1. Forum Ezoteryczne Dobry Tarot
Ostatnie wątki

Statystyki
  • Postów na forum:211.382
  • Wątków na forum:12.313
  • Użytkownicy:1.937
  • Najnowszy użytkownik:EdytaE

  English Runes by Suzanne Rance

Napisane przez: Krystyna
15-05-2022, 19:07
Forum: Runiczne talie kart
- Odpowiedzi (1)

   
       
English Runes by Suzanne Rance
Oto one! 29 kart + 2 karty instrukcji w tradycyjnej talii wielkości Tarota.
Wydrukowany na karcie 320gsm i zaprojektowany tak, aby był prosty w użyciu, łatwy w obsłudze i tasowaniu.
Bardzo przydatny do nauki angielskiego Futhark

Na każdej karcie znajduje się relevent verse ze staroangielskiego poematu runicznego.
Nie musisz sięgać po książkę, po prostu przeczytaj, co jest przed tobą i zobacz, jak może to się odnosić do obecnej sytuacji.

Te karty runiczne mogą być używane samodzielnie i są również przeznaczone do użytku z moją książką: The English Runes Secrets of Magic, Spells and Divination.
Angielskie runy są zakorzenione w staroangielskim poemacie runicznym, który może dać najwcześniejsze wskazówki do znaczeń; chociaż często używając zagadek i skojarzeń z aspektami życia, które są teraz dla nas utracone.

Używaj z dowolnym układem Tarota lub użyj tradycyjnego odczytu pojedynczej lub 3 kart
tasując i wycinając karty zakryte i wybierając kartę, do której jesteś przyciągany.
źródło

W tej książce znajdziesz wiele wskazówek i metod, które pomogą ci rozszyfrować, co oznacza każda runa.
Prawdopodobnie pracujesz lub myślałeś o pracy z Runami, a te runy najprawdopodobniej to Starszy Futhark, najstarszy znany rząd run.
Ale Anglicy mają swoje własne runy, angielskie runy.
Przyjrzymy się pokrótce ich historii i kulturze; od 10-wiecznego staroangielskiego poematu runicznego, do Tolkiena. Następnie wspólnie zbadamy ich zastosowanie, próbując tchnąć życie w naszą starożytną przeszłość.

Ta książka została opublikowana w 2017 roku, a oto kilka recenzji:
Dobra książka, zachęca do zastanowienia się nad twoim osobistym zrozumieniem / relacją z AS / angielskimi runami poprzez dwie interpretacje anglosaskiego poematu runicznego.
Zdecydowanie warto zajrzeć. Zmieniło to moją perspektywę i pogłębiło moje zrozumienie. JM

To świetna książka o anglosaskich runach! Świetna sekcja o Wyrd, tworzeniu własnych run, galdorze, tworzeniu własnych talizmanów lub amuletów i wróżbiarstwie.
Najważniejszą rzeczą, którą lubię, jest to, że nie jest to tylko zrzut informacji, ale zawiera ćwiczenia i zalecenia dotyczące dochodzenia do własnego znaczenia run.
Każda runa jest dostarczana w kontekście The Old English Rune Poem i tego, jak tłumaczenia mogą, ale nie muszą się różnić między Johnem Kemble i Stephenem Pollingtonem.
Fantastyczna książka, jeśli miałeś tylko jedną książkę dla futhorc, to powinno być to! SC
źródło
sklep
(20+) Facebook

Wydrukuj tę wiadomość

  Dziedzina ezo

Napisane przez: New_vision
14-05-2022, 21:30
Forum: Darmowe wróżby na Forum
- Odpowiedzi (7)

Czy ktos bylby w stanie sprawdzic do jakiej dziedziny ezo mam predyspozycje? O ile do jakiejs wogole. Co do metody sprawdzenia  nie mam zadnych wymagan ani sugestii. Dane wysle na prv.

