1. Forum Ezoteryczne Dobry Tarot
Ostatnie wątki

Statystyki
  • Postów na forum:211.396
  • Wątków na forum:12.313
  • Użytkownicy:1.937
  • Najnowszy użytkownik:EdytaE

  Opale Etiopia

Napisane przez: Krystyna
15-04-2021, 21:55
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (9)

[Obrazek: Three-amazing-Annoushka-Ethiopian-opal-p...=700%2C593]
Ethiopian Opal
Australia jest dominującą siłą na rynku Opalu od ponad 100 lat. 
W tym czasie aż 95% światowej produkcji Opalu wydobywa się w Australii.
Dziś Etiopia jest na dobrej drodze, aby stać się drugą wadze ciężkiej na rynku Opalu.

Niewielkie odkrycie w 1994 roku umieściło Etiopię na światowej mapie Opalowej. 
Następnie w 2008 i 2013 r.nastąpiły ważne odkrycia. 
Obecnie dają one piękny cenny Opal, ognisty Opal i czarny Opal ze spektakularną grą kolorów w różnych wzorach i kolorach korpusu.

Ethiopian Opal są nie tylko piękne, ale generalnie kosztują mniej niż Opale podobnej jakości z Australii. 
Ludzie szukają teraz w sklepie Opali Welo lub Ethiopian Opal. 
Korzystają również z internetu i wyszukują te Opale według nazwy. 
Ten wzrost świadomości społecznej rozwinął się w ciągu zaledwie kilku lat, a żadna duża firma wydobywcza lub marka biżuterii nie wydała milionów dolarów na ich promocję. 
Popularność ta jest napędzana pięknem Opalu Etiopskiego i ich obecnymi atrakcyjnymi cenami.

Krótka historia Ethiopian Opal
Cenny Opal wydobywany w Etiopii zaczął wchodzić na rynek kamieni szlachetnych i biżuterii w 1994 roku. 
Opal ten powstał w wyniku odkrycia dokonanego w dystrykcie Menz Gishe w północnej części prowincji Shewa. 
Opal z tego obszaru występuje w szerokiej gamie kolorystycznej nadwozia. 
Znaczna część Opalu ma brązowy, czerwony lub pomarańczowy kolor ciała; jednak występują również żółte, białe i wyraźne kolory nadwozia.

Opal prowincji Shewa znajduje się w warstwowych skałach magmowych, takich jak Ryolit, Tuf i Ignimbryt. 
Chociaż większość tego Opalu ma problemy z pękaniem, stabilny materiał wchodzi na rynek klejnotów i biżuterii. 
Opale te są często nazywane „opalem szewskim” lub „opalem mezezo” od miejsca ich pochodzenia.

Najważniejsze do tej pory odkrycie Opalu w Etiopii miało miejsce w 2008 roku w pobliżu miejscowości Wegel Tena w prowincji Wollo w północnej części kraju. 
Ten Opal może mieć żywe migotanie gry kolorów od jasnego, białego, żółtego, pomarańczowego lub brązowego koloru ciała. 
Jest bardziej stabilny niż Opal z North Shewa. 
Materiał ten szybko stał się znany w handlu jako „Welo oOpal”, ale spotyka się również nazwy „Wollo” i „Wello”.

Znaczna część Opalu Welo jest wytwarzana z jednego obszaru warstwowych skał wulkanicznych. 
Główną żyłą jest opalizowany Ryolityczny Ignimbryt o grubości do jednego metra, który pokrywa podłoże z gliny. 
Opal prawdopodobnie uformował się jako wody zawierające krzemionkę nagromadzone na nieprzepuszczalnej glinie. 
Żel krzemionkowy wytrącił się w porach Ignimbryt, a następnie przekształcił w Opal.

Wychodni pokładu wychodzą wzdłuż stromych ścian doliny, w których wykopuje się krótkie poziome tunele w celu wydobycia Opalu. 
Górnictwo podziemne jest tutaj bardzo niebezpieczną pracą, ponieważ Ignimbryt jest często spękany, kruchy i słabo litowany. 
Szew można prześledzić wzdłuż ścian doliny, w których jest eksploatowany, ale jego pełny zasięg geograficzny nie jest znany, ponieważ warstwę opalizującą pokrywają do 350 metrów warstwowych osadów wulkanicznych. 
Jednak złoże może rozciągać się na kilka kilometrów i może stać się głównym źródłem Opalu o jakości klejnotów.

