1. Forum Ezoteryczne Dobry Tarot
Ostatnie wątki

Statystyki
  • Postów na forum:211.298
  • Wątków na forum:12.311
  • Użytkownicy:1.937
  • Najnowszy użytkownik:EdytaE

  Pelargonia

Napisane przez: Krystyna
12-08-2023, 18:52
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (22)

Pelargonium-Pelargonia 
Rodzaj bylin lub półkrzewów z rodziny bodziszkowatych.
Liczy co najmniej 283 gatunki
Występują one głównie w Afryce Południowej-co najmniej 125 gatunków
Liczne gatunki rosną poza tym w Afryce Wschodniej sięgając na północy po Bliski Wschód (do południowej Turcji i Iraku).
Nieliczne gatunki rosną w Australii i na Nowej Zelandii, pojedyncze, endemiczne gatunki także na Wyspie Świętej Heleny oraz wyspach Tristan da Cunha
Rośliny z tego rodzaju należą do najbardziej rozpowszechnionych roślin ogrodowych na obszarach wolnych od przymrozków, poza tym uprawiane w pomieszczeniach.
Nazwa pochodzi od greckiego słowa "pelargós" (bocian), od podobieństwa rozłupek pelargonii do bocianiego dzioba.
Byliny, półkrzewy, krzewinki i krzewy (do 3 m wysokości.
Istnieje również niewielka grupa Pelargonii sukulentowych
Zastosowanie
Wiele gatunków jest uprawianych jako rośliny ozdobne, w Polsce głównie jako rośliny doniczkowe w mieszkaniach i na balkonach.
Do Europy po raz pierwszy przywieziono je z Afryki na początku XIX wieku.
Obecnie są one jedną z najważniejszych roślin uprawianych na balkonach i werandach.
Ogrodnicy wyhodowali dużą liczbę odmian.
Wszystkie uprawiane Pelargonie ozdobne to mieszańce.
Ogrodnicy dzielą je na 4 główne grupy:
Pelargonie Pasiaste
Pelargonie Rabatowe, Gerania Muszkatle pochodzące od Pelargonium Zonale i Pelargonium iInquinans
Mają wzniesione pędy, liście nerkowate o falistych brzegach wyrastające na długich ogonkach i zazwyczaj posiadające na górnej stronie charakterystyczne wzory.
Kwiaty pojedyncze lub pełne, zawsze zebrane w baldachy.
Kolor u różnych odmian od białego poprzez róż, czerwień do fioletu.
Są uprawiane przeważnie na balkonach.

Pelargonie Bluszczolistne
Pochodzące od Pelargonium Peltatum 
Mają łodygi płożące się, liście mięsiste i błyszczące o kształcie podobnym do liści bluszczu.
Kwiaty zebrane są w baldach i są pojedyncze lub pełne w kolorach od białego poprzez różowy, liliowy i purpurowy do fioletowego.
Są uprawiane w mieszkaniach i na balkonach.

Pelargonie Wielkokwiatowe
Pelargonie Angielskie pochodzące od Pelargonium Grandiflorum
Mają wzniesione pędy, liście duże, 5-klapowe o piłkowanych brzegach, owłosione.
Kwiaty są duże i zebrane w baldachy.
Mają kolor od białego poprzez różowy, liliowy i czerwony do fioletowego. Zazwyczaj są uprawiane w mieszkaniach.

Pelargonie Pachnące
Należą tutaj odmiany m.in. pochodzące od gatunków:
Pelargonium Tomentosum
Pelargonium Graveolens 
Pelargonium Odoratissimum
Pelargonium Crispum
https://en.wikipedia.org/wiki/Pelargonium
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pelargonia

Wydrukuj tę wiadomość

  Karczoch

Napisane przez: Krystyna
09-08-2023, 18:51
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (13)

   
Cynara-Karczoch
Rodzaj roślin z rodziny astrowatych.
Obejmuje 10 gatunków
Rośliny te występują na Wyspach Kanaryjskich i w basenie Morza Śródziemnego – w południowej Europie, na tym kontynencie rośnie 7 gatunków5, w północnej Afryce i w południowo-zachodniej Azji, na wschodzie po Iran)
Karczoch Zwyczajny Cynara Cardunculus uprawiany jest jako warzywo, jadalne są liście, korzeń i młode kwiatostany
https://pl.wikipedia.org/wiki/Karczoch

Wydrukuj tę wiadomość

  Warsztat 277 Jaka to była znajomość ?

