Ostatnie wątki

Statystyki
  • Postów na forum:213.510
  • Wątków na forum:12.631
  • Użytkownicy:1.941
  • Najnowszy użytkownik:Hosia1998


Napisane przez: Krystyna
01-06-2011, 19:03
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (16)

   
Jezioro Superior Stones wzdłuż plaży Whitefish Point -Agaty
źródło
źródło
Agate
Półszlachetny minerał, wielobarwna, wstęgowa odmiana Chalcedonu.
Nazwa pochodzi od rzeki Achates (dzisiaj Dirillo) na południowej Sycylii we Włoszech, gdzie wydobywano go już w starożytności.
Agate powstają w geodach.
Zbudowane są z wielu różnokolorowych, naprzemianległych, (najczęściej bladych) warstw.
Powstawanie pasm było prawdopodobnie wynikiem zachodzących procesów wielokrotnego wydzielania się krzemionki z roztworów lub cyklicznego wytrącania się pigmentu w żelu krzemionkowym.
Zróżnicowana jest też barwa Agate – powodują ją bardzo drobne wrostki różnych minerałów np. Chlorytów, Hematytu, Goethytu.
Przeważają warstwy szare, różowawe i brunatne, rzadko występują żywsze barwy: czerwone, zielone, czarne.
Stąd stosowane bardzo często sztuczne barwienie agatów.

Występowanie
Świat:
Niemcy(Idar Oberstein -jedna z najpopularniejszych lokalizacji) .
Indie (Agat Mszysty, Agaty Kanalikowe w górach Timan, na wyżynie Dekan), Chiny,
USA, w tym Arizona (Agaty Drzewiaste-Skrzemieniałe Drewno, w Skamieniałym Lesie -Petrified Forest)
Rosja (m.in.Przysiółek Jangielski), uroczysko Suchoje i jar Arbuzowa w obwodzie czelabińskim, okolice Miedwieżjegorska, Nerczyńsk w obwodzie czytyjskim (Agaty Dendrytowe)
Szkocja (góry OchiI - Mszyste Agaty o zielonym i czerwonym zabarwieniu)
Anglia (Dulcote. góry Mendip - Agatowe Buły o czerwonych barwach)
Namibia, Madagaskar, Meksyk
Polska
Największe i najbogatsze wystąpienia Agatów są na Dolnym Śląsku, na Pogórzu Kaczawskim i Izerskim (niecka północnosudecka) i w Górach Kamiennych (niecka śródsudecka), przede wszystkim koło miejscowości Nowy Kościół i Płóczki Górne,    
Pomniejsze ilości są także w okolicach Tłumaczowa i Kamiennej Góry oraz w regionie Świerzawa – Wleń.
Występują tam w permskich skałach wylewnych - melafirach i ich tufach.
Agaty występują również w okolicach Krzeszowic (Rudno i Regulice) w Małopolsce.
W Dąbrowie Tarnowskiej znajduje się Muzeum Agatów (powstałe 12.11.2005), prezentujące ekspozycja Agatów z Płóczek Górnych oraz z okolic Krakowa
źródło

Zastosowanie
W starożytności wykonywano z niego amulety i pieczęcie: pieczęcie babilońskie, perskie, sygnety rzymskie i greckie, kamee i gemmy, miniatury, ozdabiano nimi ołtarze, naczynia; brosze, wisiory wykonuje się do dnia dzisiejszego.
Agate ukochał barok – puzderka, tabakierki, amulety, sygnety, drobne przedmioty, nawet meble np. sekretarzyk króla Jana III wysadzany Agatami (Wilanów).
Dziś są chętnie stosowane w jubilerstwie – kaboszony, paciorki (kulki), płytki, w rzeźbiarstwie artystycznym.
Doskonale opanowana sztuka barwienia Agate nadaje tym kamieniom niepowtarzalny urok.
W ezoteryce Agate uznawany jest za minerał biznesmenów.
W pozłotnictwie do polerowania powierzchni, w celu uzyskania połysku w technice pulmentowej.
Obecnie stosowany w mechanice precyzyjnej, do wyrobu materiałów ściernych i polerskich, łożysk, elementów wag, moździerzy, tłuczków
źródło