Trzeci złoże znaleziono w 2013 r., 
Ponownie w prowincji Wollo, ale około 100 kilometrów na północ od obszaru Wegel Tena. 
Znaczna część Opalu w tym złożu ma od półprzezroczystego szarego do czarnego koloru ciała.
Występuje w szwie zmineralizowanego Ignimbryt. 
Szew składa się z rozległej sekwencji warstwowych skał wulkanicznych. 
Ma do 60 centymetrów grubości i spoczywa na nieprzepuszczalnej glinie. 
Złoże to jest również słabo zdefiniowane, ale wzdłuż stromych ścian doliny można prześledzić szew. 
Obecne wydobycie odbywa się za pomocą poziomych tuneli wykopanych w wychodni pokładu na stromych zboczach.

Welo-Precious Fire Opals
Znaczna część Opalu wyprodukowanego w prowincji Wollo ma pomarańczowy, żółty lub czerwonawy kolor ciała wraz z grą kolorów.
Pomarańczowy, żółty lub czerwonawy kolor ciała odpowiada definicji Fire Opals , a gra kolorów z definicją cennego Opalu . 
Spełniają oba kryteria, te Opale można nazwać Precious Fire Opals.

Opal w kolorze pomarańczowego ciała na załączonym obrazie jest przykładem jednego z tych  Precious Fire Opals."
Ma pomarańczowy kolor korpusu, a jeśli gra się w świetle, ma grę kolorów, która miga między elektryczną zielenią a fioletem. 
To piękny przykład Ethiopian Opal.

Ten rodzaj Opalu jest dość obfity w produkcji obecnie wychodzącej z prowincji Wollo.
Jest przezroczysty, jak pokazano na przykładzie, i umożliwia widoczną grę kolorów głęboko w koraliku, kaboszonie lub fasetowanym kamieniu.

Opal Etiopski
Opal Etiopski: Guzek ciemnego Opalu w kolorze ciała pochodzący z prowincji Shewa w Etiopii.
Obraz domeny publicznej autorstwa Elade53.

Opale Hydrofan
Wiele Opali wydobywanych w Etiopii, zwłaszcza ze złóż Welo, to Opale Hydrophane 
Hydrophane to nazwa używana w odniesieniu do porowatego Opalu, który ma zdolność pochłaniania wody. 
Absorpcji wody często towarzyszy zmiana koloru lub przezroczystości. 
Te Opale mają zazwyczaj niższy ciężar właściwy niż inne rodzaje Opali ze względu na ich porowatość. 
Niektóre z tych Opali mogą wchłonąć wystarczającą ilość wody, aby uzyskać przyrost masy nawet o 15%.

Właściwości Hydrophane Ethiopian Opals czasami powodują problemy z trwałością.
Wchłanianie wody może powodować pękanie. 
Dlatego posiadacze Opal Hydrophane powinni unikać zanurzania go w wodzie. 
Nie wchłaniają wody natychmiast. 
Wchłonięcie znacznej ilości wody przez Opal może zająć kilka godzin. 
Opal Hydrophane ulegnie odwodnieniu, jeśli zostanie pozostawiony do wyschnięcia, a odwodnienie może nastąpić w ciągu kilku dni do kilku tygodni. 
Po odwodnieniu Opal będzie miał taki sam wygląd i właściwości jak przed wchłonięciem wody.

Wiele Ethiopian Opal jest sprzedawanych w stanie naturalnym, a niektóre są poddawane obróbce. 
Ich porowatość sprawia, że są dobrymi kandydatami do farbowania, dymu i cukrów / kwasów. 
Wszystkie te zabiegi, gdy są ujawnione, obniżają cenę Opalu do znacznie mniej niż naturalnego Opalu o tym samym wyglądzie. 
Nieujawnione mogą oszukać niedoświadczonych kupujących, a czasem nawet doświadczonych kupujących.
źródlo
źródło
https://www.youtube.com/watch?v=uFtesRTeBCk&t=12s

Wydrukuj tę wiadomość

  Opale Fossil

Napisane przez: Krystyna
15-04-2021, 20:10
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (7)