Wydrukuj tę wiadomość

  Piper-Pieprz-przyprawa

Napisane przez: Krystyna
12-05-2022, 15:36
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (16)

Historia Pieprzu
Pieprz zawsze był, od czasów starożytnych, najważniejszą przyprawą na świecie. 
Odgrywała kluczową rolę w medycynie starożytnych Indii i Chin, stała się kluczowym składnikiem żywności w Rzymie i pozostała kluczowa w kuchni średniowiecznej Europy 
Marzenie o jego osiągnięciu skłoniło Vasco de Gamę (ok. 1469-1524) do okrążenia Przylądka Dobrej Nadziei, aby żeglować po Oceanie Indyjskim, a Krzysztofa Kolumba (1451-1506) do przekroczenia Oceanu Atlantyckiego do Nowego Świata.

Pieprz w starożytnych Indiach i Chinach
Uprawa Papryki rozpoczęła się tysiące lat temu w Indiach, skąd pochodzi, i wkrótce została wprowadzona przez handlarzy na główne wyspy Indonezji. 
Udomowiono dwa gatunki Pieprzu: Pieprz Długi-Piper Longum w północno-wschodnich Indiach i Pieprz Czarny-Piper Nigrum na południowym zachodzie. 
Pieprz Długi był najpopularniejszy w Rzymie ze względu na jego większą ostrość, podczas gdy Pieprz Czarny dominował w średniowiecznej Europie, ponieważ był łatwiejszy do zdobycia przez kupców. 
Obecnie Papryka Długa jest prawie zapomniana.

Istnieje wiele wzmianek o leczniczym zastosowaniu Pieprzu w Indiach, datowanych na co najmniej 3000 lat. 
Pieprz był kluczowym składnikiem starożytnego systemu medycyny ajurwedyjskiej, a także został sprowadzony do Chin w starożytności. 
Istnieją pisemne dowody na to, że Papryka była eksportowana z Indii do prowincji Syczuan począwszy od II w. p.n.e. Wzmianki o Pieprzu pojawiają się również w kronikach dynastii Han (202 p.n.e. – 220 r. n.e.), opublikowanych w V w. n.e. oraz w relacji Tang dynastii, cztery wieki później. 
Pieprz został prawdopodobnie sprowadzony do Chin z Indii w celach leczniczych, ale szybko stał się ważną przyprawą.

Pieprz był również ważny w Egipcie w okresie Nowego Państwa (ok. 1570 - ok. 1069 p.n.e.), ponieważ znaleziono go napchanego w nozdrzach mumii Ramzesa II, zmarłego w 1213 r. p.n.e. 
Niewiele wiadomo o tym, w jaki sposób Pieprz się tam dostał, ale wiadomo, że w tym czasie istniał aktywny handel między Indiami a Arabią i że Egipcjanie wysyłali statki po Nilu do tego, co nazywali Krainą Punt, aby uzyskać egzotyczne produkty, takie jak Kadzidło, Mirra i Cynamon.

Pieprz w Cesarstwie Rzymskim
Pieprz – zarówno Długi, jak i Czarny – znany był w Grecji w IV wieku p.n.e. prawdopodobnie jako produkt luksusowy, dostępny tylko dla bardzo bogatych. 
Prawdopodobnie był używany w medycynie i do aromatyzowania wina. 
Popularność Pieprzu w Europie znacznie wzrosła w Europie wraz z podbojem Egiptu przez Rzymian w 30 rpne, a jego użycie szybko rozprzestrzeniło się w Galii (większość dzisiejszej Francji i Niemiec) i Wielkiej Brytanii, stając się niezbędnym składnikiem żywności rzymskiego świata. 
Bogaci używali go w obfitości w prawie wszystkich swoich posiłkach. 
W książce kucharskiej przypisywanej słynnemu rzymskiemu smakoszowi Apicjuszowi Pieprz występuje w ponad 70% przepisów (349 z 469 ogółem).

Kuchnia rzymska była pełna egzotycznych smaków, w tym Imbiru z Chin i Pieprzu z Indii… 
Szczególnie popularna i bardzo droga była Papryka Indyjska. 
Stosowano go w sosach do ryb i mięs, w lekach i pobudzających tonikach, które uważano za lekarstwo na impotencję. Rzymianie dodawali również do wina Pieprz i inne substancje aromatyczne: dodawano takie składniki jak Kadzidło, Mirra, Cynamon, Imbir i Kardamon, a wino ogrzewano na małym ogniu.