Konserwacja
Wyładowuj raz w tygodniu pod bieżącą wodą lub z Hematytem.
Naładuj na słońcu lub przy użyciu Kryształu Górskiego lub Ametystu

i jeszcze z historii Agate
XVII w. - Wykonano sekretarzyk wysadzany Agate dla króla Jana III Sobieskiego, znajduje się w zbiorach muzeum w Wilanowie.
XIX w. - W języku polskim zaczęto używać nazwy Agate
Wcześniej mówiono "Agatek".
Imię "Agata" pochodzi od nazwy kamienia.
więcej na tej ciekawej stronce....
źródło
źródło
źródło
galeria agatów
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
01-06-2011, 18:58
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (3)

   
Pyrophyllite Agalmatolite
Nazwa pochodzi od agalma i lithos - kamień.
Agalmatolite, inaczej Pagodyt (gr. ágalma, agálmatos ‘ozdoba’, líthos ‘kamień’)
Jest to zwięzła odmiana Pyrophyllite
Minerału tego używa się już od czasów prehistorycznych (głównie w Chinach). 
W szczególności służy do wytwarzania przedmiotów ozdobnych o niewielkich rozmiarach.
Inna nazwa to Paogodyt, minerał, zbita skała metamorficzna, składająca się z pirofyllitu, kaolinitu lub talku
Do literatury mineralogicznej włączony w 1797r.
Agalmatolity są białe, szare, z barwy zielono i żółto.
Mniej częste kamienie czerwonego i ciemno-wiśniowwego  koloru
Pole Agalmatolite są w Azji Południowo-Wschodniej, w południowej części Uralu, Uzbekistan, Ukraina, Czechy, Rumunia i Stany Zjednoczone.
Od czasów starożytnych w Chinach i Mongolii, z Agalmatolite wykonywano  artykuły gospodarstwa domowego, dzieła sztuki i przedmioty dekoracyjne  (posągi bóstw i zwierząt, ich obrazy, pudełka, koraliki i wiele innych). 
Na Rusi w X wieku XIII, na Wołyniu z agalmatolitów  rzeźbiono detale architektoniczne świątyń i obrazy (ikony).
Obecnie stosowany jako kamień szlachetny.
Wykonuje się też z niego materiały ogniotrwałe
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
01-06-2011, 18:56
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (2)

   
Pyrophyllite- Pirofilit
Minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy minerałów ilastych. 
Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.
Jego nazwa pochodzi od greckich słów pyr- ogień i phyllon- liść, wiążących się z jego zachowaniem podczas ogrzewania (traci wodę, tworząc blaszkowatą masę).
Produkt niskotemperaturowych przeobrażeń hydrotermalnych.
Wspólwystepuje z Kwarcem, Miką, Talkiem.

Miejsca występowania:
Większe skupiska znane są w Chinach jako Agalmatolity (wykorzystywane jako kamień ozdobny).
Rosja, RPA, USA, Brazylia, Włochy, Słowacja, Finlandia.
W Polsce stwierdzono go w żyłach kwarcu przecinających granity okolic Strzelina.              
Występuje w okolicach Kowar na Dolnym Śląsku.

Po raz pierwszy minerał został odkryty przez rosyjskiego chemika R. Hermann 150 lat temu, w próbkach pochodzących z Uralu.
Ale kamień był już znany i używany w czasach neolitu...
W starożytnej Grecji i Chinach z Pyrophyllite rzeźbiono figurki bóstw, różne ozdoby i bibeloty...
Potwierdzają to liczne znaleziska tych wyrobów podczas różnych prac wykopaliskowych, archeologicznych np. na Ukrainie
źródło
źródło
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
01-06-2011, 18:48
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (12)

   
Kyanite (Cyanite, Disten)
Polimorficzna odmiana Krzemianu Glinu, minerał zaliczany do glinokrzemianów.
W Polsce bardziej popularną nazwą tego kamienia jest Cyjanit, dawniej określano go mianem Dysten.
Słowo „Kyanite” pochodzi od greckiego słowa „kyanos” oznaczającego kolor „niebieski”.
Natomiast nazwa „Dysten” pochodzi od greckiego „dis” czyli „podwójnie” oraz „sthenos” oznaczające „siłę, moc” i nawiązuje do zmiennej twardości tego minerału.

Składa się z dwóch innych minerałów, Andaluzytu i Sylimanitu.
Powstaje w warunkach wysokiej temperatury i ciśnienia (metamorfizm wysokociśnieniowy), składnik wielu skał metamorficznych bogatych w glin.
Został odkryty w XIXw.
Na świecie: występuje w Szwecji, Rosji, Brazylii, Finlandii, USA, Indiach, Kenii.
W Polsce spotykany w skałach metamorficznych Sudetów, w Górach Sowich, okolicach Śnieżnika i Złotoryi oraz w piaskach złotonośnych Bobru.