[Obrazek: How%2Bdo%2Bopalised%2Bfossils%2Bform.jpg]
Opal to spektakularny kamień szlachetny. 
Jest to również olśniewający klucz do tajemniczej przeszłości Australii, ponieważ na australijskich polach Opalu pochowane są skamieniałości dinozaurów i innych dziwnych stworzeń, które żyły 110 milionów lat temu, we wczesnej kredzie.
Te skamieniałości to dosłownie klejnoty: zęby, kości, muszle i szyszki, które zmieniły się w solidny Opal. 
Australia jest jedynym krajem, w którym znajdują się opalizowane skamieniałości zwierząt.
Opalizowane skamieniałości są rzadkie i cenne; tym bardziej, że w Australii rzadko można znaleźć jakiekolwiek skamieniałości z czasów dinozaurów.
W czasach kredy prawie jedną trzecią Australii pokrywało płytkie morze śródlądowe, zwane Morzem Eromanga. 
Strumienie i rzeki wpadały do ujść wód słonych, a wiecznie zielone lasy pokrywały równiny zalewowe.
Podczas gdy pterozaury szybowały nad głowami, wody Morza Eromanga roiły się od ryb, bezkręgowców i morskich gadów, takich jak plezjozaury, pliozaury i ichtiozaury.
Niektóre Pola Opalowe, takie jak Białe Klify i Coober Pedy, produkują głównie skamieniałości morskich (słonowodnych) roślin i zwierząt. 
W Lightning Ridge większość opalonych skamieniałości pochodzi ze zwierząt i roślin żyjących na lądzie lub słodkowodnych. 
Opalowane ślimaki i muszle omułków znajdują się na większości australijskich pól opalowych, ponieważ ślimaki i omułki żyją zarówno w środowisku morskim, jak i słodkowodnym.
Każda znaleziona opalizowana skamielina jest uważana za skarb narodowy. 
Kolekcja National Opal to skarbnica rzadkich opalizowanych skamieniałości i okazów opalu
źródło
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość

  Opale Dendritic

Napisane przez: Krystyna
15-04-2021, 20:03
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (10)

   
Polished Dendritic Opal (Moss Opal) - Australia
Dendritic Opal (Moss Opal) 
Występujący na całym świecie Opal Dendrytyczny to niezwykła odmiana Opalu pospolitego z ciemnymi plamami tlenków metali, takich jak Mangan i Żelazo, które pojawiają się na mlecznobiałej powierzchni w formach przypominających mech, paproć lub drewno.
Jesteśmy przyzwyczajeni do takich wzorów w Agatach, a Opale Dendrytyczne są rzadkie, więc te dwa kamienie są często mylone.
Unikalne wzory w opalach często mają ciemnozielony lub brązowy odcień, dlatego nazywane są „mchem opalowym”.

Dendritic Opal, znany również jako Merlinite, jest kamieniem magii i intuicji. 
Wygląda podobnie do Agate Dendritic i oba zawierają dendryty lub małe wtrącenia przypominające gałęzie Manganu. 
Jednak Dendritic Opal różni się pod wieloma względami. 
Pomaga Ci zajrzeć w głąb siebie i zyskać lepsze zrozumienie swojego celu. 
Opal Dendritic łączy Cię ze wszystkimi czterema głównymi żywiołami: Ziemią, Wodą, Powietrzem i Ogniem. 
Ma wysoką wibrację i pozwala na intensywny rozwój duchowy. 
Opal Dendritic zaprasza mądrość do umysłu i pomaga zrównoważyć myśli. 
Jest to kamień starożytnej wiedzy, który pomaga opanować siebie i otaczający cię świat.
źródło
https://vplate.ru/kamni-i-mineraly/opal/
https://newmoonbeginnings.com/dendritic-...dion--tabs

Wydrukuj tę wiadomość

  Warsztat 244 - Ściana

Napisane przez: Iwona Agata
15-04-2021, 08:19
Forum: Warsztaty z Tarotem
- Odpowiedzi (21)

Mój mąż często prowadzi zebrania online w naszym salonie.

Moje pytanie jest takie:
Co znajduje się za jego plecami i służy jako tło do tych rozmów? Często jego rozmówcy zwracają na to uwagę. Opiszcie co tylko zobaczycie: kolor , kształt, treść.

