek).
Zawartość diamentów wynosi przeciętnie 0,5-1 karata na 1 m³ skały.
Występuje duża ilość diamentów czarnych (karbonado).
Diamentom brazylijskim towarzyszą różne minerały szlachetne i półszlachetne.
*Botswana – Orapa, Namibia, Senegal, Kanada,
*USA – złoża nie mają większego znaczenia przemysłowego, Angola.
kolor diamentu
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
30-05-2011, 18:08
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (6)

   
Amber Dominican
Bursztyn Dominikański 
Odmiana Retynitu (zawiera niewielkie ilości kwasu bursztynowego).
Narodowym skarbem Republiki Dominikańskiej jest Bursztyn.
Na Bursztynowym Wybrzeżu nad Oceanem Atlantyckim znajdują się największe na świecie złoża bursztynu i tylko na Dominikanie znaleźć można kopalnie Bursztynu niebieskiego, czerwonego i czarnego.
Na londyńskiej aukcji sprzedany został za 130 tys. dolarów pochodzący z Republiki Dominikańskiej Bursztyn z uwięzioną w środku, zachowaną w całości prehistoryczną jaszczurką.

Już starożytni Indianie zamieszkujący te tereny uważali bursztyn za amulet zapobiegający działaniu negatywnej energii.
Jednak zgodnie z tradycją magiczne właściwości bursztynu pozostają uśpione dopóki nie podaruje się go, jako prezent.

Posiada subtelną strukturę warstwową.
Jasnożółty do ciemnożółtego, pomarańczowy, miodowy, brązowy, rzadko czerwony, błękitny lub zielonawy.
Na ogół nie przezroczysty.
Mało spękany.
W ultrafiolecie fluoryzuje niebieskawo lub zielonawo.
Zawiera liczne inkluzje roślinne i zwierzęce.
Powstawał w lasach liściastych (nie znaleziono w nim żadnych inkluzji roślin nagonasiennych).
Jego drzewem macierzystym była jatoba (Hymenacea protera) z rzędu bobowców (Fabales).
Występuje we wkładkach węgla brunatnego w piaskowcach trzeciorzędu na wyspie Haiti (Dominikana).
Bursztyn Eoceński (40-33 mln lat) wydobywany jest w okolicy La Toca, Palo Quemado, La Bucara i Los Cacaos w rejonie górskim La Cumbre (pomiędzy Puerto Plata i Santiago).  
Z tamtejszych kopalń pochodzi większość pozyskiwanego w Dominikanie surowca bursztynowego.
Złoża Oligoceńskie (ok. 25 mln lat) występują w rejonie Palo Alt koło Santiago.
Bursztyn Mioceński (17-15 mln lat) i kopal pozyskuje się w rejonie Bayaguana w południowo-wschodniej części wyspy Haiti.
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
30-05-2011, 16:48
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (10)

   
Amber Baltic
Bursztyn Bałtycki
Gładząc złote włosy swej żony Poppei Sabiny, Neron szeptał z zachwytem „Bursztynowe”.    
Poppea wiedziała, że Neron kocha ją nad życie i nie odmówi jej niczego...
Słyszała od niewolnic pochodzących z dalekiej północy, że przebywanie w otoczeniu Bursztynu zapewnia młody wygląd.
Namawiała więc Nerona, by wysłał ludzi po ten „cudowny kamień”.
Neron wahał się, bo taka wyprawa była trudna i niebezpieczna.
Złoża Bursztynu znajdowały się gdzieś na północy i tylko nieliczni mieli odwagę zapuszczać się tak daleko.
Czekały ich tam chłód i spiekota, przeprawy przez leśne mokradła i starcia z barbarzyńskimi plemionami.
Nie bez powodu nazywano go złotem północy.
Mała statuetka z Bursztynu kosztowała więcej niż zdrowy niewolnik.
Neron potrzebował Bursztynu – na igrzyska.
Chciał zadowolić lud, który nękany wysokimi podatkami z coraz większą dezaprobatą  patrzył na artystyczne upodobania cesarza.
Zlecił więc Julianusowi – organizatorowi igrzysk gladiatorskich – przygotowanie ekspedycji.  
Wyprawa zakończyła się sukcesem.
Do Rzymu przywieziono niewyobrażalne ilości Bursztynu.
Jedna z brył ważyła ponoć 4 kg.