Zwykle spotykany w kolorze niebieskim, ale gama kolorów jest dużo większa...niebieski, niebiesko-biały, zielony, żółty, szary, różowy i czarny, biały i bezbarwny też bywa, ale jest rzadkością...
Jest materiałem ogniotrwałym

Zastosowanie
W przemyśle stosowany do: wyrobu materiałów kwasoodpornych i ogniotrwałych, ceramiki szlachetnej, materiałów izolacyjnych 
Ma znaczenie naukowe (wskaźnik określający charakter i warunki metamorfizmu)
Ma znaczenie kolekcjonerskie
Kamień ozdobny czasami jako jubilerski
źródłó

Ze względu na duże podobieństwo barw do pięknego głębokiego Blue Sapphire, dobrej  jakość niebieski kamień Cyjanit jest często sprzedawany na rynku indyjskim, jak Blue Sapphire.
W dawnych czasach wierzono, że Kyanite zawieszany na ludzkim włosie, może być wykorzystany jak kompas i bezpiecznie prowadzić do domu...
źródło
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
01-06-2011, 18:41
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (9)

   
Amblygonite-Amblygonit
Jest Fosforanem zawierających Lit, sód, aluminium, fluor, hydroksylowe minerały.
Amblygonite po raz pierwszy został odkryty przez  przez A. Breithaupt w Saksonii w roku 1817.
Dostał imię od greckiego słowa amblygonios (co oznacza, że tępy kąt), odnosząc się do kształtu kryształu.
Czasami przypominają jasnożółte Skalenie (np. Labrador lub Ortoklaz).
Jest podobny  do Brazylianite, ale kolor jest zwykle znacznie bardziej intensywny zielonkawo-żółty.
Jest przejrzysty i ma szklisty połysk i kolor od białego do jasno odcienie fioletu, szary, zielony lub żółty.
Niektóre okazy są fluorescencyjne pomarańczowe w długiej fali światła UV.

Występowanie
Brazylia – Minas Gerais (żółte, duże kryształy – został tu znaleziony największy, oszlifowany kryształ o masie 65,5 karata, obecnie znajduje się w zbiorach Smithsonian Institution w Waszyngtonie),Paraiba,
USA – Kalifornia (kryształy jasnożółte, słomkowe o mniejszej wartości), Dakota Pd (były tu spotykane i eksploatowane kryształy o masie kilku ton),
 Nowy Meksyk , Arizona,    
Szwecja - Varutråsk, Francja - Montebras, Namibia, Myanmar – znaleziono tu złocistożółty kryształ o masie 19,7 karata (po oszlifowaniu).

Zastosowanie
Kamień ten ma w sobie duże pokłady litu i fosforu.
Dzięki temu znajduje zastosowanie w produkcji naczyń - głównie szklanych.
Dodatkowo wykorzystuje się go w jubilerstwie.
Warto jednak wiedzieć, że tylko nieliczne kamienie mają wartość kolekcjonerską, a są nimi kryształy żółtej barwy.
Niezmiernie rzadko spotykane, gdyż występują w  pegmatytach granitowych
źródło
https://www.youtube.com/watch?time_conti...e=emb_logo
https://www.youtube.com/watch?time_conti...e=emb_logo

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
01-06-2011, 18:32
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (13)