Napisane przez: Malwinka
07-08-2023, 22:45
Forum: Warsztaty z Tarotem
- Odpowiedzi (7)

Warsztat 277 dla chętnych na rozszyfrowanie jaka to była znajomość , czyli czy to było koleżeństwo czy coś więcej , jaki był powód że relacja się rozeszła i kto czego oczekiwał w tej znajomości ? (Relacja moja i Marcina )
Warsztat nie powinien sprawić trudności ale w razie dodatku do kart aby było łatwiej to była warta swoich chwil i jest co wspominać Uśmiech
Odpowiedz końcem tygodnia .

Wydrukuj tę wiadomość

  Buzdyganek

Napisane przez: Krystyna
06-08-2023, 10:21
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (6)

   
Tribulus-Buzdyganek 
Rodzaj rośliny z rodziny parolistowatych.
Obejmuje 30 gatunków
Rośliny te występują naturalnie niemal w całym Starym Świecie oraz w Australii (brak ich w północnej Europie i Azji
Najbardziej zróżnicowane gatunkowo są na suchych obszarach w Afryce
Buzdyganek Naziemny Tribulus Terrestris został szeroko rozprzestrzeniony poza swym pierwotnym zasięgiem i spotykany jest na obu kontynentach amerykańskich
We florze Polski rodzaj jest reprezentowany tylko przez ten przejściowo zawlekany gatunek (ma status efemerofita)
Rośliny z tego rodzaju przeprowadzają fotosyntezę C4; rozprzestrzeniają się za pomocą owoców zaopatrzonych w ostre kolce, wbijające się w kończyny zwierząt (i raniące je)
Naukowa nazwa rodzajowa utworzona została z greckich słów treis oznaczającego „trzy” i bolos – „ostrza, kolce” – w nawiązaniu do kształtu owoców.
Do tego samego nawiązuje także polska nazwa zwyczajowa, oznaczająca podobnie wyglądającą broń – buzdygan.
Znaczenie użytkowe ma Buzdyganek Naziemny Tribulus Terrestris wykorzystywany lokalnie jako roślina lecznicza.
Stanowi on surowiec do wyrobu suplementów diety mających zwiększać libido i wytrzymałość fizyczną organizmu

Głównie rośliny roczne (niektóre potrafią zamknąć cały cykl rozwoju w ciągu 6 tygodni), rzadziej byliny i półkrzewy, czasem nieco gruboszowate.
Mają łodygi rozesłane lub podnoszące się, o długości do 1 m, czasem dłuższe, rozgałęzione, na przekroju okrągłe, ale po wyschnięciu żebrowane, nagie lub owłosione

Tribulus Terrestris to roślina, która od wielu lat jest wykorzystywana do różnych potencjalnych korzyści zdrowotnych.
Jest popularny jako ogólny suplement zdrowotny oraz jako składnik suplementów wspomagających testosteron.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Buzdyganek
https://en.wikipedia.org/wiki/Tribulus

Wydrukuj tę wiadomość

  Warsztat 276 Praca o uzależnieniach

Napisane przez: Malwinka
02-08-2023, 19:40
Forum: Warsztaty z Tarotem
- Odpowiedzi (8)

Piszę pracę licencjacką o uzależnieniach i warsztat dotyczy pomocy w napisaniu mi tej pracy .  Poprosiłam o pomoc jedną osobę.

1) Pytania to Kim jest osoba od której otrzymałam pomoc ?
2 ) Czy materiały mi udostępniła czy zrezygnowała z tego ? 
3) Jaki wynik naszej współpracy ?