Rzymianie zaczęli regularnie podróżować przez Morze Arabskie do Wybrzeża Malabarskiego w południowych Indiach od pierwszego tysiąclecia pne. 
Bardzo szczegółowe szczegóły tych podróży zachowały się w Periplus Morza Erytrejskiego, spisanym między 45 a 55 rne przez nieznanego nawigatora mówiącego po grecku
Większość Papryki zebrano w mieście Muziris, na zachodnim wybrzeżu Indii, na dużych statkach o ładowności ponad 400 ton.

Grecki geograf Strabon (16,4) poinformował, że Cesarstwo Rzymskie wysłało 120 statków na coroczną całoroczną podróż do Indii po monsunach. 
Po powrocie statki popłynęły w górę Morza Czerwonego do Berenice, skąd ładunek kontynuował podróż przez pustynię do Nilu, skąd został przetransportowany barkami do Aleksandrii i wysłany do Europy, gdzie został ostatecznie wyładowany i składowany w dużych horrea piperateria (sklepy z Pieprzem), w dzielnicy Rzymu, szczególnie poświęconej Pieprzowi. 
Masowy transport Pieprzu do Rzymu trwał aż do upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego w V wieku naszej ery 
Według legendy, Wizygot Alaryk zażądał od Rzymu okupu w wysokości ponad tony Pieprzu, kiedy oblegał miasto w 410 roku.

Wielkość handlu rzymskim Pieprzem musiała być oszałamiająca. 
Rzymski pisarz Pliniusz skarżył się w I wieku naszej ery, że „nie ma roku, w którym Indie nie odebrały Cesarstwu Rzymskiemu pięćdziesięciu milionów sestercji (ponad 100 milionów obecnych dolarów)”. 
Swoją fascynację Pieprzem i jego wartość tak opisał:
„Dlaczego tak bardzo go lubimy? 
Niektóre pokarmy przyciągają słodyczą, inne wyglądem, ale ani strąk, ani jagoda Pieprzu nie mają nic wartego wzmianki. 
Po prostu kochamy go za jego ostrość – i pojechalibyśmy aż do Indii, żeby go zdobyć. 
Kto jako pierwszy spróbował tego z jedzeniem? 
Kto był tak chętny do rozwinięcia apetytu większego niż głód? 
Pieprz i Imbir rosną dziko w swoich ojczystych krajach, ale my cenimy je tak samo jak złoto i srebro” ( Pliniusz Starszy ), Historia naturalna , 12.14).

Pieprz w średniowieczu
Popularność Pieprzu, zarówno w kuchni, jak i medycynie, osiągnęła swój szczyt w średniowieczu w Europie. 
Pieprz i inne przyprawy były nie tylko korzystne dla zdrowia, ale były powszechnie stosowane w celu wzmocnienia naturalnych walorów żywności, która w średniowiecznych domach była już wysoko przetworzona i pikantna. 
Spożywanie surowej żywności, nawet warzyw i owoców, było bardzo rzadkie. 
Przypraw używano do przyprawiania wszelkiego rodzaju potraw, w tym mięs, ryb, zup, słodkich potraw i wina. 
Na średniowiecznych bankietach powszechne było również rozprowadzanie „talerza przypraw”, z którego goście mogli wybierać dodatkowe składniki, takie jak Pieprz, do swoich już mocno przyprawionych potraw.

Słynny znawca średniowiecznej gastronomii, Paul Freedman, wyjaśnia, że „przyprawy były wszechobecne w średniowiecznej gastronomii” i „około 75% średniowiecznych przepisów zawierało przyprawy” . 
W zaktualizowanym wydaniu Pleyn Delit: Medieval Cookery for Modern Cooks autorzy wyjaśniają 131 średniowiecznych przepisów, z których 92 zawierają Pieprz i inne przyprawy.

