1. Forum Ezoteryczne Dobry Tarot
Ostatnie wątki

Statystyki
  • Postów na forum:212.066
  • Wątków na forum:12.354
  • Użytkownicy:1.937
  • Najnowszy użytkownik:Bogdanito

  Rzepik

Napisane przez: Krystyna
15-06-2011, 00:06
Forum: Zioła, kwiaty i inne rośliny zielne
- Odpowiedzi (8)

   
Agrimonia-Rzepik
Rodzaj roślin należących do rodziny różowatych. 
Według różnych ujęć liczy około 15 gatunków występujących na półkuli północnej.              
Gatunkiem typowym jest Agrimonia Eupatoria L.. - Rzepik Pospolity

Byliny o małych, żółtych kwiatach zebranych w długie grona.
Owoce drobne i kolczaste.
Liście pierzaste, złożone z cienkich i ząbkowanych listków, u większości gatunków są to głównie liście odziomkowe.
Spokrewnione są z Pięciornikiem.

Gatunki flory Polski
Rzepik Pospolity-Agrimonia Eupatoria 
Rzepik Szczeciniasty-Agrimonia Pilosa 
Rzepik Wonny-Agrimonia Procera 

Gatunki:
Agrimonia Eupatoria 
Agrimonia Gryposepala  
Agrimonia Incisa 
Agrimonia Koreana 
Agrimonia Microcarpa 
Agrimonia Nipponica 
Agrimonia Parviflora  
Agrimonia Pilosa 
Agrimonia Procera 
Agrimonia Pubescens 
Agrimonia Repens  
Agrimonia Rostellata 
Agrimonia Striata 

Zastosowanie
Przez długi czas różne gatunki Rzepików były używane w medycynie ze względu na swoje właściwości ściągające i moczopędne, które zawdzięczają dużej zawartości taniny.
Niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny ozdobne, ale mają niewielkie walory dekoracyjne
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość

  Miód - Święty napój Słowian

Napisane przez: Krystyna
14-06-2011, 21:24
Forum: Miodowe ciekawostki
- Brak odpowiedzi