Igrzyska, które urządził potem Neron były wspaniałe.
Nawet siatka służąca do powstrzymywania zwierząt  i osłaniała podium na każdym węzełku miała Bursztyn.
Szczególne upodobania Nerona do „magicznego kamienia” sprawiło, że za jego czasów (37-68 r. n. e. ) zapanowała prawdziwa moda na Bursztyn.
Różnorodność luksusowych wyrobów z Bursztynu wykonywanych przez starożytnych rzemieślników zachwyca i dziś.
Bursztynowymi liśćmi Rzymianie obdarowywali się na Nowy Rok.
Lustra z Bursztynowymi pokrywani, Bursztynowe wisiorki w kształcie owoców, oraz grzebienie i szpile do włosów to przedmioty, na które nie każda rzymska elegantka mogła sobie pozwolić.
Gladiatorzy nosili kawałki Bursztynu z wyrytym napisem „zwyciężę”, a zapach wonnych Bursztynowych kadzideł unosił się podczas obrzędów religijnych i uczt.

Urodę Bursztynu odkryto jednak już znacznie wcześniej, przed Neronem.
W różnych kulturach i epokach  wykorzystywano go już od górnego paleolitu (40.000-8000 p.n.e.).
Pierwszymi Bursztynowymi ozdobami były zapewne tzw. nadziaki, czyli bryłki Bursztynu z naturalnym otworem po gałązce lub igłach.
Nanizane na żyłkę ze ścięgna zwierzęcego zdobiły ręce i szyje piękności z epoki kamienia.
Mężczyźni również lubili takie ozdoby. 
Z końca tego okresu pochodzą pierwsze Bursztynowe posążki zwierząt.
Figurki niedźwiedzi, jeleni, koni, ptaków miały zapewniać ówczesnym myśliwym pomyślność w łowach i ochronę przed złymi mocami.

Później, w neolicie (8000-2000 lat p.n.e.), epoce pierwszych rolników Bursztyn wykorzystywano częściej.
W Danii pod fundamentami domów z tego okresu odnaleziono naczynia pełne szlifowanych Bursztynowych paciorków.
To prawdopodobnie tzw. ofiary zakładzinowe. 
Umieszczano je pod fundamentami nowych domów – na szczęście.
Pojawiły się wtedy też figurki w kształcie ludzkim związane z kultem „bogini matki”.

Bursztyn z wybrzeży Bałtyku zaczął się rozprzestrzeniać na dalsze obszary – znany był w kulturze Mezopotamii, Egiptu i Grecji.
Wabił i kusił również artystów epok późniejszych.
Np. we wczesnym średniowieczu w miastach pomorskich wyrabiano z niego amulety, kości do gry.  
Po wprowadzeniu chrześcijaństwa wykorzystywany był  głównie do produkcji krzyżyków i różańców.
I tak było mniej więcej do XVI wieku. 
W XVII w. pojawiły się Bursztynowe kufry, szachy, a nawet kufle.
Coraz częściej możni zamawiali Bursztynowe ołtarze i krucyfiksy.
Dwa miasta zasłynęły wówczas z maestrii w wykonywaniu cacek ze złota północy – Królewiec i Gdańsk.
Z tego okresu pochodzi też Bursztynowa Komnata uważana za ósmy cud świata, podarowana przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I carowi Piotrowi I.
Ściany komnaty były wykładane płytkami różnokolorowego Bursztynu inkrustowanymi i ornamentowanymi.
Zdobiły je tez płaskorzeźby, popiersia i figury z Bursztynu.
Od II wojny światowej jej losy nie są znane.