Odpowiedz napiszę po tygodniu Uśmiech

Wydrukuj tę wiadomość

  Hansenia-Notopterygium

Napisane przez: Krystyna
31-07-2023, 22:41
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (3)

   
Figure 1. Plants of Hansenia, Haplosphaera and Sinodielsia. (A) Hansenia Forbesii, (B) Hansenia Forrestii, © Hansenia Oviformis,
(D) Hansenia Weberbaueriana, (E) Hansenia Himalayensis, (F) Hansenia Phaea, (G) S. microloba and (H) S. yunnanensis.
https://www.mdpi.com/2223-7747/9/11/1523


Analiza morfologiczna, w tym szczegółowe badanie struktury owoców, potwierdza hipotezę wysuniętą niedawno na podstawie analizy filogenetycznej danych dotyczących sekwencji DNA, dotyczącą ścisłego związku między głównie syberyjskim rodzajem Hansenia a endemicznym chińskim rodzajem Notopterygium.
W związku z tym gatunki Notopterygium są przenoszone do wcześniej jednogatunkowej Hansenia i zatwierdza się pięć nowych kombinacji nomenklaturowych.
W rezultacie Hansenia obejmuje sześć gatunków, rozmieszczonych od gór południowej Syberii przez Mongolię i północne Chiny po południowo-zachodnie chińskie prowincje Syczuan i Yunnan.
https://www.jstor.org/stable/20371405

Hansenia 
Rodzaj rośliny kwitnącej z rodziny Apiaceae, pochodzącej z Syberii do Chin.
Rodzaj został po raz pierwszy opisany przez Nikołaja Turczaninowa w 1844 r.
Gatunki
Od grudnia 2022 r. Plants of the World Online akceptuje następujące gatunki:
Hansenia Forbesii
Hansenia Forrestii
Hansenia Himalayensis
Hansenia Mongholica
Hansenia Oviformis
Hansenia Phaea
Hansenia Weberbaueriana

Hansenia Trifoliolata

To nowa odmiana, odkryta podczas wyprawy botanicznej do hrabstwa Feng w zachodniej prowincji Shaanxi w 2019 roku
Zebrano gatunek baldaszkowaty o cienkiej łodydze i niezwykłych 3-listkowych liściach.
https://www.jstor.org/stable/20371405
http://novataxa.blogspot.com/2022/11/hansenia.html

https://en.wikipedia.org/wiki/Hansenia_weberbaueriana
https://en.wikipedia.org/wiki/Hansenia
https://www.tula.co.il/%D7%9E%D7%A8%D7%9...-qiang-huo

Wydrukuj tę wiadomość

  Specyficzna sytuacja horoskopowa

Napisane przez: herbata
30-07-2023, 06:28
Forum: Planety
- Odpowiedzi (1)

Jak dla horoskopu wydarzeniowego interpretuje się fakt polegający na tym, że w momencie zajścia zdarzenia pomiędzy Słońcem, Księżycem, Merkurym i Wenus nie było żadnych tj. ani dużych, ani nawet małych aspektów?

Wydrukuj tę wiadomość

  Winorośl

Napisane przez: Krystyna
29-07-2023, 22:25
Forum: Drzewa, krzewy, pnącza
- Odpowiedzi (29)

   
Vitis-Winorośl 
Rodzaj 81 uznanych gatunków roślin pnących z rodziny roślin kwiatowych Vitaceae 
Rodzaj składa się z gatunków pochodzących głównie z półkuli północnej. 
Ma on duże znaczenie gospodarcze jako źródło Winogron, zarówno do bezpośredniego spożycia owoców, jak i do fermentacji w celu produkcji wina 
Badanie i uprawa Winorośli nazywa się winiarstwem

Większość uprawianych odmian Winorośli jest zapylana przez wiatr, a jej kwiaty są obupłciowe i zawierają zarówno męskie, jak i żeńskie struktury rozrodcze, podczas gdy gatunki dzikie są dwupienne. 
Kwiaty te grupują się w grona zwane kwiatostanami 
U wielu gatunków, takich jak Vitis Vinifera , każdy pomyślnie zapylony kwiat staje się winogronem, a kwiatostan przekształca się w grono winogron
Podczas gdy kwiaty winorośli są zwykle bardzo małe, jagody są często duże i jaskrawo kolorowe, o słodkim smaku, który przyciąga ptaki i inne zwierzęta, aby rozsiewały nasiona zawarte w jagodach.