   
Ametrine
Ametrine, zwany także Trystine i Bolivianite (jego nazwa handlowa), jest rzadkim i fascynującym rodzajem Kwarcu zawierającym strefy o różnych kolorach w jednym okazie. 
Występuje naturalnie. 
Składa się z mieszaniny Citrine i Amethyst, a strefy są żółte lub pomarańczowe i fioletowe. 
Różnokolorowe strefy tworzą się w wyniku różnych stopni utlenienia Żelaza w Krysztale. 
Stopnie utlenienia są różne ze względu na gradient temperatury występujący podczas tworzenia kryształu. 
Tak więc okazy Ametrine mogą być (i często są) w połowie fioletowe, a w połowie żółto-pomarańczowe, podzielone prosto w środku. 
Złoża Ametrine wydobywa się obecnie w Indiach i Brazylii, ale prawie wszystkie kryształy dostępne obecnie na rynku pochodzą z Boliwii. 
Tańsze kryształy mogły powstać syntetycznie poprzez (różnicową) obróbkę cieplną Amethyst. 
Legenda głosi, że Ametrine zasłynęła pierwotnie, gdy w XVII wieku otrzymała ją w posagu hiszpański konkwistador poślubiający księżniczkę.
 Następnie został przekazany królowej Hiszpanii i wprowadzony do Europy. 
Ametrine doskonale nadaje się do różnych zastosowań w biżuterii, ponieważ jest uważany za bardzo trwały kamień szlachetny. 
Czasami jest również używany do rzeźbienia.
Do celów leczniczych Ametrine oferuje korzyści Amethyst, korzyści Citrine oraz efekty wynikające z harmonijnego połączenia tych dwóch. 
To uczyniłoby go kamieniem wzmacniającym o wysokich wibracjach, i to potężnym. 
Mówi się, że jednoczy męską i żeńską energię i łączy profesjonalnych uzdrowicieli z Boskością w celu uzyskania przewodnictwa, które pomaga uzdrowicielowi w podejmowaniu decyzji i dostosowaniu jego działań do Boskiej woli. 
Ametrine jest uważana za bardzo przydatne narzędzie lecznicze dla profesjonalistów, ale także dla przeciętnego człowieka. 
Uważa się, że promuje spokój i wewnętrzny spokój poprzez uwalnianie negatywności z aury, a także pomaga jej użytkownikowi lub opiekunowi w jego podróży do duchowego oświecenia i wyższej psychicznej świadomości. 
Uważany jest również za kamień pieniężny.
Oprócz duchowej jasności, uważa się, że Ametrine zwiększa jasność umysłu.
Jeśli jesteś studentem i potrzebujesz pomocy w nauce, trzymanie tego kamienia szlachetnego jako towarzysza może bardzo dobrze pomóc ci pozostać skupionym i zapewnić bardzo potrzebną inspirację.
Jeśli cierpisz na kompulsje i/lub autodestrukcyjne nawyki, Ametrine może pomóc Ci je przełamać.

Ametrine była stosowana przez kryształowych uzdrowicieli w leczeniu klinicznej depresji, lęku, stresu i napięcia psychicznego (które może powodować bóle głowy i migreny).
Stosowano go również w celu przyspieszenia odchudzania oraz w walce z nałogami.
Podobnie jak w przypadku metafizycznych korzyści leczniczych, ten kamień szlachetny zapewnia wszystkie fizyczne korzyści lecznicze zarówno Amethyst, jak i Citrine i więcej, więc powyższe wymienia tylko kilka.

Waga największego Ametrine wynosi 108,5 karatów. Można go podziwiać w Muzeum Historii Naturalnej w Los Angeles, USA.
http://www.crystaldictionary.com/a/ametrine.html
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
01-06-2011, 18:26
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (38)

   
Amethyst
Minerał, fioletowa, przezroczysta odmiana Kwarcu (SiO2).
Amethyst jest przezroczystym kamieniem półszlachetnym.
Nazwa pochodzi z greckiego i oznacza "trzeźwy" (a – nie, méthystos – pijany), bo według greckich wierzeń, picie wina z czar ametystowych zabezpieczało pijącego przed upiciem się.
Jest to odmiana Kwarcu o zabarwieniu fioletowym, purpurowym lub purpurowo fioletowym.  
Swoją barwę zawdzięcza obecności Żelaza i promieniowaniu radioaktywnemu.
Intensywność barwy można podwyższyć przez krótkotrwałe ogrzewanie.
Długotrwałe ogrzewanie niszczy naturalne zabarwienie nieodwracalnie.
Tworzy kryształy o pokroju słupkowym, rzadziej igiełkowym (do kilku centymetrów, bardzo rzadko tworzyczyste kryształy powyżej 10cm).
Najczęściej występuje w formie szczotek krystalicznych w pustkach skalnych (geodach, druzach, szczelinach).
Wykształca skupienia zbite i ziarniste.
Często wykazuje charakterystyczne wstęgowanie/smugowanie –naprzemienne ułożenie warstewek o różnym natężeniu barwy.
Czasami tworzy formy o wykształceniu berłowym.

