Ostatnie wątki

Statystyki
  • Postów na forum:212.066
  • Wątków na forum:12.354
  • Użytkownicy:1.937
  • Najnowszy użytkownik:Bogdanito


Napisane przez: Krystyna
08-06-2011, 09:35
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (17)

   
Tanzanite
Gemmologiczna nazwa przezroczystej, niebieskiej w odcieniach odmiany Zoisite.            
Nieprawidłowo nazywany "Szafirem Meru" – pierwsi jego odkrywcy mylnie uznali go za Szafir.
Tanzanite został odkryta w 1967 r. w Tanzanii, Afryce Wschodniej. i wprowadzony na rynek przez firmę jubilerską Tiffany & Co. of New York w roku 1969.
Oficjalnie na listę kamieni został wpisany w 2002r.

Tanzanite wydobywa się w jedynym miejscu na świecie, w Południowej  Tanzanii, w rejonie Arusha w kopalni o powierzchni ok. 4 km2. w cieniu majestatycznego Kilimandżaro.
Jest jednym z najnowszych i najbardziej egzotycznym kolorowych kamieni.
Tanzanite jest bardzo rzadko czysty niebieski i zwykle wykazuje bogate fioletowe podteksty.
Tanzanite najwyższej jakości uzyskujące barwę ultramaryna do szafirowej, są cenniejsze bardziej niż fioletowe.
Znane jest również Tanzanite Cat Eye
Szczególnie atrakcyjnie wyglądają Tanzanite o dobrym szlifie, dlatego przy zakupie  należy zwrócić uwagę na ogólne proporcje kamienia.
Tanzanite to kamień kruchy, dlatego należy obchodzić się z nim z ostrożnością.

Uważa się, że pasterze Masajowie byli pierwszymi, którzy odkryli ten kamień szlachetny.    
Według popularnego mitu, piorun uderzył w pobliżu Merelani Hills, rozpalając ogień na łąkach otaczających.
Gdy pasterze Masajowie powrócili do obszaru swoich zwierząt, zobaczyli magiczne niebieskie kamienie się ziemi.

Kiedy portugalski geolog  Manuel de Souza udał się do tej części Tanzanii, zauważył ten piękny niebieski kamień i to on pomógł firmie Tiffany pokazać ten kamień światu.
Kamień stał się znany przede wszystkim dzięki biżuterii noszonej przez Elizabeth Taylor – aktorkę filmową
Tanzanite, może para partnerów, małżonków podarować w prezencie  na 24 rocznicę ślubu...
źródło
źródło
źródło
https://www.ellisjewelers.com/blog/2019/...e-zoisite/

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
07-06-2011, 23:40
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (12)

   
Salvia Rosmarinus-Rozmaryn
Salvia Rosmarinus , powszechnie znana jako Rozmaryn, to krzew o pachnących, wiecznie zielonych, iglastych liściach i białych, różowych, fioletowych lub niebieskich kwiatach, pochodzący z regionu Morza Śródziemnego .
Do 2017 roku był znany pod naukową nazwą Rosmarinus Officinalis , obecnie synonimem .

Jest członkiem rodziny Szałwii Lamiaceae , która obejmuje wiele innych ziół leczniczych i kulinarnych.
Nazwa „Rozmaryn” pochodzi od łacińskiego słowa ros marinus („morska rosa”).
Rozmaryn ma włóknisty system korzeniowy

Rozmaryn to aromatyczny, wiecznie zielony krzew o liściach podobnych do igieł cykuty .
Pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i Azji, ale jest dość wytrzymały w chłodnym klimacie.
Specjalne odmiany, takie jak „Arp”, mogą wytrzymać zimowe temperatury do około -20 ° C.
Może wytrzymać susze, przeżywając poważny brak wody przez długi czas.
W niektórych częściach świata jest uważany za gatunek potencjalnie inwazyjny .
Nasiona są często trudne do rozpoczęcia, mają niską zdolność kiełkowania i stosunkowo powolny wzrost, ale roślina może żyć nawet 30 lat.

Formy wahają się od pionowych do spływowych; formy pionowe mogą osiągać 1,5 m (4 stopy 11 cali) wysokości, rzadko 2 m (6 stóp 7 cali).
Liście są wiecznie zielone, 2-4 cm ( 3 / 4 - 1+1 ⁄ 2  cala) długości i 2–5 mm szerokości, zielony powyżej i biały poniżej, z gęstymi, krótkimi, wełnistymi włosami.