Winorośl zazwyczaj owocuje tylko na pędach, które pochodzą z pąków, które rozwinęły się w poprzednim sezonie wegetacyjnym 
W uprawie winorośli jest to jedna z zasad przycinania ubiegłorocznych przyrostów (lub „jednorocznego drewna”), które obejmują pędy, które stały się twarde i zdrewniałe w czasie zimy (po zbiorach w uprawie winorośli komercyjnej). Te winorośle będą przycinane albo do trzciny, która utrzyma od 8 do 15 pąków, albo do mniejszej ostrogi , która utrzyma od 2 do 3 pąków. 
https://pl.wikipedia.org/wiki/Winoro%C5%9Bl

W naturze wszystkie gatunki Vitis są zazwyczaj dwupienne, ale pod wpływem udomowienia, wydaje się, że wyselekcjonowano odmiany o idealnych kwiatach 
Pąki kwiatowe tworzą się późno w sezonie wegetacyjnym i przezimowują, aby zakwitnąć wiosną następnego roku. 
Wytwarzają liście przeciwległe do siebie 
Vitis różni się od innych rodzajów Vitaceae tym, że ma płatki, które pozostają połączone na czubku i odrywają się od podstawy, aby opaść razem jako calyptra lub „czapka”. Kwiaty są pięcioramienne 
Kielich jest znacznie zredukowany lub nie występuje w większości gatunków. 
Owocem jest jagoda , jajowata w kształcie i soczysta, z dwukomórkową zalążnią, z których każda zawiera dwa zalążki, dzięki czemu normalnie wytwarza cztery nasiona na kwiat (lub mniej w wyniku poronionych zarodków).

Inne części winorośli obejmują wąsy czepne , które u Vitis Vinifera są przeciwległe do liści i rozgałęzione 
Służą do podtrzymywania pnącza poprzez owijanie się wokół otaczających struktur, takich jak gałęzie lub kratownica systemu pędów winorośli .

Rodzaj Vitis dzieli się na dwa podrodzaje: 
Euvitis Planch. ma 38 chromosomów (n=19) i jagody tworzą się w skupiskach , 
a Muscadinia Planch. ma 40 chromosomów (n=20) i jagody tworzą się w małych skupiskach

Dzikie winogrona mogą przypominać jednonasienne Menispermum canadense (miesięcznik kanadyjski), które jest trujące.
https://en.wikipedia.org/wiki/Vitis

Większość gatunków Vitis występuje głównie w umiarkowanych regionach półkuli północnej w Ameryce Północnej i wschodniej Azji, z wyjątkiem kilku w tropikach i winogron Vitis Vinifera , które pochodzą z południowej Europy i południowo-zachodniej Azji. 
Gatunki Winogron występują w bardzo różnych obszarach geograficznych i wykazują dużą różnorodność form.

Ich wzrost utrudnia zbieranie liści, a polimorficzne liście utrudniają identyfikację gatunków. 
Dojrzałe winorośle mogą osiągnąć średnicę do 48 centymetrów (19 cali) na wysokości piersi i sięgać górnej części koron drzew o wysokości ponad 35 metrów (115 stóp)

Wiele gatunków jest wystarczająco blisko spokrewnionych, aby umożliwić łatwe krzyżowanie, a powstałe hybrydy międzygatunkowe są niezmiennie płodne i silne. 
Zatem pojęcie gatunku jest mniej dobrze zdefiniowane i bardziej prawdopodobnie reprezentuje identyfikację różnych ekotypów Vitis , które ewoluowały w odrębnych warunkach geograficznych i środowiskowych.