Ludzie od wieków uważali Bursztyn za kamień wyjątkowy, magiczny.
Tonie w wodzie słodkiej, ale w słonej, morskiej unosi się na powierzchni.
Nie dość, że lekki i ciepły w dotyku, to jeszcze lekko potarty przyciąga liście, kawałki materiału, włosy.
Tę właściwość Bursztynu zaobserwowali Grecy, którzy nazwali go elektronem, czyli kamieniem, który przyciąga.
Rzymianie określali go mianem succinum od „sucus”, czyli sok, nawiązując do roślinnego pochodzenia Bursztynu.
W języku litewskim „gintaras” znaczy amulet.
Słowo Jantar występuje we wszystkich językach słowiańskich.
W językach germańskich Bernstein to „kamień, który się pali”.
Stąd właśnie polskie słowo-Bursztyn.
Bursztyn się pali, i to jeszcze jak.
Zapach sączący się z palonego Bursztynu przypomina nieco aromat ambry  - popularnego w średniowieczu pachnidła wyrabianego przez Arabów z wydzieliny żołądka kaszalota (po arabsku Anbar).
Stąd zapewne angielskie Amber, czy francuskie Ambre oznaczające Bursztyn.

Wiadomo, że Bursztyn jest żywicą drzewa.
Nie wiadomo natomiast – jakiego.
Przez wieki próbowano rozwikłać zagadkę i na źródło Bursztynu typowano różne gatunki drzew, głównie Sosny i Cedru.
Do dziś wśród badaczy nie ma jednak zgodności.
Wielu za macierzyste „Bursztynowe” drzewo uznaje Agathis z rodziny Araukarii.
Niezależnie od tego, jak nazywało się źródło, aromatyczna żywica wyciekała z drzew i powalonych pni i wpadała do leśnych mokradeł.
Bryłki żywicy płynęły strumieniami do rzek, by po jakimś czasie osiąść u ujścia głównej rzeki.
Przez miliony lat pobytu w ziemi i wodzie żywica zamieniła się w Bursztyn.
Do kapiącej z drzew, pachnącej i lepkiej żywicy wpadały często małe stworzenia.
Muszki, pająki, chrząszcze, motyle, termity oraz mniejsze organizmy – bakterie.
Większe owady albo były w stanie się oswobodzić, albo stawały się smacznym kąskiem dla innych owadów lub ptaków.
W stężałej żywicy wiele z nich zachowało się do dziś w niezmienionej formie.
W Bursztynowych bryłkach można znaleźć też włosy, sierść oraz pióra ptaków.
Do rzadkości należy jednak uwięziona z Bursztynie jaszczurka, którą znaleziono w 1997 r. w Gdańsku.
Ostatnio w badaniach nad ciałami zwierząt zatopionych w bursztynie pomaga genetyka molekularna.
Naukowcom udało się nawet wyizolować kwas DNA z organizmów zwierząt zanurzonych w Bursztynie Libańskim i Dominikańskim.

Z 60 żywic kopalnych najbardziej znany i ceniony jest Bursztyn Bałtycki – Sukcynit.            
Większość badaczy uważa, że jego złoża występują nie tylko w Polsce i na półwyspie Sambijskim w Rosji, ale także w Danii, środkowych Niemczech i na Ukrainie.
Wyróżnia się najwyższą zawartością kwasu bursztynowego – od 3 do 8%.
Inne żywice nie mają go wcale, albo bardzo niewiele.
Tylko niektóre z nich nadają się do obróbki.
Poza Bursztynem Bałtyckim najbardziej znany w handlu jest Bursztyn Dominikański.            
Symetyt-Bursztyn Sycylijski, Rumenit z Rumunii to żywice, z których chętnie wykonywano ozdoby.
Często stare Bursztynowe rzeźby i ozdoby były zrobione z Birmitu– żywicy wydobywanej w Birmie, a obrabianej w Chinach.
Zbieracze z epoki kamienia po przypływie lub sztormie ruszali na brzeg morza i wśród wyrzuconej przez fale plątaniny traw, wodorostów i kawałków drewna szukali lśniących w słońcu drobin.
Do dziś to najprostszy sposób zdobywania Bursztynu.
W Sambii mężczyźni zanurzeni do pasa w wodzie wynurzali i wyciągali na brzeg trawy morskie i patyczki, które przepatrywały ich kobiety i dzieci.
W XVIII i XIX w. W Polsce wydobywano Bursztyn na Pomorzu, Kurpiach,  Kujawach i Mazurach.
W Klukowie koło Gdańska istniała w XVIII w. Kopalnia Bursztynu.
Bursztynodajne złoże kryło się 20 metrów pod ziemią.
Najbardziej szczodrze obdarowuje jednak Bursztynem samo morze.
Jak podaje Anna Pęczalska, autorka „Złota Północy”, w roku 1800 po silnym sztormie jednego dnia zebrano na pruskim wybrzeżu 150 beczek Bursztynu.