Roślina kwitnie wiosną i latem w klimacie umiarkowanym, ale w ciepłym klimacie rośliny mogą kwitnąć stale; kwiaty są białe, różowe, fioletowe lub ciemnoniebieskie.
Rozmaryn ma również tendencję do kwitnienia poza normalnym okresem kwitnienia; wiadomo, że kwitnie dopiero na początku grudnia i już w połowie lutego (na półkuli północnej).

Salvia Rosmarinus jest obecnie uważana za jeden z wielu setek gatunków w rodzaju Salvia . 
Dawniej zaliczano go do znacznie mniejszego rodzaju Rosmarinus, który zawierał tylko dwa do czterech gatunków, w tym R. Officinalis , który jest obecnie uważany za synonim Salvia Rosmarinus .
Innym najczęściej rozpoznawanym gatunkiem jest blisko spokrewniona Salvia Jordanii z Maghrebu Afryki i Półwyspu Iberyjskiego .

Zarówno oryginalne, jak i obecne nazwy rodzajowe gatunku zostały zastosowane przez XVIII-wiecznego przyrodnika i założyciela taksonomii Carla Linnaeusa .
Elizabeth Kent zauważyła w swojej Flora Domestica (1823): „Nazwa botaniczna tej rośliny składa się z dwóch łacińskich słów oznaczających rosę morską; i rzeczywiście Rozmaryn najlepiej rozwija się nad morzem”.

Historia
Pierwsza wzmianka o Rozmarynie znajduje się na kamiennych tabliczkach klinowych już 5000 pne.
Później niewiele wiadomo, poza tym, że Egipcjanie używali go w swoich rytuałach pogrzebowych.
Nie ma dalszych wzmianek o Rozmarynie aż do starożytnych Greków i Rzymian.
Pisał o tym Pliniusz Starszy (23–79 n.e.) w Historii naturalnej , podobnie jak Pedanius Dioscorides (ok. 40–90 n.e.), grecki botanik (między innymi).
Mówił o rozmarynie w swoim najsłynniejszym dziele De Materia Medica , jednej z najbardziej wpływowych książek zielarskich w historii.
Zioło to przedostało się następnie na wschód do Chin i zostało tam naturalizowane już w 220 roku n.e. podczas późnej dynastii Han .
Rosemary przybyła do Anglii w nieznanym terminie;
Rzymianie prawdopodobnie przywieźli go podczas inwazji w I wieku, ale nie ma wiarygodnych zapisów o przybyciu rozmarynu do Wielkiej Brytanii aż do VIII wieku n.e.
Zostało to przypisane Karolowi Wielkiemu , który ogólnie promował zioła i nakazał uprawę rozmarynu w klasztornych ogrodach i na farmach.

Nie ma również żadnych wzmianek o prawidłowej naturalizacji Rozmarynu w Wielkiej Brytanii aż do 1338 roku, kiedy sadzonki zostały wysłane do królowej Filippy przez jej matkę, hrabinę Joannę z Hainault .
Zawierał list opisujący zalety rozmarynu i innych ziół towarzyszących prezentowi.
Oryginalny rękopis znajduje się w British Museum .
Dar został następnie zasadzony w ogrodzie starego pałacu Westminster.
Następnie Rozmaryn występuje w większości angielskich tekstów zielarskich i jest szeroko stosowany do celów leczniczych i kulinarnych.
Woda węgierska, która pochodzi z XIV wieku, była jednym z pierwszych perfum alkoholowych w Europie i była wytwarzana głównie z destylowanego Rozmarynu.
Rozmaryn ostatecznie przybył do obu Ameryk wraz z pierwszymi osadnikami europejskimi na początku XVII wieku. Wkrótce rozprzestrzenił się na Amerykę Południową i został rozpowszechniony na całym świecie.
źródło
źródło
źródło
https://botany.cz/cs/rosmarinus-officinalis/

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
07-06-2011, 21:55
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (7)

   
Rabarbar, rzewień (Rheum L.)
Rodzaj roślin należących do rodziny rdestowatych. 
Obejmuje około 20 gatunków roślin.
Gatunkiem typowym jest Rheum rhaponticum (rabarbar ogrodowy)

Gatunki flory Polski
rabarbar dłoniasty, rzewień dłoniasty (Rheum palmatum L.) – gatunek uprawiany
rabarbar kędzierzawy, rzewień kędzierzawy (Rheum rhabarbarum L.) – gatunek uprawiany
rabarbar lekarski, rzewień lekarski (Rheum officinale Baill.) – gatunek uprawiany
rabarbar ogrodowy, rzewień ogrodowy (Rheum rhaponticum L.) – gatunek uprawiany