Dokładna liczba gatunków nie jest pewna. 
Plants of the World Online podaje, że akceptowanych jest 81 gatunków, ale wymienia 84.
Ponad 65 gatunków w Azji jest słabo zdefiniowanych
W Ameryce Północnej znanych jest około 25 gatunków , które zostały dogłębnie zbadane pod koniec XIX wieku przez niemiecko-amerykańskiego botanika George'a Englemanna 
Z kolei tylko jeden, V. vinifera, ma pochodzenie euroazjatyckie .
https://en.wikipedia.org/wiki/Vitis

Wydrukuj tę wiadomość

  Męczennica

Napisane przez: Krystyna
29-07-2023, 20:44
Forum: Drzewa, krzewy, pnącza
- Odpowiedzi (1)

Passiflora- Męczennica
Rodzaj roślin z rodziny męczennicowatych (Passifloraceae Juss. ex Kunth in Humb.)
Obejmuje co najmniej 513–567 gatunków.
Występują one głównie w strefach międzyzwrotnikowej i podzwrotnikowej obu Ameryk, 24 gatunki rosną poza tym także w Azji Południowo-Wschodniej, w północnej Australii i na wyspach Oceanu Spokojnego
Centrum zróżnicowania rodzaju znajduje się w tropikach Ameryki Południowej – tylko w Kolumbii rośnie ponad 100 gatunków reprezentujących niemal wszystkie sekcje rodzaju.
W USA rośnie 18 gatunków

Liczne gatunki uprawiane są w ciepłych regionach całego świata (w strefie międzyzwrotnikowej rosną też zdziczałe poza zasięgiem rodzaju – zwłaszcza w Afryce, niektóre gatunki są inwazyjne także w Nowej Zelandii i na Hawajach).
Wykorzystywane są jako rośliny ozdobne i jadalne.
Uprawiane są także w kolekcjach i oranżeriach.
Męczennica, a dokładnie Męczennica błękitna Passiflora Caerulea, do Europy została sprowadzona w XVIII wieku

Pnącza zielne, drewniejące u nasady lub zdrewniałe (od niewielkich roślin o wysokości ok. 0,5 m do lian osiągających 35 m długości).
Nieliczne gatunki mają pokrój drzew, zwykle niewielkich, słabo rozgałęzionych, z pojedynczym pniem.
Pięć gatunków rośnie w formie drzew osiągających do 15 m wysokości i 20 cm średnicy pnia (P. Lindeniana, P. Sphaerocarpa, P. Arborea, P. Tica, P. Emarginata).
Około połowa gatunków jest całkowicie naga, a reszta owłosiona w różnym stopniu i w różny sposób, przy czym rzadko występuje owłosienie gruczołowate, haczykowate lub szczeciniaste. Łodygi są zwykle obłe, rzadziej kanciaste, czasem ostrokanciaste lub oskrzydlone, wyjątkowo bywają także taśmowato spłaszczone. Są proste – nie owijają się wokół podpór.
Rośliny wyposażone są w wąsy czepne, najczęściej proste, rzadziej rozgałęzione, czasem przekształcone w ciernie.
Wąsy czepne są najprawdopodobniej zmodyfikowanymi szypułami kwiatostanów (u niektórych gatunków wąs czepny jest przedłużeniem osi kwiatostanu).
Rosnąc końce wąsa wykonują ruchy koliste lub elipsoidalne w poszukiwaniu podpory, a po natrafieniu na nią owijają się wokół niej i nieco jeszcze wydłużają.
U Passiflora Discophora wąs czepny jest rozgałęziony i zakończony płytkowatymi przylgami

Zastosowanie
Około 60 gatunków ma jadalne owoce, z czego 5 jest często uprawianych w różnych rejonach świata
Do popularnych gatunków jadalnych należy Passiflora Edulis o owocach długości do 9 cm, o miąższu żółtej barwy, aromatycznym i kwaskowatym.
Z osiągających 4 kg owoców Passiflora Macrocarpa sporządza się lemoniadę.
Uprawiane są dla owoców także: Passiflora Ligularis i Passiflora Mollissima.
W przypadku Passiflora Guadrangularis, poza owocami osiągającymi 30 cm długości, jadalne są także bulwy
Liczne gatunki są uprawiane jako rośliny ozdobne
Do najpopularniejszych należy Passiflora Coerulea
Wyhodowano bardzo liczne odmiany uprawne wielu gatunków, w tym do początków XXI uzyskano ok. 400 mieszańców