Zapraszam serdecznie do warsztatu. Mam nadzieję, że warsztat nie będzie trudny.
Warsztat będzie otwarty do końca kwietnia
LoD

Wydrukuj tę wiadomość

  Shungite

Napisane przez: Krystyna
14-04-2021, 19:34
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (6)

[Obrazek: a9f656fe3403e07ca3c56a9e8ded9ef2.jpg]

[Obrazek: c399087216b46678facbfa9bd6205014.jpg]

Shungite (Szungit)
Shungite to czarny, lśniący, niekrystaliczny mineraloid składający się z ponad 98 procent wagowych węgla.
Po raz pierwszy został opisany ze złoża w pobliżu wioski Shunga w Karelii w Rosji, skąd pochodzi jego nazwa.
Donoszono, że Shungite zawiera śladowe ilości fulerenów

Terminologia
Termin „szungit” został pierwotnie użyty w 1879 roku do opisania mineraloidu zawierającego ponad 98 procent węgla.
Niedawno termin ten został również użyty do opisania skał zawierających szungit, co doprowadziło do pewnego zamieszania.
Skały zawierające szungit zostały również sklasyfikowane wyłącznie na podstawie zawartości węgla, przy czym szungit-1 ma zawartość węgla w zakresie 98-100% wagowych, a szungit-2, -3, -4 i -5 ma zawartość w odpowiednio 35-80 procent, 20-35 procent, 10-20 procent i mniej niż 10 procent.
W dalszej klasyfikacji szungit dzieli się na jasny, pół-jasny, półmatowy i matowy na podstawie ich połysku (określenia lśniący i matowy są również używane dla jasnych i matowych).

Depozyt Shungite
Złoże Shungite zawiera szacunkową całkowitą rezerwę węgla na ponad 250 gigaton .
Okaże się w ciągu Palaeoproterozoic zmetamorfizowanych i metavolcanic skał, które zachowały się w synform .
Sekwencja jest datowana przez intruzję gabro , która daje datę 1980 ± 27 milionów lat i leżące poniżej dolomity , które dają wiek 2090 ± 70 milionów lat.
W formacji Zaonezhskaya istnieje dziewięć warstw niosących szungit, począwszy od środka zachowanej sekwencji.
Spośród nich najgrubsza jest warstwa szósta, zwana także „horyzontem produkcyjnym” ze względu na koncentrację złóż szungitu.
Z tego obszaru znane są cztery główne złoża: Szungskoje, Maksowo,Złoża Zazhogino i Nigozero.
Złoże Shungskoe jest najlepiej zbadane i jest głównie eksploatowane.

Zastosowania
Shungite był stosowany jako ludowy środek leczniczy od początku XVIII wieku.
Piotr Wielki założył pierwsze rosyjskie uzdrowisko w Karelii, w którym wykorzystano właściwości Shungite do oczyszczania wody, których sam doświadczył.
Zainicjował również jego wykorzystanie w dostarczaniu oczyszczonej wody dla armii rosyjskiej.
Antybakteryjne właściwości Shungite zostały potwierdzone nowoczesnymi testami.

Shungite był używany od połowy XVIII wieku jako pigment do farb i jest obecnie sprzedawany pod nazwami „sadza” lub „naturalna czerń szungitowa”.
W latach siedemdziesiątych Shungite był wykorzystywany do produkcji materiału izolacyjnego zwanego szungizytem
Shungite ma dwa główne sposoby występowania, rozprzestrzeniony w skale macierzystej i jako pozornie zmobilizowany materiał.
Migrowany Shungite , który jest jasnym (lśniącym) Shungite, został zinterpretowany jako reprezentujący migrowane węglowodory i występuje jako warstwa Shungite warstwy lub soczewki zbliżone do warstw skały macierzystej lub Shungite żył, który występuje jako żyły przecinające. 
Shungite może również występować jako klasty w młodszych skałach osadowych 

Występowanie
Do tej pory Shungite znajdowano głównie w Rosji. 
Główne złoże znajduje się w rejonie jeziora Onega w Karelii, w Zazhoginskoye , niedaleko Shunga, z innym wystąpieniem w Vozhmozero. 
W Rosji odnotowano dwa inne, znacznie mniejsze zdarzenia, jedno na Kamczatce w skałach wulkanicznych, a drugie powstałe w wyniku spalania urobku z kopalni węgla w Czelabińsku w wysokiej temperaturze 
Inne zdarzenia zostały opisane w Austrii, Indiach, Demokratycznej Republice Konga i Kazachstanie.