Inne gatunki
Rheum acuminatum
Rheum alpinum
Rheum australe
Rheum nobile
Rheum tataricum
źródło
Rabarbar - historia
sporo ciekawostek

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Marika+
07-06-2011, 11:21
Forum: Inne działy ezoteryki
- Odpowiedzi (189)

Czym jest wampiryzm energetyczny?
Wampir energetyczny, to ktoś, kto odbiera energie.Może to robić świadomie lub nieświadomie. Najczęściej to osoby niezadowolone z życia, użalające się, negatywne nastawione do otoczenia.
Przeciwieństwem wampira energetycznego jest dawca energii. Jest wesoły, uśmiechnięty, z humorem, optymistycznie patrzy na świat.
Wtedy, gdy mamy poczucie psychicznego wyczerpania, chwytają nas jakieś lęki i mamy wrażenie, że gdzieś "za rogiem" czai się niebezpieczeństwo, możemy podejrzewać, że jesteśmy obiektem ataku wampira energetycznego.

Nasza aura wtedy została bez naszej wiedzy i pozwolenia naruszone przez innych.To może być nawet najbliższa nam osoba, może być nieświadoma, że jest wampirem energetycznym.
Najbardziej jesteśmy podatni na takie ataki, gdy mamy podświadome lęki, obawy. Wtedy, gdy boimy się śmierci, choroby, o bliskich czy o naszą egzystencję.
Osoba nieświadoma swego wampiryzmu nawet nie wie, że nas atakuje, jednak są osoby w pełni świadome swych czynów. W obu przypadkach, gdy dojdzie do ataku czujemy się źle, jesteśmy wyczerpani i mamy tzw. doła.

Jak rozpoznać atak wampira energetycznego?

Zmęczenie- jeśli nagle w ciągu dnia w czyjejś obecności poczujesz się osłabiony, znaczy to, że ten ktoś przyssał się do Twojej aury, oczywiście jeśli będziemy zwyczajnie zmęczeni nie ma mowy mówić o ataku wampira, jednak dzieje się tak wtedy, gdy zmęczenie pojawia się nagle w towarzystwie danej osoby.  
Ból głowy- w czasie stresujących sytuacji, często odczuwamy ból głowy, lecz jeśli jesteśmy w czyimś towarzystwie i taki ból się pojawia, a następnie, gdy rozstajemy się z tą osobą, ból głowy mija, możemy przypuszczać, że mieliśmy do czynienia z wampirem energetycznym.
Uczucie "wypompowania"- jeśli po kilku minutach rozmowy z kimś masz wrażenie, że powietrze zgęstniało, zrobiło się jak ciężka masa/galareta, może wskazywać na działanie wampira, który pozbawił Cię energii. Wszystko powinno wrócić do normy po kilku godzinach snu.
Koszmary senne- jeśli zazwyczaj nie miewasz koszmarów i nagle śni Ci się, że ktoś Cię goni i chce Cię zabić, to może oznaczać psychiczny atak, choć trzeba się temu dokładnie przyjrzeć, gdyż może być inny powód koszmarów.
Uczucie zimna- kiedy wampir "podłącza się" do nas możemy poczuć chłód, a nawet zimno, gdy wampir zbliża się do Ciebie czujesz niepokój w splocie słonecznym.. Nasz splot słoneczny jest przechowalnią naszych lęków, obaw, stłumionych uczuć, więc kiedy czujesz\, jakby lodowate niewidzialne ręce ściskały Ci brzuch, możesz podejrzewać atak. Jeśli przy tym poczujesz osłabienie,m a nawet drżenie ciała, uciekaj od osoby, która jest przy Tobie.
Ataki lęku i paniki- czasem takie uczucia dopadają nas bez wyraźnej przyczyny, dopiero po pewnym czasie orientujemy się, co je spowodowało. Takie gwałtowne reakcje powstają poprzez sygnały wysłane przez naszą podświadomość. Warto wtedy przypomnieć sobie z kim się rozmawiało w przeciągu kilku godzin, być może miałeś do czynienia z atakiem.
Depresja- długotrwałe ataki jakiejś osoby lub grupy osób mogą spowodować, że zaczniesz odczuwać silną depresję.