Zapisy historyczne są pełne wzmianek o obfitym używaniu przypraw przez zamożne klasy średniowiecznej Europy. 
Kiedy Wilhelm I ze Szkocji (1165-1214) odwiedził Ryszarda I z Anglii (1189-1199) w 1194 roku, otrzymał między innymi dzienną rację żywnościową w wysokości 4 funtów (1800 g) Cynamonu i 2 funtów (900 g) g) Pieprzu (prawdopodobnie więcej, niż mógł spożyć w ciągu dnia). 
Minóg, popularny posiłek w każdym średniowiecznym angielskim zamku, był podawany z dużą ilością sosu Pieprzowego. Mówi się, że król Anglii Henryk I(r. 1100 – 1135) zmarł po obfitym posiłku z minoga nasyconego Pieprzem (chociaż winna była z pewnością trucizna w jedzeniu). 
Sos podany w 1264 roku, w święto św. Edwarda, przygotowano z 15 funtów (ok. 7 kg) Cynamonu, 12½ funtów (5,5 kg) Kminku i 20 funtów (9 kg) Pieprzu. 
Istnieje zapis bankietu dla 40 osób w średniowiecznej Anglii, na którym jedzenie zostało przyprawione 1 funtem (450 g) Orlika, ½ funta (225 g) Cukru, 1 uncja (7 g) Szafranu, ¼ funta ( 110 g) Goździków, ⅛ funta (55 g) Gałki Muszkatołowej i ⅛ funta (55 g) Pieprzu.

Eksperci od dawna zastanawiają się, dlaczego przyprawy stały się tak popularne w średniowiecznej kuchni. 
Często twierdzi się, że były one używane do konserwacji mięsa lub zamaskowania smaku zepsutego produktu, ale ich skutki byłyby znacznie mniejsze niż solenie, wędzenie czy marynowanie. 
Według niektórych, obfite stosowanie przypraw w żywności było promowane przez medyczne teorie Galena (129 - 216 ne) dotyczące ich wpływu na zdrowie. 
Nie ma jednak powodu sądzić, że średniowieczni goście przestrzegali zdrowej diety bardziej niż ludzie współcześni. Bardziej prawdopodobne jest, że egzotyczne pochodzenie przypraw i ich koszt uczyniły z nich symbol statusu, który napędzał ich powszechne stosowanie.

Pieprz był również istotną częścią chińskiej diety w średniowieczu. 
Kiedy Marco Polo (1254 – 1324) podróżował tam w 1271 roku, odkrył, że Pieprz jest ważnym składnikiem chińskiej kuchni, a jego handel stał się znaczącą siłą gospodarczą. 
Urzędnik celny wyjaśnił, że samo miasto Hangzhou zużywało dziennie 43 ładunki, z których każdy ważył 223 funty (101 kg). 
Niewiarygodne ilości Pieprzu transportowano w chińskich dżonkach z Jawy i Sumatry, do 5000-6000 koszy dziennie. 
W czasach dynastii Sung (1271-1367) było rzeczą normalną, że dyplomaci z Azji Południowo-Wschodniej przynosili chińskim władcom daniny z Pieprzu.

Papryka traci popularność
Rynek Pieprzu i przypraw utrzymywał się w Europie na wysokim poziomie do połowy XVII wieku, kiedy to z różnych powodów gwałtownie spadł. 
Jak opisuje Freedman:
Pojawiła się cała nowa grupa napojów, używek i aromatów, takich jak herbata, kawa, czekolada i tytoń, oferując nowe doznania smakowe, a także wywołujące łagodne lub, w przypadku tytoniu, silnie uzależniające efekty psychologiczne… Przyprawy stały się tanie wraz z kolonializmem oraz otwarcie nowych szlaków handlowych, tak aby jej konsumpcja nie była już wyrazem poczucia uprzywilejowania i ekskluzywności. (221)

Pochodzenie przypraw było również dobrze znane i zostało pozbawione ich egzotycznego i tajemniczego charakteru. 
Co być może najważniejsze, nastąpiła „radykalna zmiana smaków. 
Bogaci ludzie w Europie nie lubili już ostrego i aromatycznego jedzenia” (Freedman, s. 224).