O leczniczych właściwościach Bursztynu pisał już Hipokrates (460-377 p.n.e.).
Medycy  starożytni zalecali go z winem, gdy ktoś chorował na żółtaczkę lub miał kłopoty z pęcherzem.
Matki wieszały na szyjach dzieci bryłki nieobrobionego Bursztynu, by chronić je przed chorobami.
Leczono Bursztynem dżumę i epilepsję.

Jeszcze niedawno na Kurpiach Bursztynowymi pałeczkami wyciągano zaprószenia z oka, a Jantarową tabaką leczono katar.
Dziś Bursztyn nadal jest stosowany w medycynie ludowej i homeopatii.  
Nalewka Bursztynowa pomaga w chorobach gardła.
Olej Bursztynowy działa antyseptycznie i dezynfekująco.
Jest też doskonałym środkiem na siniaki, ukąszenia owadów i trądzik.
Łagodzi bóle reumatyczne.
W ogrodnictwie stosuje się go do odstraszania szkodników.
Swój renesans przeżywają kadzidełka Bursztynowe.
Palą się wolno, napełniając wonnym aromatem wnętrza.
O ich dobroczynnym działaniu  wiedzieli starożytni biesiadnicy.
Neutralizują przykre zapachy, usuwają napięcie nerwowe.  
Radiesteci nazywają Bursztyn kamieniem życia, bo ujemnie jonizuje powietrze, co jest korzystne dla zdrowia.

Bursztyn wciąż pozostaje źródłem inspiracji dla artystów – jako tworzywo rzeźbiarzy,  jubilerów i projektantów mody, którzy ciągle odsłaniają  jego nieznane strony.
W dziedzinie biżuterii Bursztynowej producenci polscy opanowali 70% rynku światowego.      
Kilka lat temu gdański artysta Mariusz Drapikowski, wykonał ponad półmetrową  monstrancję w kształcie drzewa życia dla kościoła św. Brygidy  w Gdańsku.
Słoneczny kamień kojarzący się z latem, zapachem morza i miłością wciąż budzi emocje i trudno zaprzeczyć, że ma w sobie jakieś magiczne ciepło.
Muzeum bursztynu w Kaliningradzie.

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
30-05-2011, 16:46
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (46)

   
"Bo naszyjnik wziął z sobą złoty, bursztynowy.
Zbiegły się wraz z mą matką, wszystkie białogłowy
Oglądać, obmacywać misterne noszenie,"
Homer, Odyseja
(pieśń XV, wiersz 465-467)

Bursztyny
Ogólna nazwa Żywic Kopalnych.
Dawniej odnosiła się tylko do Bursztynu Bałtyckiego.
Później stosowano ją również dla innych Żywic z wyjątkiem Kopali.
Obecnie nazwą tą określa się już praktycznie wszystkie Żywice Kopalne co wprowadza duże zamieszanie w ich systematyce.
Ważnym wskaźnikiem umożliwiającym określenie związków genetycznych pomiędzy poszczególnymi typami Bursztynów jest kwas bursztynowy C4H6O4.
Ze względu na jego zawartość dzieli się je na Retynity, Rumenity i Sukcynity.
Większość Bursztynów ma ciemną barwę i jest nieprzezroczysta.
W wyniku utlenienia ich powierzchnię często pokrywa porowata kora.
W różnym stopniu rozpuszczalne w alkoholu, eterze i chloroformie.
Palą się intensywnym aczkolwiek często kopcącym płomieniem wydzielając żywiczny lub bitumiczny zapach.
Występują w różnego typu osadach od późnego triasu do późnego miocenu.