Wydrukuj tę wiadomość

  Tugtupite

Napisane przez: Krystyna
12-04-2021, 22:04
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (3)

[Obrazek: xpic.php?fname=0481945001255107341.jpg&h...7507aff7d5]
Tugtupite (Tugtupite)
Minerał z gromady krzemianów (berylo krzemian), z grupy sodalitu.
Znany od 1962 r. i uznany przez IMA (1962 r.).
Minerał należy do grupy minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od miejsca znalezienia i występowania tego minerału: Tugtup agtâkorfia, Tunugdliarfik, na Grenlandii.

Właściwości
W świetle ultrafioletowym wykazuje efekt fluorescencji.

Występowanie
Produkt hydrotermalny, spotykany w syenitach nefelinowych i skałach pokrewnych.

Miejsca występowania:
Grenlandia – Tugtup agtâkorfia, Tunugdliarfik, Narsaq municipality, Kvanefjeld tunnel, Kuannersuit (Kvanefjeld) plateau, Ilimaussaq complex, Kitaa (Zachodnia Grenlandia).

Odmiany Tugtupite
*Kvanefjeld Area Tugtupite - Zwykle w postaci drobnoziarnistych, krystalicznych agregatów, często ciemnoróżowych do gemmy czerwonych, pogłębiających się pod wpływem krótkofalowego światła UV.
Zwykle znajduje się w matrycy Analcime i Aegiryny.
*Taseq Area Tugtupite - Występuje jako gruboziarniste żyły w masywnym Analcime, zwykle od bladego do jasnoróżowego, pogłębiające się do bogatego średniego różu pod wpływem światła UV o krótkich i średnich falach.
Bardzo rzadko z tego złoża znajdują się kubki mikrokryształów - są one bardzo cenione przez kolekcjonerów.
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość

  Thomsonite

Napisane przez: Krystyna
12-04-2021, 19:46
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (3)

[Obrazek: 6thomsonite-in-rock1.jpg]
Thomsonite w bazalcie Minerałem wypełniającym pęcherzyki w bazalcie jest Thomsonite, Zeolit o strukturze promieniującej . 
Gdy lawa jest zwietrzała, guzki Thomsonite pojawiają się jako kamyki plażowe wzdłuż zachodniego brzegu jeziora Superior.
 zdjęcie autorstwa R.Weller / Cochise College.
źródło

Thomsonite
Minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów.
Jest minerałem rzadkim.
Nazwa pochodzi od nazwiska szkockiego chemika i geologa T.Thomsona.
Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, słupkowym, blaszkowym, igiełkowym.
Na ścianach kryształów można zauważyć charakterystyczne zbrużdżenia; tworzy zbliźniaczenia.
Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, groniastych, kulistych.
Jest kruchy, przezroczysty, bardzo często tworzy koncentryczne konkrecje.
Współwystępuje z Kalcytem, Prehnite, Natrolitem, Chabazytem.

Występowanie
Produkt działalności hydrotermalnej.
Występuje w pęcherzach pogazowych i szczelinach skał wulkanicznych: bazaltów, melafirów.
Spotykany w druzach skał głębinowych ( diabazach i cieszynitach).
Bywa spotykany w łupkach metamorficznych.

Miejsca występowania: USA – Thomsonite Beach i Roy nad Jeziorem Górnym – odm. Gibsonit, nad Jeziorem Michigan – odm. Lintonit. W Arkansas – odm. Ozarkit, Kolorado, Oregon, Kanada, Niemcy, Czechy, Włochy – ok. Wezuwiusza; odm. Comptonit, Wielka Brytania, Szwecja, Rosja – Ural.

W Polsce spotykany jest w melafirach okolic Żywca i Kotliny Kłodzkiej.

Zastosowanie
Ma znaczenie naukowe
Cenny dla kolekcjonerów
Czasami wykorzystywany w jubilerstwie
źródło

Wydrukuj tę wiadomość

  Scapolite

Napisane przez: Krystyna
11-04-2021, 00:42
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (3)

[Obrazek: Scapolite-%D9%87%D9%88-%D8%AD%D8%AC%D8%B...=520%2C356]
Scapolite
Grupa minerałów zaliczana do gromady Krzemianów.
Należą do grupy minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Nazwa pochodzi od gr. skapos = pręt (słup) i lithos = kamień (skała), nawiązuje do wyglądu kryształów tych minerałów.
Tworzą szereg izomorficzny: Marialit - Dipyr - Mizzonit - Mejonit.
Te minerały mają bardzo podobny skład, strukturę krystaliczną i właściwości fizyczne. 
Nie można ich łatwo odróżnić od siebie w terenie lub podczas ręcznego badania próbek w laboratorium. 
Nazwa „Scapolite” to termin używany do wygodnej komunikacji.