Spadek wykorzystania przypraw w Europie przyniósł drastyczną zmianę w tym, co eksportowano do Europy z Indii i Azji Południowo-Wschodniej. 
Przyprawy zostały najpierw zastąpione bawełną pod koniec XVII wieku, a następnie herbatą i kawą w XVIII wieku. Znaczna część handlu holenderskiego i angielskiego została przekierowana do Oceanu Atlantyckiego i jego cukru, tytoniu i niewolników.
https://www.worldhistory.org/trans/es/1-...:0&page:33

Wydrukuj tę wiadomość

  Prośba o pomoc w interpretacji tarotowego portretu psychologicznego

Napisane przez: Black_pearl
11-05-2022, 21:02
Forum: Interpretacje Portretów psychologicznych
- Odpowiedzi (5)

1. dzieciństwo - VIII Sprawiedliwość
Dzieciństwo spokojne, zrównoważone. Jako dziecko byłam posłuszna, grzeczna, nie sprawiałam większych problemów wychowawczych. Uczyłam się tylko tych przedmiotów, które sprawiały mi przyjemność, postrzeganie w kategoriach lubię/ nie lubię lub czarne/białe
2. wiek średni - VII Rydwan
W wieku średnim parcie do przodu, dużo energii do działania. Wszędzie mnie pełno. Potrzeba wzięcia spraw w swoje własne ręce i decydowanie o sobie, decyzje szybkie.
3. wiek dojrzały - V Kapłan
 Bycie autorytetem dla innych, posiadanie tradycyjnych, konserwatywnych  poglądów.
4. podświadomość - XV Diabeł
Mam problem ze zrozumieniem Diabła na tej pozycji, może chodzi o walkę ze swoimi wewnętrznymi odczuciami.
5. świadomość - XII Wisielec
Świadomość upływającego czasu. Potrzeba zaplanowania swojego dorosłego życia, dążenie do tego, aby patrzono na mnie przez pryzmat dokonan i wiedzy
6. nadświadomość - V Kapłan
nie mam pojęcia
7.  misja - XX Sąd
Powinnam znależć swoje miejsce w świecie. Zadbać o oczyszczenie atmosfery w rodzinie
8.  środki do realizacji misji - XII Wisielec
Mam zdolność do wywracania życia do góry nogami, przewartościowania go i dostrzeżenia, gdzie tkwi problem
9. karma, kim byłam:  I Mag
Pewnie magiem lub czarownikiem
10. co robiłam: II Kapłanka
zgłębiałam wiedzę duchową, dużo czytałam. Byłam mniszką
11. lekcja: I Mag
teraz czas połączyć teorię z praktyką, wyjść do ludzi
12. harmonia/ komfort - X Koło Fortuny
najlepiej odnajduje się w nowych sytuacjach, zmiennych kolejach losu, tam gdzie trzeba wykazac się elastycznoscia
13. wnętrze  - VI Kochankowie
wewnątrz składam się z wątpliwości, mam dwa oblicza, często się waham
14. na zewnątrz  - XXII Głupiec
ludzie uważają,że jestem wesoła, zabawna
15. jak odrobić lekcję karmiczną  - XVI Wieża
zniszczyć ją, doprowadzić do końca
17. komfort karmiczny -  VI Kochankowie
spokój odnaleziony dzięki partnerowi
18. jak pracowac z misja na obecne wcielenie - XIII Śmierć
powoli doprowadzić ją do końca, tak przetransofrmować , aby wady stały się zaletami

Wydrukuj tę wiadomość

  Goździkowiec Korzenny

Napisane przez: Krystyna
11-05-2022, 16:34
Forum: Drzewa, krzewy, pnącza
- Odpowiedzi (1)

Goździkowiec Korzenny ,Czapetka Pachnąca, (Syzygium aromaticum)
Gatunek rośliny z rodziny mirtowatych.
Rośnie dziko na Molukach (Indonezja), uprawiany jest w krajach o klimacie równikowym.
Główne rejony uprawy to Półwysep Malajski, Zanzibar i Madagaskar.
Niewysokie drzewa (do 12 m wysokości) lub krzewy.

Roślina przyprawowa
Po wysuszeniu częściowo rozwiniętych pączków kwiatowych (Caryophylli Flos) uzyskuje się przyprawę zwaną goździkami (goździki korzenne) (gatunek zaliczany był w przeszłości do rodzaju goździkowiec (Eugenia) jako E. caryophyllata).
Goździki mają barwę ciemnobrunatną, powstałą w czasie suszenia i odymiania.
Smak mają piekący, dzięki olejkowi znajdującemu się w pąkach w ilości 15–20%.
Charakterystyczny zapach daje goździkom eugenol.
Największym współczesnym producentem goździków jest Tanzania (wyspy Zanzibar i Pemba), następne miejsca zajmują Indonezja, Madagaskar, Sri Lanka, Kenia, Komory i Seszele.
Goździki są używane jako przyprawa do kompotów, konfitur, marynat i wyrobów cukierniczych[potrzebny przypis].