Tarcza przeciw wampirom
Aby obronić się przed wampirem energetycznym, przede wszystkim musisz pozbyć się lęków, gdyż tłumione są przepustką dla wampirów.
Oto kilka sposobów:
1. Napisz na kartce szczerze wszystkie swoje lęki.
2. Popatrz na nie i zapytaj samą siebie, dlaczego się tego boisz. Często przyczyną naszych lęków jest jakieś wydarzenie z dzieciństwa lub rodzice przekazujący nam swoje fobie.
3. Gdy już wiesz czego się boisz, a nie możesz sobie sama poradzić, to możesz pójść do psychoterapeuty. Taka kuracja może zakończyć psychiczne ataki.

Nie daj się zwariować
Pamiętaj jednak, że nie możesz z góry zakładać iż idąc do pracy, czy udając się w podróż spotkani ludzie są wampirami energetycznymi, ale powinnaś być świadoma, że tacy ludzie istnieją.
Noś przy sobie czarny turmalin, jest kamieniem ochronnym przeciw atakom psychicznym.
Jaspis, agat, turkus są kamieniami używanymi przez szamanów do ochrony przed złymi energiami podczas wykonywania rytuałów magicznych, gdy ich aury są otwarte na ataki. Noś te kamienie w formie naszyjnika, wisiorka lub włóż je do lewej kieszeni (wampir zazwyczaj atakuje lewą stroną aury).
Proś swojego przewodnika duchowego o ochronę. To przecież takie proste, ale jakże często o tym zapominamy. Przecież wystarczy tylko poprosić: "Spraw, aby pomiędzy mną, a innymi przepływała tylko dobra energia. Chroń mnie przed wrogami." Modlitwa do Boga w którego wierzysz, też będzie pomocna.
Wizualizuj- w chwili zagrożenia lub przed spotkaniem z innymi ludźmi, wizualizuj wokół siebie białe światło, które otoczy Cię jak kokon. Upewnij się czy wizualizacja objęła również stopy, bo zazwyczaj skupiamy się na głowie.

W rodzinach, gdzie zamiast miłości i zgody panuje nienawiść i wzajemne pretensje, można niemal wyczuć, jak prana, energia życia przechodzi od rodzica do dziecka i odwrotnie.

Pamiętaj, im więcej swoich lęków sobie uświadomisz i oswoisz, tym większe są Twoje szanse na skuteczną obronę przed wampirem energetycznym.

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Marika+
06-06-2011, 08:00
Forum: Tarot-pytania i praktyczne porady
- Odpowiedzi (6)

Jak odróżnić dobrą wróżkę od złej?
Jest na to kilka sposobów, a mianowicie:
1. Przy wyborze wróżki staraj się kierować podszeptami intuicji.
Nie idź do pierwszej lepszej z ogłoszenia, ale wybierz tę polecaną przez znajomych. Zapytaj, czy była miła, czy znajomi wyszli od niej podniesieni na duchu, a może przestraszeni...
2. Przed umówieniem się na sesję wróżebną postaraj się choć przez chwilę porozmawiać z osobą wróżącą, np. przez telefon.
Dobrze, kiedy głos wróżki jest naturalny i miły, źle, gdy jest sztuczny czy przesadnie uprzejmy. Dobrze, gdy wróżbita szczerze odpowiada na Twoje wstępne pytania, wydaje Ci się osobą przyjazną. Uciekaj od tych dumnych, nieprzystępnych, objecujących "złote góry".
3. Zwróć uwagę na wygląd wróżki.
Ciekawe, jak bardzo nasze wnętrze chce się zamanifestować na zewnątrz. W przypadku osób związanych z ezoteryką ma to niekiedy ciekawe konsekwencje- zwłaszcza w kręgu wróżek/wróżów. Im większa w nich pustka tym egzotyczniejszy wygląd. W klasyfikowaniu naszych doradców magicznych na podstawie wyglądu przydadzą się klasyczne opisy z bajek.

Złe wróżki oraz czarownice
Choć w młodości bywają atrakcyjne, z wiekiem ich twarz zmienia się na niekorzyść. Zwykle otaczają się wyrazistymi, ciemnymi kolorami, wiele z nich uwielbia czerń, włosy farbują na kruczoczarny kolor. W nich samych lub w stylu ich ubioru zawsze jest coś agresywnego. Są materialistkami, dlatego eksponują nadmierną ilość biżuterii, bardzo błyszczącej.
W ich domach i w miejscach, w których przyjmują czuć ciężką atmosferę, przytłoczenie, brak powietrza. Niezwykle istotne są ich magiczne atrybuty. Najłatwiej poznać czarownicę po jej talii Tarota. Jeśli większość kart będzie miała niepokojące, straszne, ostre, krwawe czy pełne agresji symbole- nie brnij w to dalej.
Tacy ludzie są silni i rządni władzy. Bywają nadmiernie gadatliwi, są często poddenerwowani, wprowadzają zamęt. Nie potrafią wybaczać, a ich specjalnością są klątwy. Lubią uzależniać od siebie emocjonalnie.