Do grupy Scapolite należą też:
Glaukolit - (niebieski, spotykany w okolicach J. Bajkał Rosja),
Stroganovit - (zielononiebieski, spotykany nad rzeką Sludianką koło Bajkału),
Petschyt - (purpurowy),
Sarkolit - (jasnoczerwony, znaleziony w produktach działalności Wezuwiusza Włochy),
Ussingit - (jasnofioletowy w odcieniach, znaleziony w pegmatytach na Grenlandii),
Scapolite Star

Najczęściej mają pokrój słupkowy – wykształcają słupy o przekroju kwadratu lub ośmiokąta (często z poprzecznym prążkowaniem).
Występują w skupieniach zbitych, włóknistych, w formie szczotek krystalicznych.
Są kruche, przezroczyste, mają różne barwy.
Niektóre po oszlifowaniu wykazują efekt Kociego Oka, czasami asteryzm.
W promieniach ultrafioletowych wykazują silną, pomarańczową fluorescencję.

Występowanie
Składniki skał metamorficznych powstałych w strefie przeobrażeń kontaktowych skarny, hornfelsy, gnejsy.
Bywają spotykane też w pegmatytach. Współwystępują z Diopsydem, Hornblendą, Granatami, Epidotem, Wezuwianem, Kalcytem, Muskowitem.

Miejsca występowania: Madagaskar, Cejlon, Brazylia, USA, Rosja, Chiny, Australia, Finlandia, Szwajcaria, Hiszpania.
W Polsce – na Dolnym Śląsku, w Masywie Śnieżnika, w Górach Sowich, Karkonoszach, Rudawach Janowickich.

Zastosowanie
wysoko cenione i poszukiwane kamienie kolekcjonerskie
interesują naukowców
czasami wykorzystuje się je w jubilerstwie do wyrobu bardzo atrakcyjnej biżuterii
źródło

Wydrukuj tę wiadomość

  Simbircite

Napisane przez: Krystyna
10-04-2021, 18:55
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (5)

https://1kamni.ru/wp-content/uploads/202...niya-2.png
Simbircite
To termin oznaczający jedną z wielu odmian mineralnego kalcytu (CaCO 3 ).
Opis
Ozdobny półprzezroczysty kamień o żółtych i czerwonawych odcieniach.
Na zewnątrz może czasami wyglądać jak Bursztyn lub Karneol
Występuje w dużych ilościach w regionie Uljanowsk , a także na klifach prawego brzegu Oka w regionie Niżny Nowogród i Argentynie.
Simbircite jest ograniczony w regionie Uljanowsk do osadów dolnej kredy w górach Undorovskiy w stadiach Hauterivian, Barremian, Albian i częściowo Aptian.
Występuje w zagłębieniach amonitów powłok , a także w szczelinach i wysuszenie w septaria i margiel grudek
Pierwsze duże wystąpienia Simbircite rozpoczynają się bezpośrednio pod Uljanowskiem na osuwiskowych zboczach góry Simbirskaja i trwają dalej na północy wzdłuż Gór Undorovskich do granicy z Tatarstanem
Wiek Simbircite wynosi około 120 milionów lat.
Simbircite powstawał również w muszlach mięczaków amonitów .
Wnęki w muszlach były wypełnione nie tylko kalcytem , ale także innymi minerałami - aragonitem , marglem , kwarcem , kopalną masą perłową i małymi wtrąceniami ponad 10 minerałów, poprzecinanymi żyłkami pirytu .

Wszystkie te minerały są szeroko rozpowszechnione na świecie oddzielnie.
Jego wyjątkowość polega na tym, że w takim połączeniu minerałów tych nie ma nigdzie indziej.
Ponadto Simbircite jest bezpośrednio spokrewniony z mieszkańcami mórz starożytnej kredy i jury - amonitami i dinozaurami .
Pociski lub fragmenty muszli amonitów oraz szkielety ichtiozaurów , plezjozaurów i pliozaurów służyły jako centra krystalizacji w formowaniu się tej skały.