Roślina lecznicza
Olejek goździkowy (eugenol, który jest silnym antyoksydantem) stosowany jest w przemyśle farmaceutycznym.
Olejek goździkowy ma działanie antyseptyczne, pobudzające i rozkurczające.
Goździki żuje się w stanach zapalnych gardła, jamy ustnej oraz przy bólach zębów.

Goździki używane są w medycynie indyjskiej Ajurweda, medycynie chińskiej i w medycynie zachodniej (ziołolecznictwo i stomatologia), w której używa się olejku goździkowego jako anodyny (środka przeciwbólowego), zwłaszcza w praktyce stomatologicznej w nagłych przypadkach bólu zębów.

Goździki są także używane jako środki wiatropędne w celu zwiększenia wydzielania kwasu solnego przez żołądek i do poprawy perystaltyki przewodu pokarmowego.
Goździki są również uważane za naturalne leki przeciwrobacze.
Olejek eteryczny stosowany jest w aromaterapii, gdy zachodzi potrzeba stymulacji i zwiększenia ciepłoty, zwłaszcza w przypadku problemów z trawieniem.
Ząbki goździka pomagają także zmniejszyć ból zęba i zmniejszyć objawy związane z zakażeniem zęba z uwagi na ich właściwości antyseptyczne.
Olej goździkowy zastosowany do wnęki zepsutego zęba łagodzi jego ból
źródło

Wydrukuj tę wiadomość

  Runiczne Symbole-90

Napisane przez: Krystyna
07-05-2022, 12:25
Forum: Runiczne Symbole
- Odpowiedzi (3)

       
Te obrazy pokazują Runy kolekcji ukończenia starszego Futharku opublikowane przez jbeart na DeviantArt
(stąd znak wodny wspólny dla wszystkich projektów).

Runy są prawdopodobnie zaprojektowane przy użyciu jednej z różnych czcionek dostępnych do pobrania (domyślam się: Runic).
Każda runa została następnie otoczona przyciągającym wzrok pierścieniem kompletnych runów starszego Futhark przy użyciu tej samej brązowawej, metalicznej tekstury w całym tekście.

Wszystkie obrazy autorstwa jbeart zostały opublikowane w formacie .PNG.
Zostały one edytowane w zebranych plikach .JPG poniżej, aby umożliwić udostępnianie obrazów na Tumblr.
Źródło:
https://www.deviantart.com/jbeart/gallery
https://gifts-of-heimdall-runes.tumblr.c...4047184896

Wydrukuj tę wiadomość

  Przytulia

Napisane przez: Krystyna
06-05-2022, 21:44
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (6)

   
Galium verum

Przytulia (Galium L.)
Rodzaj roślin z rodziny marzanowatych. 
Należy do niego ponad 600 gatunków. 
Rośliny szeroko rozprzestrzenione na świecie, zwłaszcza w strefie zwrotnikowej i umiarkowanej, ale też arktycznej, w tropikach występują głównie na obszarach górskich. 
145 gatunków występuje w Europie, 100 w Turcji. 
W Polsce 21 gatunków z tego rodzaju występuje jako taksony rodzime, trzy dalsze są zadomowionymi antropofitami, kilka przejściowo dziczeje

Rośliny jednoroczne lub byliny, czasem drewniejące u nasady (półkrzewy)
. Pędy zwykle wiotkie, zazwyczaj pokładające się lub wspinające, osiągające do 3 m długości. 
Pędy często szorstkie i czepne z powodu haczykowatych włosków
wykaz gatunków

Wydrukuj tę wiadomość

  Burza

Napisane przez: LeCaro
01-05-2022, 03:57
Forum: Interpretacje snów
- Odpowiedzi (5)