   
Miód - Święty napój Słowian
Miód stanowił dla Słowian napój, któremu przypisywano ogromne znaczenie.
Stosowano go nie tylko jako środek spożywczy, ale tez leczniczy, ofiarowywano bogom, a miodem pitnym uświetniano rożnego rodzaju święta i uroczystości.
Miód pitny traktowano nie jako zwykły trunek, ale napój, który pobudza energie, wzmacnia i działa na psychikę.
Jako pierwszy opisał używanie miodu przez Słowian, Priskos z Panionu w Turcji.                  
Napisał on m.in.: dostarczano nam... zamiast wina czegoś, co tam na miejscu nazywa się "medos".
Językoznawcy twierdza nawet, że to obok słowa "strawa", stanowi najstarszy zapisany wyraz słowiański.
Używali go Słowianie naddunajscy, którzy przywędrowali tam z terenów Polski.
Także św. Otton, opisując zwyczaje Polan, napisał: nie dbali o wino, mając w piwie i miodzie tak wyborne napoje...
Gall Anonim pisał o Polsce jako kraju obfitującym w miód, gdzie las miodopłynny...
W dawnych czasach drążono w pniach barcie, czyli specjalne otwory, aby w nich mógł osiąść pszczeli rój.
Otwory wiercono najczęściej od strony południowo-wschodniej, która stosunkowo najrzadziej narażona była na zimne wiatry.
Bartnictwo było wśród Słowian bardzo rozpowszechnione.
Etnograf Zygmunt Gloger pisał: lada wydrążony pień służył za ul, lada bór był za pasiekę.    
W polski miód można było zaopatrzyć całą Germanie, Brytanie i najdalsze strony Europy Zachodniej.
Z pewnością w tamtejszych realiach miód był źródłem bogactwa.
Nic dziwnego, ze kroniki niemieckie opisywały w XII w. kraje słowiańskie jako mlekiem i miodem płynące.
Bartnicy na Rusi opatrywali swoje barcie znakami własności.
Archeolodzy na terenie dawnych grodów znajdowali przybory bartnicze, np. terenie Gniezna czy Opola.
W staropolskiej tradycji zdrowego życia miód posiadał ogromne znaczenie.
Żeby zdrowym być, trzeba spożywać miód - mówiono niegdyś.
Dziś wiemy, ze w miodzie prócz kilku rodzajów cukrów znajdują się cenne kwasy organiczne i enzymy oraz wiele potrzebnych organizmowi makro- i mikroelementów,bardzo cenną substancją jest bakteriobójcza inhibina. 
W polskiej medycynie ludowej zalecano nawet przykładanie świeżego miodu na trudno gojące się rany.
Najbardziej aktywne w zwalczaniu bakterii są miody spadziowe z drzew szpilkowych oraz miody lipowe i grykowe.
Miód w medycynie ludowej stosowano szczególnie przy chorobach wątroby, nerek, gardła, płuc i serca.
Niekiedy słodzono rożnego rodzaju napary ziołowe miodem.
Miody pitne były głównym napojem ofiarnym Słowian.
Sporządzano je, poddając miód fermentacji jak wino.
W zależności od proporcji określa się je jako półtorak (jeden litr miodu na pół litra wody),  dwójniak (jeden litr miodu na jeden litr wody), trójniak (jeden litr miodu na dwa litry wody), czwórniak (jeden litr miodu na trzy litry wody).
Okres dojrzewania miodu jest dość długi i wynosi dla czwórniaka pół roku do ośmiu miesięcy.
Dla trójniaka rok do półtora, a dla pozostałych jeszcze dłużej.
Dlatego też kiedyś przeważały prawdopodobnie trójniaki i czwórniaki.

HISTORIA MIÓDU PITNEGO
Miód pitny jako popularny w Polsce napój wspominany jest już w źródłach średniowiecznych.
W okresie tym w państwie Piastów brakowało wina, które zastępowano łatwiej dostępnymi trunkami: piwem i miodem pitnym.
Wenecki dyplomata Ambrogio Contarini zanotował na temat Polaków:
„[...] Nie mając wina robią pewien napój z miodu, który upija ludzi znacznie bardziej niż wino”.
Sycony miód cieszył się dużą renomą, ale pijano go rzadko, najczęściej przy okazji  ważnych uroczystości takich jak wesele. 
Był to trunek luksusowy i kosztowny.

Z czasem miód tracił na znaczeniu, wypierany przez tańszą i prostszą w produkcji wódkę.  
Popularność zachował dłużej na Podhalu i Litwie, jednak w skali całego kraju pod koniec XVIII w. był już prawdziwą rzadkością.
W większej ilości spożywano go jedynie wśród warstw niższych.
Do miodu pitnego dodawano różne soki poprawiające smak, jak również zioła i korzenie.      
Szczególnie ceniono lipiec, czyli miód wyrabiany z czystego miodu lipowego.
Najsłynniejsze były lipce kowieńskie, a beczka tego napoju kosztowała ok. 60 złp.
Ceny gorszych gatunków miodu oscylowały w okolicach 15 złp.
Natomiast w XVII wieku cena nawet przednich miodów, takich jak lipiec była niższa - około 1680 beczka kosztowała około 30 złotych

Wydrukuj tę wiadomość

  Propolis i inne pszczele produkty

Napisane przez: Krystyna
14-06-2011, 21:21
Forum: Miodowe ciekawostki
- Odpowiedzi (5)

   
Propolis
Zwany również kitem pszczelim, wytwarzany jest przez pszczoły głównie z substancji żywicznych zebranych z pączków drzew i roślin zielonych. Jest produktem bezpostaciowym o charakterystycznym zapachu oraz gorzkim i piekącym smaku. 
Propolis jest jednym z najstarszych antybiotyków. 
Był używany już w czasach biblijnych.