Występowanie
W dużych ilościach wśród utworów pneumatolitowych i hydrotermalnych; także wśród skał osadowych (żwiry, piaski).
Występuje głównie w próżniach pogazowych skał bazaltowych, w tak zwanych geodach lub migdałach.
Geody pochodzące z Brazylii osiągają czasem wielkość ponad jednego metra sześciennego.
Miejsca występowania:
Brazylia – Bahia, Minas Gerais, Mato Grosso, Urugwaj, Iran, USA – Montana, Georgia, Arizona, Rosja – Ural, w rejonie Jakucka, na płw. Kolskim,
Niemcy, Sri Lanka, Madagaskar, w Alpach.
Polska – okolice Lwówka Śląskiego i Kamiennej Góry oraz Krzeszowic – zwykle w melafirach, także w Tatrach – w dolomicie.

Znane Amethyst
Muzeum Brytyjskie w Londynie - oszlifowany kamień o wadze 343 karata.
Smithsonian Institution w Waszyngtonie - oszlifowany brazylijski kamień o wadze 1362 karata;
Kamień z Północnej Karoliny -202,5 karata.
Ametysty były umieszczane w klejnotach koronnych (berło Katarzyny Wielkiej; berło królów brytyjskich).  
W skarbcu watykańskim znajduje się znany papieski pierścień z Ametystem. 

Na tej stronie czytelnie pokazana jest historia kamyczka, właściwości, występowanie, zastosowanie...
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
01-06-2011, 18:23
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (12)

       
Ammonite: magiczne właściwości kamienia
Niesamowity kamień - Ammonite. 
I czy to w ogóle kamień? 
Wygląda bardziej jak dzieło ludzkich rąk – kształt jest tak idealny, kolory są fantastyczne.
A jednak jest to minerał, choć bardzo wyjątkowy. 
Pochodzenie organiczne. 
W czasach prehistorycznych, w epoce mezozoicznej, Ammonite były żywymi stworzeniami - głowonogami. 
Powstały przed dinozaurami i wymarły wiele milionów lat temu.
Mięczaki wymarły, a ich skamieniałe muszle przetrwały do dziś. 
I to właśnie je nazywamy teraz Ammonite

Jak wygląda Ammonite?
Podobnie jak wiele muszli, Ammonite mają kształt spirali. 
Może być okrągły lub mieć wydłużony kształt. 
Wewnątrz spirala podzielona jest na wiele przegród, które z biegiem lat stopniowo wypełniano kredą, piaskiem, minerałami... 
Wygląd Ammonite zależy od tego, jaki dokładnie był skład tego „wypełnienia”. 
Może to być Kwarc, Piryt lub Żelazo, ale najczęściej Chalcedon lub Kalcyt „wrasta” w muszlę. 
Dlatego Ammonite utożsamiane są z kamieniami półszlachetnymi.

Wiek tych kamieni jest bardzo przyzwoity. 
Tworzenie się skamieniałej substancji z muszli zajęło wiele milionów lat. 
Uważa się, że Ammonite powstały ponad 400 milionów lat temu i wymarły nie później niż 65 milionów lat temu - to znaczy „najmłodszy” kamień jest co najmniej tak stary.

Właściwości Ammonite
Ściśle mówiąc, Ammonite nie jest minerałem, jest to paleofauna. 
Jednak w 1981 roku został oficjalnie sklasyfikowany jako minerał, jego odmiana organogenna. 
Skład zależy od tego, jakie minerały wypełniły muszlę. 
To również determinuje kolor: może różnić się od żółto-pomarańczowego do niebieskiego, zielonego i białego.
Zwykła wielkość Ammonite wynosi od 5 do 10 cm, ale są też ogromne okazy: na przykład w Niemczech znaleziono Ammonite o średnicy ponad dwóch metrów, a na terytorium Krasnodaru średnia waga wydobywanych kamieni wynosi ponad 1 kg (i 1 metr średnicy)
Ammonite jest nieprzezroczysty i delikatny. 
Jego twardość wynosi 3,5. 
Kamień posiada perłowy połysk. 
Ma różny kształt, ale zawsze jest skręcony i przypomina sprężynę, barani róg lub spinacz do papieru.

Kolory i odmiany Ammonite
Istnieje ogromna liczba odmian tego minerału - ponad 3 tys. 
A co roku odkrywane są nowe. 
Kolor minerału zależy od inkluzji:
Kalcyt i chalcedon dają kolory białe, zielone, niebieskie i żółte.
Simbircyt - czerwono-pomarańczowy.
Dzięki pirytowi minerał staje się złoty.