Właściwości
Kolor od żółtego do brązowego w różnych odcieniach, od prawie bezbarwnego jasnożółtego do czerwonawego.
Szklisty połysk, matowy jedwabisty, tłusty.
Łatwy w obróbce, nabłyszcza i utrzymuje połysk.
Rozpuszcza się w kwasie solnym z wydzieleniem CO 2 .
Pomimo faktu, że ten niedrogi kamień ozdobny nie ma starożytnej historii, stał się przedmiotem szczególnej uwagi współczesnych szarlatanów , którzy przypisują Simbircite wiele magicznych mocy nieznanych nauce i wymyślili właściwości lecznicze

Odmiany
Symbircyt żylny - zlokalizowany w pustkach guzków margli, powstały w wyniku krystalizacji z przypowierzchniowych wód warstwowych. Posiada prążkowany wzór w kształcie nerki. Grubość żył dochodzi czasem nawet do 10 cm i często występuje.
Amonit Simbircite - powstały w pustkach starożytnych muszli głowonogów - amonitów. Mniej popularne.

Historia
Nazwę „Simbircite” nadał VM Efimov [4] [5] w 1985 r. Na cześć dawnej nazwy Uljanowsk  - Simbirsk.
Pierwsza wzmianka o kalcycie simbirskim pochodzi z 1765 roku .
W raporcie ppłk A. Svechina [6] z 10 maja 1765 r. jest napisane "... niedaleko Simbirska nad brzegiem Wołgi znajdują się czarne kamienie o znacznych rozmiarach z żółtymi pędami lub żyłkami tak przezroczystymi i czystymi, że po polerowaniu niewiele różnią się od bursztynu, ale ... to z powodu ignorancji mieszkańców, znika na próżno."

W chwili obecnej znane są co najmniej dwie oficjalne ekspertyzy z badania geologiczno-mineralogicznego formacji mineralnej "symbircyt":
Kazań, 2012 ( strona 1 , strona 2 )
Jekaterynburg, 2012 ( strona 1 , strona 2 , strona 3 )

Na cześć kamienia
Pomnik kamienia Simbircite (otwarty w 2005 roku w Uljanowsku ) 
W 2008 roku Ministerstwo Komunikacji Rosji wydało KMK - „Uljanowsk ma 360 lat. Pomnik na kamień „Simbirtzit” ”
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość

  Sillimanite

Napisane przez: Krystyna
10-04-2021, 01:18
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (4)

[Obrazek: 3a8b3eac42cf64f383b18776db25c9f0.JPG]
Sillimanite (Fibrolite)
(Sylimanit, Silimanit, – minerał, odmiana polimorficzna krzemianu Glinu.
Nazwa pochodzi od nazwiska amerykańskiego geologa i chemika Benjamina Sillimana (1779–1864)
Właściwości
Sillimanite należy do krzemianów wyspowych.
Tworzy on w skałach wydłużone kryształy, słupki i pręciki ułożone w równoległe pakiety, subtelnie włókniste formy noszą nazwę fibrolitu.
Cienkie płytki minerału są bezbarwne.
Charakter optyczny minerału dodatni; nie rozkłada się w kwasach.

Odmiany polimorficzne:
Andalusite (forma niskociśnieniowa)
Kyanite (dysten; forma wysokociśnieniowa)

Występowanie
Występuje w skałach przeobrażonych metamorficznych.
Powstał pod wpływem wysokiej temperatury, w zróżnicowanych ciśnieniach
Typowy minerał skał metamorficznych, głównie gnejsów i łupków łyszczykowych.

Miejsca występowania: Hiszpania, Rosja, Chiny, Indie, Kenia, RPA, Kanada, USA, Australia.
W Polsce występuje w Tatrach i Sudetach (Góry Sowie, Złote, Izerskie, okolice Strzelina).