Pszczoły przynoszą do ula żywice i olejki eteryczne z pąków drzew.
Substancje te mieszają w ulu z woskiem, pyłkiem i śliną, tworząc pachnącą masę, zwaną propolisem (inaczej kit pszczeli).
Masa ta służy pszczołom do uszczelniania ula oraz zabezpiecza je przed chorobami.
Naturalna substancja, o barwie od jasnobrązowej do ciemnobrunatnej, którą pszczoły zbierają z pąków roślin i żywic.
Propolis jest produktem bakteriobójczym i dlatego wykorzystuje się go do produkcji leków.  
Można korzystać z gotowych preparatów propolisowych lub przygotować sobie własną nalewkę propolisową na spirytusie.
Propolis ma działanie antybakteryjne, przeciwgrzybiczne, przeciwzapalne.
Jest bardzo pomocny w leczeniu trudno gojących się ran i oparzeń.

Wydrukuj tę wiadomość

  Miód Akacjowy

Napisane przez: Krystyna
14-06-2011, 21:20
Forum: Miód...boski nektar...
- Odpowiedzi (2)

   

Miód Akacjowy
Miód akacjowy
Jeśli zgaga ci doskwiera,
jeśli wrzód w żołądku wzbiera,
miód z akacji cię wspomoże,
śluzu doda, kwasy wzmoże.
Jerzy Gala

Charakteryzuje się subtelnym, delikatnym smakiem.
Ma zabarwienie lekko żółtawe.
Krystalizuje relatywnie powoli.
Ten miód to zdrowie!
Wzmacnia układ krążenia i poprawia jego pracę, działa uspakajająco, moczopędnie oraz bakteriobójczo. 
Stosuje się go w zapaleniach nerek, bakteryjnym zakażeniu nerek oraz zapaleniu dróg moczowych i przy zmniejszonym wydalaniu moczu. 
Jest polecany przy nadkwaśności żołądka, a także dla oczyszczenia wątroby z toksyn.
źródło
miód z akacji

Wydrukuj tę wiadomość

  Miód Gryczany

Napisane przez: Krystyna
14-06-2011, 21:18
Forum: Miód...boski nektar...
- Brak odpowiedzi

   
Miód Gryczany
Miód pszczeli Gryczany, jest pozyskiwany z nektaru zbieranego na drobnych, białych lub różowych kwiatach gryki, rosnących na czystych polach Południowo-Wschodniej Polski. 
Jest to typowy miód letni, zbierany najpóźniej – do połowy sierpnia.

Smak i zapach
Zaliczany do najbardziej wartościowych, jest ciemny, tworzy kompozycję barw od ciemno-herbacianej do brązowej. 
Ma słodki smak, jest bardzo aromatyczny, jego zapach przywodzi na myśl kwiaty gryki i ciepłe, dojrzałe, letnie pola.

Krystalizacja
Miód gryczany krystalizuje się w postaci drobnych ziaren.

Właściwości
Ze względu na swój silny aromat stosuje się go do wypieków i produkcji miodów pitnych.    
Świetnie nadaje się też do bezpośredniego spożycia.
Przez swoje duże wartości odżywcze, jest zalecany przy niedoborze żelaza, magnezu, witaminy C i białka. 
Zawiera również rutynę.
Ma znaczenie jako środek wspomagający i odtruwający wątrobę.
Miód gryczany jest polecany osobom chorym na cukrzycę insulino niezależną oraz w stanie wyczerpania nerwowego i psychicznego. 
Przyjmowany systematycznie powoduje wzrost poziomu hemoglobiny we krwi, pobudza procesy odnowy i wzmacnia organizm. 