Liście wielu gatunków mają właściwości przeciwskurczowe i uspokajające.
Jednak wegetatywne części licznych gatunków oraz ich młode owoce zawierają duże stężenie glikozydów cyjanogennych, które mogą powodować śmiertelne zatrucia.
Alkaloidy męczennicy cielistej Passiflora Incarnata wykorzystywane są leczniczo
Jako rośliny żywicielskie motyli Męczennice uprawiane bywają także w motylarniach – pawilonach, w których eksponowane są te owady

Etymologia i znaczenie w kulturze
Rośliny z rodzaju Passiflora były użytkowane i uprawiane jako owocowe przez Indian i przez Europejczyków opisywane były początkowo jako rośliny owocowe – Granadilla
Pierwszą wzmiankę w „Historii Peru” zamieścił w 1553 Pedro Cieza de León.
W 1609 dominikański mnich Simone Parlasca z Bolonii przedstawił kwiat opisując jego budowę jako odzwierciedlającą symbole związane z Męką Pańską (Fiore della Granadiglia overo della passione di nostro Signore Giesu Christo – kwiat Granadilli lub Męki Pańskiej Jezusa Chrystusa).
Szybko to zostało podchwycone i rozpowszechnione w rycinach i utworach, ze szczegółową interpretacją budowy kwiatu i całego pędu opisaną przez Giacomo Bosio w 1610[19].
W ikonografii chrześcijańskiej męczennica stała się bardzo popularna.
Trzy podkwiatki symbolizować miały Trójcę Świętą, pięć działek i pięć podobnych do nich płatków symbolizowało 10 apostołów (bez Judasza i Piotra), postrzępiony przykoronek to korona cierniowa (według tradycji z 72 cierniami), androgynofor miał być kolumną, przy której Chrystusa biczowano, pylniki symbolizowały bicz, a pięć czerwonych plamek we wnętrzu kwiatu – rany Chrystusa, trzy znamiona słupka symbolizowały gwoździe, którymi przybito Chrystusa do krzyża.
Dodatkowo w trójdzielnych liściach widziano nawiązanie do zaostrzonych lancy, a jasne gruczołki na dolnej stronie liści symbolizować miały judaszowe srebrniki
Doszukiwano się także kolejnych lub innych interpretacji
Spowodowały one wielką popularność męczennicy w XVII wieku w Europie, która jednak przygasła wraz z oświeceniem.
Kolejna fala popularności męczennicy rozwinęła się w XIX wieku wraz z rosnącą popularnością ogrodów botanicznych i szklarni
W związku z interpretacją budowy rośliny nazwana została ona w nawiązaniu do Męki Pańskiej zarówno w wielu językach zwyczajowo jak i w nazwie naukowej, utworzonej z łacińskiego passio – męka, pasja i flos – kwiat
https://pl.wikipedia.org/wiki/M%C4%99czennica

Lista gatunków z rodzaju Passiflora
https://pl.wikipedia.org/wiki/Lista_gatu...99czennica

Wydrukuj tę wiadomość

  Korona Królowych

Napisane przez: Krystyna
25-07-2023, 22:25
Forum: Kamyczkowe różności
- Brak odpowiedzi

   
Korona Królowych, Korona Jadwigi Kaliskiej – insygnium koronacyjne Królowych Polskich wykonane pierwotnie dla Jadwigi, żony Władysława I Łokietka w 1320.
Służyła jako insygnium koronacyjne Polskim Królowym od XIV do XVII wieku.

Była to jedna z pięciu Koron Królewskich, które w październiku 1795 zrabowali z Wawelu żołnierze armii pruskiej opuszczający Kraków.
Do 1809 roku znajdowała się w berlińskim skarbcu Hohenzollernów.
Później podobnie jak reszta polskich regaliów została rozbita i przetopiona.
Z uzyskanego z niej złota w 1811 roku Prusacy wybili monety, a drogocenne klejnoty sprzedali.