Dobre wróżki
W bajkach bywają zwykle piękne i młode, w życiu nawet na starość mają szlachetne rysy twarzy i zwykle wydają się młodsze, niż wskazuje na to ich metryka.
Otaczają się jasnymi kolorami, ich styl ubioru jest naturalny, nierzadko ze względu na miłość do natury pełen etnicznych czy ekologicznych symboli. Ich karty i inne magiczne atrybuty są harmonijne, ładne i przyjazne. W ich gabinetach czuć dobrą atmosferę, czujemy się bezpiecznie i czasem przesiedziałoby się dłużej.
Prawdziwe wróżki zwykle są świadome, że ich dar związany jest ze szczególną misją. Wierzą w to, że jakość naszego życia zależy od naszego myślenia i umiejętności wypraszania łask boskich. Nawet jeśli przekazują jakieś trudne czy bolesne treści, starają się to robić w taki sposób, aby pokazać dobre strony danego problemu i pomóc go rozwiązać. Swoich klientów mobilizują do pracy nad sobą.

Czy ta wróżka jest dla Ciebie?
Z wróżkami, nawet najlepszymi jest tak, jak z bioterapeutami czy psychologami. Nie zawsze działają na naszych falach. Bywa, że ktoś, kto z łatwością czyta w Księdze Życia jednych ludzi, jest ślepy na los innych. Dlatego zawsze należy sprawdzić, czy seans ma sens. Uczciwe wróżki same powiedzą, że nic z tego nie będzie.
Dlatego na początku seansu najlepiej zapytać o wydarzenia z przeszłości, bo jak ktoś nie potrafi dotrzeć do informacji o tym, co się już wydarzyło, nie będzie potrafił powiedzieć, co może wydarzyć się w przyszłości.

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
05-06-2011, 22:32
Forum: 1-Ymir
- Odpowiedzi (2)

W zaczątkach świata za czasów Ymira
Ni piasku, ni morza, ni chłodnych bałwanów
Nie było ziemi i nie było niebios
Ni traw nie było...lecz czeluści otchłań...
cytat z Wieszczby Wólwy

Wg. mitologii skandynawskiej...na początku była czeluść, ogromna i ciemna Gyinungagap
Z niego wyłoniła się kraina wiecznego mrozu Niflheim i królestwo ognia, kraina Muspellheim
Pośrodku, między tymi krainami znajdował się krater, który wypełniały wody jeziora Hvergeimir, matki wszystkich rzek na świecie.
Jedna z nich Elwag przekroczyła granice wiecznego mrozu i zaraz po tym wszystkie rzeki, z którymi się zetknęła zamarzały na całe wieki.
Gdy z krainy ognia powiał ciepły wiatr, lody zaczęły topnieć....
wtedy...
zaistniała pierwsza żywa istota, Ymir, Imir, Praolbrzym, wyłoniła się z ciepłej wody....
inne źródła mówią, że z gliny, która wtedy powstała....
Najstarszy z Lodowych Gigantów, ojciec wszelkiego zła i występku...
Olbrzymem opiekowała się Krowa Audhumla, która zaistniała w tym samym czasie i  która żywiła go mlekiem płynącym z jej wymion, jako cztery mleczne rzeki

Ymir  dał życie pierwszym ludziom, Gigantom oraz Lodowym Olbrzymom.
Jego pacha wydała na świat syna i córkę, nogi zaś spłodziły z sobą, sześciogłowego olbrzyma - Thrudhgelmir, Mocno Ryczący, Ojciec Potworów

Olbrzym Ymir bezwładnie unosił się na powierzchni wód.
Nie mógł ruszyć ręką ni nogą, brakowało mu sił — nie miał pożywienia.
Wtedy ze stopniałej góry lodowej powstała pierwsza Krowa, święta Audhumla (Obfita Bezroga).
Ulitowała się nad Ymirem i wykarmiła go swym mlekiem, aż stał się na tyle silny, by zrodzić potomstwo.