Gdzie wydobywa się Ammonite?
Ammonite były mieszkańcami mórz, dlatego ich skamieniałości odnajduje się na obszarach, które w czasach prehistorycznych znajdowały się pod wodą, a jest ich wiele na Ziemi. 
Są miejsca, w których wydobywa się Ammonity na wszystkich kontynentach: w Europie, Azji, Ameryce, Australii. 
W Rosji Ammonite występują w Krasnojarsku, na terytorium Krasnodaru i w niektórych innych regionach.
Największe okazy występują w Europie Zachodniej: Niemczech i Anglii.
Czasami, w Maroku i na Madagaskarze spotyka się Ammonite z klejnotami wrośniętymi w ich zagłębienia.
Ammonite otrzymał swoją nazwę oficjalnie w 1789 roku od francuskiego zoologa Jeana Brugiera, jednak nazwa ta pojawiała się znacznie wcześniej: Pliniusz Starszy w I wieku n.e. opisał piękny kamień z Masy Perłowej, przypominający rogi byka Amona.

Magiczne właściwości Ammonite
Główną cechą minerału jest jego spiralny kształt, który według ezoteryków symbolizuje połączenie z całym Wszechświatem, który, jak wiadomo, ma kształt spirali. 
I daje władzę w czasie, która także rozwija się „spiralnie”.
Posiadacz amuletu Ammonite ma szansę odmienić swoje życie i przenieść je na nowy poziom.
Wielu magów postrzega Ammonite jako symbol nieskończoności. 
Obdarza swojego właściciela darem przewidywania.
 I szczególna intuicja - niezastąpiony asystent osób zajmujących się pracą naukową.
Ammonite pomaga magom nawiązać kontakt z innym światem.

Ważną cechą Ammonite jest jego ścisły związek z żywiołem morza. 
Ta cecha minerału pomaga tym, których działalność związana jest z wodą: żeglarzom, rybakom, płetwonurkom. 
W starożytności za pomocą Ammonite zwyczajowo szukano wody – zarówno dosłownie – w celu odnalezienia podziemnych rzek – jak i w przenośni: wywoływania deszczu w suchych latach.
https://samotsvet.ru/enciklopedia/ammoni...hodit.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Ammolite

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
01-06-2011, 18:17
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (36)

   
Chrysocolla biało-niebiesko-zielona z Bisbee, Arizona
źródło
Chrysocolla
Pospolity i szeroko rozpowszechniony minerał z gromady Krzemianów.
Nazwa została po raz pierwszy użyta przez Teofrast w 315 rpne i pochodzi od greckiego Chrysos, czyli "złoto" i Kolla, czyli "klej,"  
W starożytności minerał był używany jako spoiwo przy łączeniu Złota.
Barwa, niebieski, zielony, niebieskozielony w różnych odcieniach, rzadko czarny i brązowy
Podobny jest do Turquoise i ma wiele podobnych właściwości.

Miejsca występowania:
Ural, Stany Zjednoczone, Meksyk, Chile, Kongo, Demokratyczna Republika Konga, Izrael.
W Polsce nieliczne wystąpienia w Kletnie, Jabłowie, Miedziance

Zastosowania
Lokalna, podrzędna ruda miedzi
Poszukiwana przez kolekcjonerów
Wykorzystywana jako kamień ozdobny i dekoracyjny
Do wyrobu drobnej galanterii
Do wyrobu artystycznej biżuterii

Czysta Chrysocolla ze względu na małą twardość i dużą kruchość znajduje niewielkie zastosowanie w jubilerstwie.
Wraz z Krzemionką tworzy często postać żelu o twardości ok. 6 i w tej postaci jest wykorzystywana w jubilerstwie.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Chryzokola]
http://translate.google.pl/translate?hl=...6bih%3D655
https://pl.wikipedia.org/wiki/Chryzokola

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
01-06-2011, 18:15
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (34)

       
Bloodstone Heliotrope
Bloodstone znany również jako Heliotrope, to wyjątkowy i charakterystyczny kamień szlachetny, który urzeka ludzi od wieków. 
Jest to forma Chalcedony, mikrokrystalicznej odmiany Quartz, znana ze swojego ciemnozielonego koloru z plamkami lub plamami czerwieni przypominającymi krople krwi. 
Ten uderzający wygląd dał nazwę Bloodstone i sprawia, że jest on bardzo poszukiwany przez kolekcjonerów i entuzjastów biżuterii .