Bursztyn-Amber, Jantar
Kopalna żywica drzew iglastych, a w rzadszych przypadkach żywicujących liściastych drzew z grupy bobowców.
Znanych jest około 60 odmian (gatunków).
Najstarsze z nich pochodzą z utworów dewońskich (stwierdzono je w Kanadzie); najmłodsze, nie zaliczane zasadniczo do Bursztynów są znajdowane w Ameryce Południowej, Afryce, Australii i Nowej Zelandii

Nazwy
Nazwa "Bursztyn" pochodzi od niemieckiego bernstein (kamień, który się pali).
Znany był od dawna pod różnymi nazwami:
Sukcynit – nazwa geologiczna, pochodzi od succinum – sok, żywica drzewna;
Grecy nazywali ten kamień Elektron (ηλεκτρον), co oznacza świecący i błyszczący;
Rzymianie nazywali Bursztyn Lyncurium, czyli mocz rysia, albowiem według legendy złocisty kamień powstał ze skamieniałego moczu tego drapieżnika;
Succinum to łacińska nazwa Bursztynu używana w farmacji.
Powstała od łac. succus – sok;
Egipcjanie nazywali Sursztyn sokal;
Arabowie Anbar, ponieważ zapach pocieranego bursztynu kojarzył się z zapachem ambry;    
Persowie nazywali kamień karuba – złoty rabuś;
Słowiańska nazwa Jantar została przejęta od Litwinów, a ta od fenickiej nazwy jainitar – żywica morska.

Właściwości
Skład chemiczny: mieszanina kilkudziesięciu różnych związków, o średniej zawartości ok. 67 do 81% węgla i ok. 1% siarki; resztę stanowią tlen i wodór.
Jednym ze składników jest kwas Bursztynowy (3-8%)
Barwa: jasnożółta do brunatnej ("bursztynowa"), bywa też mlecznobiały, niebieski, zielonkawy, bezbarwny, czerwony i czarny
Połysk: tłusty
Przełam: muszlowy, schodkowy
Przezroczystość: przezroczysty, przeświecający, do nieprzezroczystego
Temperatura topnienia 287 - 300 stopni Celsjusza

Tworzy nieregularne bryłki.
Największa znaleziona bryła Bursztynu Bałtyckiego waży 9,75 kg.
Najczęściej spotykany jest Bursztyn żółty, rzadsze są odmiany bezbarwne, czerwone, zielonkawe, a ich przejrzystość zależy od zawartości drobnych pęcherzyków powietrza.      
Bryłki Bursztynu zawierają niekiedy pochodzące z okresu kredy i trzeciorzędu szczątki zwierząt lub roślin, tzw. inkluzje.
Inkluzje stałe są reprezentowane przez różne minerały np. Piryt, Żelazo, Kwarc, oraz owady, rzadziej pajęczaki, drobne płazy i gady, rośliny i ich szczątki.
Inkluzje stanowią cenny materiał badawczy dla biologów i paleontologów.

Odmiany
*Birmit
*Bursztyn Bałtycki
*Aikait – odmiana ursztynu znajdowana na Węgrzech i we Francji
*Bursztyn Dominikański – odmiana Bursztynu znajdowana w osadach trzeciorzędowych w Dominikanie na wyspie Haiti
*Bursztyn Japoński – odmiana Bursztynu wydobywanego w północnej części wyspy Honsiu, nad brzegiem Oceanu Spokojnego
*Bursztyn Libański – odmiana Bursztynu znajdowana w osadach kredowych (kreda dolna) w Libanie na Bliskim Wschodzie
*Bursztyn Meksykański – odmiana Bursztynu znajdowana w osadach trzeciorzędowych (oligocen górny – miocen dolny) w Meksyku
*Bursztyn Tajmyrski
*Cyberyt
*Keflachit
*Keuperyt
*Rumenit – odmiana spotykana w Rumunii
*Symetyt – charakteryzuje się wyraźną opalescencją), spotykany we Włoszech
*Walchowit – całkowicie nieprzezroczysty, barwy beżowej; występuje na Morawach
*Krancyt – odmiana spotykana w Saksonii
http://jubilerskie.info/mineraly/burszty...n-slownik/