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
05-06-2011, 22:20
Forum: 2-Sol, Mani, Not, Dag
- Odpowiedzi (6)

   
https://i.pinimg.com/564x/1a/d3/15/1ad31...f45cec.jpg
https://berloga-workshop.com/cache/cache...7830f.webp
Nordri, Sudri, Austri and Vestri
cztery Krasnoludy z książki Prose Edda Gylfaginning, z których każdy wspiera jeden z czterech głównych punktów. 
Razem podtrzymują niebiańską kopułę utworzoną z czaszki Jötunna Ymira. 
Prawdopodobnie reprezentują cztery wiatry, odpowiadające czterem Jeleniom kosmicznego drzewa Yggdrasill.

A potem iskrami z ojczyzny wiecznego ognia, Muspelheimu, Odyn rozświetlił niebo gwiazdami.
Dwa wielkie węgle włożył do dwóch pojazdów i utworzył Słońce i Księżyc, a pojazdy powoziło rodzeństwo Sol i Mani

Sol
Soi (stisl. sól - słońce; por. lit./łot. Saule - Słońce).
Alfrodull; Sunna - u Germanów Zachodnich.
Wg, mitologii  germańskiej , Bogini Słońca, córka Munilfariego, siostra Maniego, którzy mieszkali w Midgard
Została wykradziona ojcu, przez Bogów, którzy znaleźli dla niej zatrudnienie w niebie.
Żona człowieka Glena

Jeździła po niebie w rydwanie zaprzężonym w dwa konie,
Arwakra (Budzącego się Wcześnie)
i Alswidra (Alswinna) (Najszybszego),
które w swych wnętrzach miały "ziąb żelazny", chroniący je przed żarem Słońca.

Na ramieniu trzymała chłodną tarczę Swalin, którą osłaniała ziemię od nadmiaru promieni słonecznych.
Jeśli akurat nie troszczyła się o ciepło na ziemi, żyła w swym podziemnym świecie, pałacu w HEL

Wciąż za nią pędzi Wilk Skóll, który ją pożre tuż przed Ragnarókiem- wtedy zapadną ciemności
(wg innego przekazu połknie ją sam Fenrir).
Jednak, tuż przed śmiercią, Sol powije córkę, która w nowym świecie stanie się Słońcem (por. lit./łot. Saulite - Słoneczna Panna/Córka Słońca

Po zmierzchu bogów: córka Sol, Sunna miała przejąć funkcję po matce - przynosić nowemu światu ciepło i światło.
Wspólnie z Baldarem mieli panować nad tym nowym rajem....
http://www.fantasy.dmkhost.net/artykuly/...&strona=12
źródło
źródło
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
05-06-2011, 22:13
Forum: 3-Ask, Embla
- Odpowiedzi (1)

   
A następnie przyszła pora na ludzi...
Legenda mówi, że Odyn wraz ze swoimi braćmi, gdy przemierzali nadmorski brzeg, natknęli się na dwa drzewa jesion i wiąz, rosnące obok siebie, i z nich powołali do życia mężczyznę Ask, Askur, i kobietę Embla

Ask i Embla
Wtedy z tej rzeszy zstąpili trzej Asowie
Mocni i mściwi do mgieł niebytu
Ujrzeli na ziemi w niemocy leżących Aska i Emblę
nieświadomych losu
Ducha nie mieli i tchu nie mieli
Ni krwi, ni głosu, ni rumieńców zdrowych
dech im dał Odyn
a duszę dal Homir
krew dał im Lothur i rumieniec zdrowy...
Wieszczba Volwy, Edda Poetycka
w tłumaczeniu Apolonii Załuskiej-Strómberg

Odyn, dał im kształty i tchnął w nich życie
Homir,Villi, obdarzył zmysłami oraz zdolnością ruchów
Loki, Ve, dał im urodę i gorącą krew
Ludzie zamieszkali w Midgardzie
Wiele jest różnych mitOw na temat powstania pierwszych ludzi, tutaj napisałam tylko o jednym z nich.
Również co do drzew z tym związanych też są różne wersje...

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
05-06-2011, 22:03
Forum: 4-Yggdrasil
- Odpowiedzi (3)

   
Yggdrasil: Święte drzewo z Mitologii Nordyckiej
Konwencja kosmicznego drzewa, jako osi świata jest obecna we wszystkich mitologiach
u Celtów-Dąb
u Arabów-Drzewo Oliwne
u Hindusów-Banan
u Skandynawów-Jesion, Cis

Ze swoimi gałęziami w niebiosach i korzeniami w podziemiach, Kosmiczne Drzewo jest wspólną cechą religii i mitologii na całym świecie. 
Historie o takich drzewach odnotowano w obu Amerykach, Azji, Indiach, Afryce, na Bliskim Wschodzie i w Europie — i choć gatunki i cechy charakterystyczne mogą się różnić w zależności od miejsca, jedno prawie zawsze jest prawdziwe: Kosmiczne Drzewo ma kluczowe znaczenie dla strukturę wszechświata.