Opis korony
Korona Królowych składała się z ośmiu segmentów zwieńczonych liliami heraldycznymi, przedzielonych mniejszymi sterczynkami; całość zamykały dwa kabłąki, na których skrzyżowaniu umieszczona była kula z równoramiennym krzyżem.
Lustracje Skarbca Koronnego na Wawelu z XVIII wieku wskazują, że ozdabiało ją 40 rubinów, 40 szafirów i 63 perły.
Szesnastowieczny inwentarz wskazuje jednak, że Korona Królowych była przez pewien czas znacznie bogatsza w szlachetne kamienie i że ich liczba była większa niż tych, które umieszczono na Koronie Chrobrego.

Wizerunek Korony Królowych znajduje się na portrecie Jadwigi Andegaweńskiej namalowanym w XVIII wieku przez Marcellego Bacciarellego do Pokoju Marmurowego na Zamku Królewskim w Warszawie.

Królowe Polski koronowane Koroną Królowych
1320 Jadwiga kaliska
1333 Aldona Anna Giedyminówna
1341 Adelajda Heska
1417 Elżbieta Granowska
1424 Zofia Holszańska
1454 Elżbieta Rakuszanka
1512 Barbara Zápolya
1518 Bona Sforza
1543 Elżbieta Habsburżanka
1550 Barbara Radziwiłłówna
1553 Katarzyna Habsburżanka
1592 Anna Habsburżanka
1605 Konstancja Habsburżanka
1637 Cecylia Renata Habsburżanka
1647 Ludwika Maria Gonzaga
1670 Eleonora Habsburżanka
1676 Maria Kazimiera d’Arquien
https://pl.wikipedia.org/wiki/Korona_kr%C3%B3lowych
https://www.poczet.com/jadwiga.htm

Wydrukuj tę wiadomość

  Skarb Oxusa

Napisane przez: Krystyna
25-07-2023, 15:19
Forum: Kamyczkowe różności
- Odpowiedzi (1)

   
   
Złote plakietki używane do mocowania do odzieży. Skarb Oxusa
Skarb Oxusa
Skarb Amu-darii to zbiór 170 złotych i srebrnych artefaktów z czasów Achemenidów, znalezionych w 1877 roku w starożytnej osadzie Tahti Sangin nad brzegiem rzeki Amu-darii w Emiracie Buchara (współczesny Tadżykistan).
Wystawiony w British Museum (szereg eksponatów w Muzeum Wiktorii i Alberta), zawiera 1300 monet, naczyń, figurek, bransoletek, medalionów, plakietek, wspaniałych klejnotów.
Dokładna lokalizacja skarbu nie jest znana, ale przyjmuje się, że został znaleziony między 1876 a 1880 r. na północnym brzegu rzeki Amu-Darii, w starożytnej osadzie Takhti Sangin (dzisiejszy Tadżykistan, historyczny region Baktria).
Prawdopodobnie pochodzenie skarbu związane jest ze świątynią, która się tam znajdowała.
Prawdopodobnie w 1877 roku kupiła go karawana kupiecka.
W drodze z Kabulu do Peszawaru kupcy zostali schwytani przez gangsterów, którzy zabrali skarb.
Kapitan Francis Charles Burton, przedstawiciel polityczny Imperium Brytyjskiego w Afganistanie, uratował kupców z niewoli, którzy później pomogli im zwrócić sam skarb.
W dowód wdzięczności sprzedali mu jedną z dwóch par bransoletek.
Następnie kupcy udali się do Rawalpindi, aby tam sprzedać resztę skarbu.
Większość przedmiotów ze skarbu sprzedawano na bazarach Indii Brytyjskich (w dzisiejszym Pakistanie).
Artefaty udało się wyśledzić i zgromadzić angielskiego antykwariusza Augustusa Wallstona Franksa, który w 1897 r. przekazał w testamencie British Museum swoją kolekcję.
Obecnie wszystkie eksponaty znajdują się w Londynie, w Muzeum Wiktorii i Alberta (mniejsza część) oraz w British Museum, gdzie kolekcja jest eksponowana od czerwca 2007 r. rzeczy
To najsłynniejsza kolekcja złotych i srebrnych przedmiotów z epoki Achemenidów.
https://violity.com/en/new/3067-amudarin...ahemenidov

Wydrukuj tę wiadomość


  1. Forum Ezoteryczne Dobry Tarot