Występowanie
Występuje w utworach trzeciorzędowych:
Bursztyn Bałtycki, Dominikański, Birmański (birmit) – odmiana spotykana w Tajlandii, Wietnamie,  Malezji, Myanmarze, 
Chilijski, Meksykański, Australijski – spotykany w Australii,     
Grenlandzki (szraufit) – spotykany na Grenlandii , Sachalinski, Sycylijski;
W utworach kredowych:
Bursztyn Libański, Jakucki, Willeryt, Retynit – odmiana spotykana w Chinach,
Cedaryt – spotykany w Kanadzie,
Walchowit i Neudorfit – odmiany spotykane w Czechach.
Najbardziej znany – Sukcynit jest znajdowany w utworach trzeciorzędowych Polski, Litwy, Łotwy, Rosji, Danii, Niemiec, Szwecji.
Inne żywice kopalne są spotykane w Argentynie (ambryt), w Afryce, na Madagaskarze.

Zastosowania
Żywice stosowane w jubilerstwie  
Mineralogia wyróżnia od 160 do 300 rodzajów żywic kopalnych.
Spośród nich następujące są stosowane w jubilerstwie:
*Bursztyn Bałtycki – w geologii określany z łacińska jako Sukcynit.
Do połowy XX wieku jedynie Sukcynit był synonimem Bursztynu,
*Symetyt – wydobywany na Sycylii i w Północnych Włoszech nad Zatoką Liguryjską (od 100 do 300 kg rocznie).
Cena bryłek kilkugramowych, przydatnych do przerobu, osiąga 10 000 euro za kilogram.
Znany od czasów antycznych, ma charakterystyczny czerwony kolor falerneńskiego wina,
*Cedaryt – wydobywany w środkowej Kanadzie od 2004 roku (brak ustalonych cen rynkowych),
*Birmit – wydobywany w północnej Birmie (obecnie w ilości 1 tony rocznie, ceny zbliżone do cen Bursztynu Bałtyckiego),
*Bursztyn Dominikański – wydobywany od lat sześćdziesiątych ze skał osadowych prymitywnymi metodami, głównie na potrzeby rynku niemieckiego, w cenie niemal o 50 procent niższej niż ówczesna cena bursztynu bałtyckiego.
Od 1980 roku rząd Dominikany przyzwala na eksport surowca tylko do Stanów Zjednoczonych, gdzie osiąga ceny o 100 procent wyższe niż Bursztyn Bałtycki,
*Bursztyn meksykański – wydobywany bardzo prymitywnymi metodami w stanie Chiapas w ilości 3 ton rocznie, osiąga ceny dwukrotnie wyższe niż Bursztyn Bałtycki.
*Bursztyn z Borneo – brak informacji o poziomie wydobycia, jest nawet trzykrotnie tańszy niż bursztyn bałtycki;
stosuje się go głównie w Chinach, gdzie poddany obróbce termicznej sprzedawany jest jako falsyfikat Bursztynu Bałtyckiego.

W medycynie ludowe
Dym Bursztynowych kadzidełek zabijał zarazki, a noszone na szyi korale zapobiegają bólom gardła i głowy oraz wzmacniają tarczycę.
Ogrzane grudki Bursztynu stosowało się do wyciągania z oczu ciał obcych (muszek, pyłków).
Utłuczony proszek zażywano jak tabakę, co miało oczyścić zatoki i pomóc w pozbyciu się kataru.
Współczesna litoterapia stosuje Bursztyn jako nalewkę w leczeniu chorób tarczycy, gardła, przy chrypce i reumatyzmie.
źródło
źródło
źródło
https://www.etsy.com/search/craft-suppli...sil&page=7
http://www.renclassic.ru/Ru/Journal2/1469/
http://www.maggiecp.co.uk/free_organic_g...amber.html

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
30-05-2011, 13:40
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (6)

   
Wiesiołek (Oenothera L.) 
Rodzaj roślin zielnych z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae). 
Należy do niego ok. 120 gatunków pochodzących z Ameryki Północnej, Południowej a także szereg gatunków eurazjatyckich
W Europie występuje ok. 70 gatunków, w Polsce ok. 30, przy czym najpospolitszym gatunkiem jest wiesiołek dwuletni (Oenothera biennis).
Niemal wszystkie występujące u nas dziko gatunki wiesiołka to zadomowione antropofity.
Gatunkiem typowym jest Oenothera biennis