Święte Drzewo Nordyckie Yggdrasil – twierdzi EO James w swoim klasycznym badaniu archeologicznym The Tree of Life (1966) – jest być może „kosmicznym drzewem w pełnym tego słowa znaczeniu”. 
Yggdrasil, gigantyczny Jesion opisany zarówno w Poetyckiej Eddzie, jak i w XIII-wiecznej Prozie Edda Snorriego Sturlusona, stoi w absolutnym centrum nordyckiego kosmosu. 

   
https://the-public-domain-review.imgix.n...1200&h=850
Jego korzenie łączą go z Dziewięcioma Światami, a opiekują się nim trzy Norny Urd, Vernandi i Skuld, które podlewają je z magicznej Studni Urd

   
https://the-public-domain-review.imgix.n...1200&h=850
Chyba najsłynniejsza historia związana z Yggdrasilem dotyczy Odyna, który aby zdobyć mądrość Run i przychylność Norn, wisiał do góry nogami „dziewięć długich nocy, / zraniony włócznią […] / na tym drzewie, na tym drzewie, którego nikt nie wie, gdzie sięgają jego korzenie”.

W kosmologii nordyckiej nie ma ważniejszej istoty niż Yggdrasil. 
Kiedy umiera, jak mówią mity, umiera wraz z nim cały świat Bogów. 
Prawie każdy tekst nordycki, w którym wspomina się o Yggdrasil, podkreśla, że drzewo to jest nie tylko święte, ale także śmiertelne i bardzo potrzebuje współczucia i ochrony. 
Odyn w Eddzie poetyckiej mówi, że Yggdrasil „cierpi w agonii / bardziej, niż ludzie są w stanie to sobie wyobrazić, Jeleń skubie go z góry, ale u boku gnije, a Nidhogg [złośliwy wąż lub smok] rozdziera go od dołu”. 
W innym miejscu Edd, powiedziano nam, że pod Yggdrasil pełzają niezliczone niebezpieczne węże; 
wiewiórka nieustannie biega po pniu, przynosząc wieści; 
oraz Gullinkambi, jeden z trzech kogutów, których pianie zasygnalizuje Ragnarök (Zmierzch Bogów), gniazduje w górnym baldachimie Yggdrasil niczym strażnik.

Głębokie pochodzenie Yggdrasil jest tajemnicze. 
Angielska uczona Hilda Ellis Davidson przekonująco zasugerowała, że jego mitologia rozwinęła się na podstawie starożytnych tradycji szamańskich z północnej Eurazji, zgodnie z którymi uważano, że drzewo wznoszące się przez środek świata działa jak rodzaj drabiny, po której można zejść do podziemi lub wznieść się do niebios.
Taka koncepcja jest znana w wielu kulturach, od węgierskiego égig érő fa (drzewo bez topless), przez indyjskie wedyjskie święte drzewo Figowe zwane Ashvattha ( o którym Kryszna w Upaniszadach mówi, że nie ma początku ani końca), aż po jego buddyjskiego potomka Bodhi, dzięki któremu Gautama osiągnął oświecenie.

Z pewnością tradycja Świętych Drzew znalazła trwałe miejsce w kulturze skandynawskiej. 
Drzewa strażnicze, znane jako tuntre po norwesku i vårdträd po szwedzku, są dziś nadal sadzone w centralnych miejscach wielu gospodarstw. 
Uważa się, że te drzewa, jeśli są dobrze pielęgnowane, przynoszą szczęście farmie i ludziom, którzy tam mieszkają. 
Jest to wiara nie tak odległa od starożytnej tradycji – która głosiła, że dwór bogów „był pod wielkim popiołem i tam wymierzano sprawiedliwość”.
https://publicdomainreview.org/collectio...mythology/
https://publicdomainreview.org/collectio...mythology/

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
05-06-2011, 21:43
Forum: 5-Dziewięć Światów
- Odpowiedzi (19)

       
   
       
       