Nazwa „Heliotrope” pochodzi od greckich słów „helios” oznaczających słońce i „trepein” oznaczających obrót, nawiązując do starożytnego wierzenia, że kamień umieszczony w wodzie odbija słońce i powoduje jego zmianę koloru na czerwony. 
To skojarzenie ze słońcem i jego urzekającym wyglądem przyczyniło się do trwałego uroku kamienia na przestrzeni dziejów.

Bloodstone ma bogatą historię i znaczenie kulturowe w różnych cywilizacjach. 
Był czczony jako ochronny talizman, symbol odwagi. 
W starożytności wierzono, że posiada mistyczne moce i często był noszony przez wojowników jako amulet zapewniający siłę i zwycięstwo w bitwie.

Z geologicznego punktu widzenia Bloodstone powstaje w wyniku osadzania się płynów bogatych w Krzemionkę w zagłębieniach lub pęknięciach skał 
Zielony kolor wynika z obecności minerałów Iron, takich jak Chlorite, podczas gdy czerwone plamy lub smugi są zwykle spowodowane obecnością Hematite  lub Iron Oxide. 
Unikalna kombinacja zieleni i czerwieni w Bloodstone nadaje mu charakterystyczny i urzekający wygląd.

Bloodstone występuje głównie między innymi w Indiach, Brazylii, Australii i Stanach Zjednoczonych. 
Jest powszechnie stosowany w  biżuterii, w tym w pierścionkach, wisiorkach i koralikach, i często jest cięty na kaboszon lub rzeźbiony na elementy dekoracyjne, aby podkreślić jego unikalne wzory i kolory.

Niezależnie od tego, czy jest podziwiany za swój wizualny urok, znaczenie historyczne, czy też za wierzenia w metafizyczne właściwości, Bloodstone nadal urzeka ludzi na całym świecie. 
Charakterystyczne połączenie zieleni i czerwieni, przypominające witalność ziemi i siłę życiową znajdującą się w jej wnętrzu, czyni go naprawdę fascynującym i cenionym kamieniem szlachetnym.
https://geologyscience.com/gemstone/bloo...eliotrope/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Heliotrop_(minera%C5%82)
https://shop.atperrys.com/blogs/healing-...bloodstone
https://www.crystals.eu/blogs/crystals/h...sj1EMQIceo

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
01-06-2011, 18:11
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (44)

   
Fluorite-Fluoryt
Szeroko rozpowszechniony minerał z gromady halogenków.
Nazwa pochodzi od łac. fluctus = fala lub fluere = płynąć, z powodu wykorzystywania tego minerału w hutnictwie jako topnika oraz ze względu na stosunkowo niską temperaturę jego topnienia.              
Charakteryzuje się dużą zmiennością zabarwienia i dużymi idealnymi kryształami.
Odznacza się fluorescencją: podgrzany świeci w ciemności.
Kamień ten ma kryształy w kształcie sześcianów i przełam muszlowy.
Liczne wrostki nadają mu ciekawy wygląd.

Dla Fluorite barwa nie jest cechą diagnostyczną, gdyż może być bardzo różna.                    
Pochodzeniu tej zmienności poświęcono liczne badania, ale wiele problemów nie zostało jeszcze wyjaśnionych.
Fluorite rzadko bywa bezbarwny, przeważnie żółty, miodowy, zielony, niebieski, fioletowy i fioletowoczarny.
Może mieć także barwę malinową, purpurową, różową  i brunatną ze wszystkimi możliwymi odmianami.
Niekiedy wewnętrzne i zewnętrzne partie kryształu są różnie zabarwione

Niezwykłe zróżnicowanie barwy było powodem tego, że minerał ten już w starożytności  był ceniony jako kamień ozdobny
W dawnym Rzymie popularnością cieszyły się wielobarwne wazy o nazwie murrhins wykonywane z Fluorite przywożonego z za Morza Kaspijskiego.
Wobec wysokich kosztów materiału próbowano uzyskiwać jego imitację przez barwienie szkła.
Był to początek imitowania, a więc i fałszowania kamieni ozdobnych.

W czasach obecnych Fluorite stracił pozycję cenionego kamienia ozdobnego.
Mimo efektownego zabarwienia jest rzadko stosowany w jubilerstwie, ze względu na miękkość (4 w skali Mohsa)-wszędobylski pył kwarcowy powoduje jego zmatowienie.