W zeszłym tygodniu śniła mi się burza. Nie była to groźna burza... śniło mi się że byłam w jakimś drewnianym budynku, do którego wcześniej szłam idąc pod górkę - budynek z atmosferą w rodzaju małego schroniska górskiego, chaty, dookoła zieleń. Razem ze mną było kilka osób które też tam przyszły (wszystkie mi nieznane), oraz właścicielka.
Wyjrzałam przez okno i zobaczyłam że daleko na horyzocie widać błyskawice, burza jednak musiała być bardzo daleko, bo nawet nie było słychać grzmotów. Lekko sie zdenerwowałam że nie zdążę zawiadomić bliskich gdzie jestem, a nie wiem na ile utknę w tym schronisku (z powodu zbliżającej się burzy), myślałam że zaleje droge i nie przejdę... chociaż w ręku miałam komórkę ale nie wiem dlaczego nie mogłam z niej zadzwonić. Spojrzałam na ludzi będących w środku ze mną i na właścicielkę, ale wszyscy byli spokojni, rozmawiali, nikt się nie stresował oprócz mnie.

W dniu po tej nocy kiedy miałam sen nieoczekiwanie po południu dwa razy zagrzmiało gdzieś bardzo daleko, spadło trochę deszczu, ale burza przeszła bokiem.
A następnego dnia idąc na wieczorny spacer z psem nagle potknęłam się na wysokim krawężniku i rozwaliłam sobie kolano. Przestraszyłam się że to coś powazniejszego, ale na szczęście okazało sie że rana brzydka, lecz tylko powierzchowna.
I sama się zastanawiałam - czy sen dotyczył burzy, czy potnięcia...  Uśmiech

Wydrukuj tę wiadomość

  Witam

Napisane przez: Midgarzulum
30-04-2022, 15:20
Forum: Przywitaj się i przedstaw!
- Odpowiedzi (7)

Witam serdecznie jestem Artur, właśnie dołączyłem na forum  Oczko

Wydrukuj tę wiadomość

  Prośba o Interpretację

Napisane przez: Midgarzulum
30-04-2022, 02:00
Forum: Interpretacje Portretów psychologicznych
- Odpowiedzi (15)

Witam czy mógłby ktoś sprawdzić czy dobrze obliczyłem mój portret? 
Data urodzenia : 15.08.1993 
1. Diabeł 
2. Moc 
3. Głupiec 
4. Mag 
5. Moc 
6. Pustelnik 
7. Wieża 
8. Gwiazda

Ur. 15.08.1993 
1. Dzieciństwo - XV - diabeł
2. Wiek średni - VIII - siła
3. Wiek dojrzały-  XX - głupiec
4. Podswiadomosc - I - mag
5. Świadomość - VIII - siła
6. Nadswiadomość - IX- Pustelnik
7. Misja - I - mag
8. Środki do misji - XVII - gwiazda
12. Harmonia -  XVIII księżyc
13. Jak siebie spostrzegam - III cesarzaowa
14. Jak inni mnie spostrzegają - XVIII - gwiazda

Wydrukuj tę wiadomość

  Pycnanthemum-Mięta Górska

Napisane przez: Krystyna
29-04-2022, 16:04
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (7)

   
   
   
Pycnanthemum-Mountain Mint-Mięta Górska
Pycnanthemum to rodzaj roślin zielnych z rodziny mięty (Lamiaceae).
Gatunki z tego rodzaju są często określane jako „Górska Mięta” i często mają miętowy lub tymiankowy aromat po zmiażdżeniu.
Wszystkie gatunki Pycnanthemum pochodzą ze Stanów Zjednoczonych i Kanady
Ośrodkiem różnorodności tego rodzaju jest Karolina Północna, w której zebrano 13 z 20 gatunków.
Dziewiętnaście z 20 gatunków Pycnanthemum występuje we wschodnich Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, a jeden odrębny gatunek-Pycnanthemum Californicum występuje w Kalifornii i Oregonie.

Pycnanthemum należy do prawdziwego podplemienia mięty (Menthinae)  i wykazano, że jest blisko spokrewniony z miętami Monarda, Blephilia i krzewami z południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych
Relacje w obrębie rodzaju pozostają nierozwiązane. 
Skomplikowana historia poliploidyzacji w połączeniu z tajemniczą morfologią sprawia, że jest to trudna grupa dla systematyków.
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


  1. Forum Ezoteryczne Dobry Tarot