       
Podobno każdy człowiek musi doświadczyć w swym życiu 9 aspektów bytu, by w pełni przeżyć swój czas. 
Owe 9 aspektów koresponduje z 9 światami mitologii nordyckiej i z 9 nieodwracalnymi runami
Asgard-GEBO 
Alfaheim-SOWELLO  
Midgard-JERA  
Utgard, Jotunheim-NAUTHIZ 
Vanaheim-INGWAZ 
Muspellheim-DAGAZ 
Niflheim-ISA 
Swartalheim-IWAZ 
Helheim-HAGAL

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
05-06-2011, 21:27
Forum: 6-Odyn
- Odpowiedzi (9)

Odyn (Odin, Odhinn,) - najwyższy z bogów nordyckich z dynastii Asów,
Odyn był synem Borra i Bestli
Odyn mial dwóch braci Lodur czyli Ve i Hönir czyli Vili
Jego żoną była Frigg, a także Freja i Jord.
Synowie, Thor, Balder, Hoder, Tyr, Vidar, Heimdall, Hermod, Bragi i córki  Sif, Brynhilda i Valkyries
Przybranego brata LOKI, czasem utozsamiany z LODUREM
Idunn, Sigyn, Solveig (córki z kochankami}
Magni, Modi, Forseti (wnuków, prawdopodobnie ),
Bölthorn (dziadek) ,
Mimir (wujek)

Odyn - władca Bogów i Ludzi, zwany również ojcem wszechrzeczy (Alfödr, Alfadhir) oraz opiekunem poległych (Walfödr), Bogiem wisielców (Hangagod), więźniów (Haptagod) i przewoźników (Farmagod), sam często określał się jako Harr (wysoki),
Swipall (kapryśny), Hnikarr (ognisty), Grimr (w masce), Glapswidir (zręczny sztukmistrz),Sigfodr (ojciec zwycięstwa), Blindi (ślepy), Baleygr (fałszywo patrzący), Gondlir (ten z magiczną laską), Widurr (niszczyciel), Yggr (przerażający).

Snorri Sturlusson wymienił łącznie 49 imion Odyna.
Bóg ten to skandynawski odpowiednik zachodniogermańskiego Wodana (zwanego też Wotan, Wuotan) i anglosaskiego Wodena.

Od jego imienia pochodzi nazwa środy w języku duńskim, norweskim, szwedzkim i angielskim (Onsdag, Wednesday = 'dzień Odyna/Wodana').
Główny Bóg Asów, ich władca, patron wojny, zwycięstwa, poległych w boju bohaterów, poezji, rolnictwa, zasiewów, mądrości, mag oraz mistrz czarów.
Za cenę utraty oka wypił wodę ze Źródła Mimira, co uczyniło go najmądrzejszym z Bogów.

Wyobrażany jako jednooki, potężny starzec przywdziany w błękitny płaszcz, kapelusz z szerokim rondem, który kładzie cień na część twarzy i oko, z kijem w ręku.
Uważany jest za wynalazcę znaków Runicznych i magii Runicznej, co czyni go patronem poetów.
Poezja nosiła miano daru, wynalazku, zdobyczy, napoju Odyna (miód poezji — czyli po prostu miód pitny, wierzono, że po jego wypiciu słowa same wchodziły w usta poety).

Odyn odznacza się prawdziwą mądrością - by ją posiąść poświęcił jedno oko, dając je Mimirowi w zamian za napicie sie ze Studni Wiedzy Mimira.
Następnie Odyn powiesił się na drzewie Yggdrasil na dziewięć dni, przebity własną włócznią, przez co nauczył się dziewięciu magicznych pieśni i osiemnastu Run.
To właśnie jemu przypisuje się odkrycie pisma Runicznego i odkrycie jego magicznej mocy.
Swą mądrość wykorzystywał przy czynieniu czarów, rozwiązywaniu zagadek - miał dar poznawania ludzkich myśli.
Był również Bogiem wojowników i ich przywódców - cechowała go gwałtowność, ale i również spryt i przebiegłość na polu walki.
Zmarłych w boju wojowników gromadził w swoim domu w Asgard-Valhalli, gdzie oczekiwali z nim ostatniej bitwy przy końcu świata Ragnarök.

Według niektórych podań posiada on Valkirie, które zbierają dla niego połowę wojowników poległych w bitwie.
Odyn przebiera się czasem za swego niepozornego sobowtóra Oda, aby go nikt nie rozpoznał.
W tej postaci ożenił się z Freją na jedną noc, a potem uciekł.
do poczytania...
http://www.runy.net.pl/node/68
http://www.youtube.com/watch?v=K4rBN7CE1...re=related

Wydrukuj tę wiadomość