Gatunki wiesiołka (poza dwoma najpospolitszymi O. biennis i O. rubricaulis) są trudne do rozróżnienia i tworzą często trwałe (genetycznie i morfologicznie) oraz płodne mieszańce, które mogą samodzielnie się rozprzestrzeniać i występować razem z gatunkami rodzicielskimi lub też osobno.
Badania nad systematyką wiesiołków od wielu lat prowadzi polski botanik Krzysztof Rostański.
Dzięki jego badaniom dobrze poznany został skład gatunkowy i rozmieszczenie wiesiołków w Polsce i Europie
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
30-05-2011, 13:34
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (2)

       
   
   
   
Wrotycz maruna (Tanacetum parthenium (L.) Sch.Bip.)
Gatunek rośliny z rodziny astrowatych. 
Występuje naturalnie we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego, ale szeroko rozpowszechniony jako roślina uprawiana i dziczejąca – niemal w całej Europie, w Azji północnej, środkowej i na Dalekim Wschodzie, w Ameryce Północnej i w Chile. 
W Polsce jest gatunkiem pospolitym w uprawie i w wielu miejscach zdziczałym i zadomowionym
Rośnie w górskich zaroślach w miejscach kamienistych, nad strumieniami, a jako roślina dziczejąca zwykle na siedliskach ruderalnych: przydrożach, przypłociach, na nieużytkach
Roślina o silnej woni jest uprawiana jako ozdobna, poza tym wykorzystywana jest jako roślina lecznicza
Bylina kwitnąca w Europie Środkowej od czerwca do października
Osiąga wysokość 70 cm.
Odmiany

W obrębie gatunku złocienia maruny wyróżnia się formy pomponowe białe i żółte oraz pojedyncze o białych kwiatach języczkowatych i żółtych rurkowatych.
W uprawie popularne są odmiany białe pomponowe – "Virgo" i "Pompon Weiss" oraz pojedyncze z kwiatami języczkowatymi w formie kołnierzyka – "Shneekrone", "Selma Stern" i "Crown White". 
Wyselekcjonowano również odmiany maruny silnie rosnące, o białych, pomponowych kwiatach takie jak "Gigantea Tetra" i "Coco", a także "Spring Spirit", "Summer Spirit" oraz seria odmian o nazwie Ivanka. 
Kwiaty żółte wytwarza natomiast odmiana "Ivanka Sweet Yellow". 
Spośród odmian maruny o białych, pojedynczych kwiatostanach godne polecenia są obficie kwitnąca "Daisy" i wczesna "Roya". 

Liście złocienia maruna, zwanego inaczej wrotyczem już nasze praprababki polecały jako środek obniżający gorączkę i zioło zwalczające bóle migrenowe. 
Roślina nie ma właściwości umożliwiających przerwanie już rozpoczętych napadów, ale zawsze może pomóc w zmniejszeniu ich częstotliwości.
Tak więc złocień maruna jest szczególnie polecany w profilaktyce migreny, przynosi ulgę od wszystkich objawów migrenowych: bólu, nudności, wymiotów; łagodzi ich nasilenie i zmniejsza częstotliwość występowania.
Może również osłabić wrażliwość na hałas i światło.
Złocień rekomendowany jest także osobom doznającym bólów reumatycznych i artretycznych.
Zwolennicy medycyny naturalnej utrzymują, że najskuteczniej działają świeże liście rośliny, która można również uprawiać w doniczkach.
Zalecana dawka maruny jest kilka listków dziennie i należy je spożywać w kanapkach  złożonych z dwóch kromek, ponieważ surowe liście mogą powodować owrzodzenie warg.
I uwaga - kobiety w ciąży nie powinny spożywać maruny.
http://www.goldenline.pl/forum/1847368/wrotycz

Roślina ta używana od wieków w medycynie angielskiej, została przebadana pod koniec XX wieku przez naukowców amerykańskich, którzy potwierdzili jej wysoką skuteczność w leczeniu migren.
Wg amerykańskich badań wyciąg ze świeżej rośliny blokuje zwężenie naczyń zapobiegając bólom głowy i tym samym potwierdzając celowość jej użycia w angielskiej medycynie ludowej.