Niekorzystną cechą jest także zaledwie szklisty połysk, oraz niska dyspersja  współczynników załamania światła o różnej długości fali, powodująca, że oszlifowany Fluorite nie lśni różnobarwnymi blaskami.
Natomiast zaletą Fluorite jest to, że przy niezwykłym zróżnicowaniu jego barwy, można znaleźć odpowiedniki barwy innych kamieni ozdobnych, nadaje się więc doskonale do uzupełniania ubytków w unikalnej starej biżuterii.
Szczególnie czyste kryształy Fluorite są wykorzystywane jako cenny surowiec optyczny.      
Fluorite jest przezroczysty dla fal świetlnych o długościach w zakresie większym niż jakikolwiek inny kryształ pochodzenia naturalnego, a także niż szkło optyczne.
Z tego powodu jest wykorzystywany jako materiał na soczewki i pryzmaty dla specjalnych układów optycznych.
Ponieważ w przyrodzie trudno znaleźć wystarczającą ilość odpowiednich kryształów, uzyskuje się je na drodze syntetycznej.
Takie kryształy Fluorite są wykorzystywane również w technice laserowej.

Główna masa wydobywanego na świecie Fluorite (około 5 mln ton rocznie) jest zużywana przez przemysł chemiczny, metalurgiczny, ceramiczny i szklarski.
Już w XVII wieku zauważono, że Rudy, w których współwystępował ten barwny minerał, znacznie łatwiej od innych ulegały stopieniu.
Na wielką zaś skalę zaczęto stosować Fluorite w hutnictwie angielskim od 1775 r., dodatek Fluorite do stosowanego jako topnik wapienia obniżał temperaturę wytopu,  zwiększał płynność szlaki i ułatwiał przechodzenie do niej Siarki i Fosforu.
Obecnie do produkcji 1 tony stali używa się kilku kilogramów Fluorite

Fluorite jest również cennym dodatkiem w procesie produkcji cementu, niewielki jego udział obniża temperaturę wypału klinkieru z 1250 do 800°C, co wydatnie obniża koszty paliwa.
Dodatek Fluorite ułatwia uzyskiwanie modnego obecnie Szkła Opalowego.

Uzyskiwane z Fluorite związki Fluoru mają duże znaczenie we współczesnej technologii.      
Przykładem ich jest Teflon, niewrażliwy na działanie niemal wszystkich związków chemicznych i znajdujący powszechne zastosowanie także w gospodarstwie domowym.
Inny związek Fluoru-freon, robił wielką karierę jako środek stosowany w chłodnictwie i przemyśle kosmetycznym, dopóki nie zorientowano się, że stanowi zagrożenie dla górnych warstw atmosfery.
Korzystnie natomiast działają niewielkie ilości związków Fluoru stosowane w pastach do zębów.

Fluorite w skorupie ziemskiej występuje dość pospolicie .
Występowanie:
Chiny, Mongolia, Pakistan, USA (Colorado, Kentucky, New Hampshire, Tennessee, New York, Illinois), Kanada, Meksyk, Peru, Argentyna, Kolumbia, Namibia, RPA, Rosja, Kazachstan, Tadżykistan, Anglia, Hiszpania, Niemcy, Czechy, Norwegia, Francja, Włochy, Szwajcaria, Rumunia, Polska.
Największe znaczenie gospodarcze mają żyłowe złoża hydrotermalne.
Powstawanie Fluorite w osadach gorących źródeł obserwuje się także współcześnie, w Teplicach w Czechach i w Plombiéres w Wogezach.
Szczególne znaczenie złożowe mają żyły Fluorytowo-Barytowe.
W Polsce żyły takie występują w Boguszowie koło Wałbrzycha i Stanisławowie koło Złotoryi  (głównym minerałem w tych złożach jest Baryt).
Największym złożem Fluorite było jednak złoże w Kletnie koło Stronia Śląskiego, gdzie Fluorite Antozonite -współwystępował z Rudą Uranową wydobywaną w latach 50-tych, w okresie zimnej wojny
Niewielkie ilości Fluorite występują również w licznych miejscach na obszarze Gór Sowich, Niecki Śródsudeckiej i masywu Strzegomia, a także w Karpatach fliszowych oraz w wapieniach w obrębie wysadów solnych na Kujawach.
galeria
https://www.youtube.com/watch?time_conti...HGIhirNSoY
https://www.youtube.com/watch?time_conti...kDEhuhYiEY

Wydrukuj tę wiadomość