Zastosowanie
W przemyśle używane do produkcji materiałów ogniotrwałych, kwasoodpornych i ceramiki szlachetnej,
W odlewnictwie jako sproszkowany materiał wysoko ogniotrwały używany jest do wykonywania masy formierskiej,
Niektóre odmiany jako kamienie szlachetne.
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość

  Pegmatite

Napisane przez: Krystyna
09-04-2021, 19:34
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (3)

[Obrazek: 26214856670_47938d239c_b.jpg]
Pegmatite
Pegmatyty – rodzaj skał magmowych charakteryzujących się szczególną mega- lub gigant krystaliczną teksturą, wzbogaconych w pierwiastki niekompatybilne oraz minerały zawierające składniki lotne jak Fluor, Bor, Fosfor i inne. 
Najczęstszym typem są pegmatyty granitoidowe, ale występują również pegmatyty gabrowe, sjenitowe, skał wysoko alkalicznych (pegmatyty agpaitowe i miaskitowe). 
Nazwa pochodzi od gr. pegma – silne łącze, stwardniałość, dla odwzorowania zwięzłości gGranitu Pismowego. 
Skałę tę wyróżnił i opisał po raz pierwszy René-Just Haüy w 1813 roku

Charakterystyka petrograficzna Pegmatite
Struktura i tekstura
Pegmatyty mają zazwyczaj masywne i zbite struktury oraz bezładne tekstury. 
Są skałami jawno krystalicznymi o bardzo dużych kryształach (od kilku centymetrów do kilkunastu metrów). 
Zdarzają się pegmatyty miarolityczne z gniazdami wypełnionymi szczotkami krystalicznymi najlepiej wykształconych minerałów.
Podstawową strukturą pegmatytową są przerosty pismowe, zwane także Granitem Pismowym (przypominające pismo hebrajskie). 
Strefy pismowe występują zazwyczaj przy kontakcie ze skałami osłony obok strefy aplitowej.
Odznaczają się białą barwą, ale także zieloną, żółtawą, różową, czerwoną, czarną. Występują w formach żyłowych, soczewach i gniazdach.

Występowanie
W obrębie masywów granitoidowych, gabrowych, sjenitowych, fojaitowych, a także w skałach metamorfizmu wysokiego stopnia (granulity, migmatyt) – tzw. pegmatyty anatektyczne.
W Polsce
Skalna Brama, Szklarska Poręba, Michałowice, Jelenia Góra, Łomnica, Mysłakowice, Czarne, Maciejowa, Trzcińsko, Karpacz (granitoidowy masyw Karkonoszy); Strzegom, Grabina, Żółkiewka, Zimnik, Kostrza, Borów, Czernica, Paszowice, Siedlimowice, Gola Świdnicka, Gołaszyce (granitoidowy masyw Strzegom-Sobótka); Zagórze Śląskie, Walim, Michałkowa, Lutomia, Bielawa, Owiesno, Piława, Różana, Myśliszów, Gilów (pegmatyt Gór Sowich); Wiry, Szklary (dolnośląskie masywy serpentynitowe); Kamienna Góra, Sławniowice (masyw granitoidowy Žulowej w okolicah Głuchołaz); Tatry
Na świecie
do najbardziej znanych należą te z Minas Gerais w Brazylii, USA (Kolorado, Dakota Południowa), Rosja (Półwysep Kolski, Ural), Madagaskar

Zastosowanie
Jako źródło pozyskiwania pierwiastków rzadkich (REE, Li, Sn, U, Th, Be, B, Nb, Ta...) do celów technicznych (np. pegmatyty są jedynym źródłem Berylu – metalu wykorzystywanego w przemyśle lotnicznym).
Źródło pozyskiwania pierwiastków do celów elektrotechnicznych (Li, Rb, Cs, Ga).
Pierwotnie (XIX, początek XX wieku) służyły jako kopaliny do pozyskiwania czystych skaleni dla celów ceramicznych, dziś ich znaczenie w tym celu znacznie spadło.
Do celów naukowych – źródło wielu nowych minerałów, źródło pozyskiwania informacji o rozwoju procesów magmowych.
Źródło kamieni szlachetnych (Rubin, Szafir, Szmaragd, Turmaliny, Spodumen i inne).
Źródło minerałów przemysłowych, takich jak Kwarc, Skalenie, Miki, Kaolin, Spodumen dla przemysłu ceramicznego, szklarskiego, elektronicznego, kosmetycznego (np. kosmetyki kolorowe) i farmaceutycznego (leki przeciwpsychotyczne na bazie Li) i in.
źródlo
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


  1. Forum Ezoteryczne Dobry Tarot