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
30-05-2011, 13:24
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (8)

   
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...00055a.JPG
Wrzos zwyczajny, wrzos pospolity (Calluna vulgaris (L.) Hull)
Jedyny gatunek (monotypowy) rośliny wieloletniej z rodzaju wrzos (Calluna Salisb.) należącego do rodziny wrzosowatych (Ericaceae Juss.).

Calluna vulgaris (L.) Salisb. - wrzos zwyczajny
Wrzos jest miotełkowatą zimozieloną krzewinką, tworzącą płożące się i zakorzeniające pędy wydające wzniesione gałązki.
Osiąga wysokość od 20 do 80 cm.
Jego łodygi są rózgowate, a drobne, igiełkowate liście są na nich ustawione w czterech naprzeciwległych rzędach.
Kwiaty o wolnodziałkowym kielichu otoczonym czterolistkowym zielonym kieliszkiem tworzą jednostronne wielokwiatowe grona o długości do 15 cm.
Wrzos kwitnie od lipca do października.
Jest rośliną dość czestą w całym kraju, szczególnie lubi miejsca słoneczne, gleby piaszczyste, kwaśne, pozbawione wapienia.
Niekiedy tworzy zwarte wrzosowiska, często występuje w suchych, przerzedzonych borach sosnowych.
System korzeniowy wrzosu pozostaje w symbiozie ze strzępkami grzybni - grzyb pobiera od żywicielskiej rośliny substancje organiczne (węglowodany), dostarczając jej wody i rozpuszczonych w niej substancji mineralnych, aminokwasów i substancji wzrostowych.

Surowcem zielarskim są kwiaty lub całe kwitnące wierzchołki rośliny.
Przed suszeniem można powiązać je w pęczki, a suszyć należy w warunkach naturalnych, w temperaturze nie przekraczającej 60 stopni C.
Roślina zawiera flawonoidy, garbniki, substancje mineralne (zwłaszcza potas i krzem, olejek eteryczny i gorzki glikozyd - arbutynę).
Działa moczopędnie, dezynfekuje drogi moczowe, pobudza tworzenie soków żołądkowych, ma też lekkie działanie uspokajające, napotne i poprawiające przemianę materii.

Święta roślina druidów.
Mówi się, że może otwierać bramy pomiędzy światami, a duch wrzosu jest szczególnie związany z ludźmi wstydliwymi.
Szkoci uważają, że kolor wrzosu pochodzi od krwi przelanej w walkach klanowych i dzięki temu noszona przy sobie roślina ma ogólnie przynosić szczęście, chroniąc zwłaszcza przed gwałtem i groźnymi fizycznymi atakami.
Spanie na wypełnionej wrzosem poduszce ma sprowadzać sny przepowiadające szczęście.  
Palenie gałązek wrzosu wraz z liśćmi paproci ma sprowadzać deszcz, a w Irlandii jest też stosowane do wywoływania duchów śmierci.
Szkoccy pasterze przed letnim Przesileniem okrążali swoje pola i bydło zgodnie z ruchem Słońca, trzymając zapalone pochodnie z wrzosu.
Miało to zapewnić obfite plony i płodność krów.
W Walii wrzos jest przynoszącym szczęście składnikiem ślubnych bukietów.
Wrzos jest zielem żeńskim, związanym z planetą Wenus i niekiedy poświęcanym Izydzie.
W alfabecie ogamicznym jest związany z literą U i oznacza między innymi letnie Przesilenie.
W Polsce wrzos nie ma najlepszej prasy.
Uważa się, że trzymanie w domu suszonych bukietów ma sprowadzać śmierć bliskich osób.
żródło
źródło
https://www.youtube.com/watch?v=Izol7pPQKv8
https://www.youtube.com/watch?v=2z0Hylp3In8

Wydrukuj tę wiadomość