Miód gryczany uznawany jest za najbogatszy w enzymy miód polski.
Zalecany przy niedoborze żelaza w organizmie oraz rekonwalescentom po zabiegach operacyjnych. 
Spożywanie miodu gryczanego przyczynia się do wzrostu poziomu hemoglobiny we krwi.      
Jest stosowany przy leczeniu nerwic serca i żołądka, wskazany przy kruchości naczyń krwionośnych.
Ze względu na dużą zawartość rutyny przypisuje mu się również właściwości odmładzające.

Wydrukuj tę wiadomość

  Miód Rzepakowy

Napisane przez: Krystyna
14-06-2011, 21:17
Forum: Miód...boski nektar...
- Brak odpowiedzi

   
Miód Rzepakowy
Miód pszczeli Rzepakowy pochodzi z nektaru kwiatów tej rośliny, uprawianej na ekologicznie czystych polach woj. podkarpackiego.
Smak i zapach
Pozyskiwany przez pszczoły z naturalnych składników, tworzy kompozycję jasnych barw
- od białej po kremową.
Zapach miodu przypomina o jego pochodzeniu, jest w nim wyraźnie wyczuwalny aromat kwiatów rzepaku.
W smaku bardzo słodki.
Krystalizacja
Krystalizuje się bardzo szybko, po krystalizacji ma konsystencję mazistą i drobnoziarnistą.
Właściwości
Jest doskonałym dodatkiem do porannych i wieczornych posiłków.
Posiada unikalną kompozycję składników biologicznie czynnych oraz olejków eterycznych co nadaje mu wyjątkowych cech leczniczych.
Zawiera dużą dawkę glukozy i aminokwasów, przez co posiada duże wartości odżywcze.    
Podaje się go osobom wymagającym nagłego wzmocnienia.
Miody rzepakowe zalicza się do miodów o najdelikatniejszych walorach dietetycznych.
Jest zalecany i stosowany między innymi przy schorzeniach żołądka, dwunastnicy, wątroby, serca, nerek i dróg moczowych

Ze względu na obsiewanie dużych obszarów rzepakiem (szczególnie ozimym) można stosunkowo łatwo otrzymać miód rzepakowy.
Polecany dla osób cierpiących na choroby sercowe.
Serce jako mięsień pracuje bez przerwy, a najlepszą odżywką dla mięśni jest glukoza, którą właśnie zawiera miód rzepakowy.
Ponieważ miód rzepakowy składa się głównie z cukrów prostych, z przewagą glukozy, jest łatwo przyswajalny przez wątrobę, a tym samym zwiększa jej możliwości detoksykacyjne (oczyszczające).
Miód rzepakowy tworzy kompozycję jasnych barw - od białej po kremową.
Zapach miodu przypomina o jego pochodzeniu, jest w nim wyraźnie wyczuwalny aromat kwiatów rzepaku.
W smaku jest bardzo słodki.

Wydrukuj tę wiadomość

  Miód Lipowy

Napisane przez: Krystyna
14-06-2011, 21:16
Forum: Miód...boski nektar...
- Brak odpowiedzi

   
Miód Lipowy
Miód pszczeli lipowy uważany jest za jedną z najlepszych i najsmaczniejszych odmian miodów nektarowych.
Powstaje z nektaru zbieranego przez pszczoły z drzew lipy, rosnących
w ekologicznie czystych rejonach woj. podkarpackiego.
Smak i zapach
Płynny ma barwę od zielono-żółtej do jasno bursztynowej.
Bukiet smaków miodu lipowego jest szeroki: od słodkiego, przez słodko-ostry, ostry, do lekko gorzkiego.
Jest bardzo aromatyczny, w zapachu przypomina kwitnącą lipę.
Krystalizacja
Po skrystalizowaniu przybiera postać drobnoziarnistą.

Właściwości
Miód z kwiatów lipy jest znany dzięki swoim walorom leczniczym, odżywczym oraz wysokiej aktywności bakteriobójczej. 
Stosuje się go powszechnie jako najlepszy środek przy przeziębieniu, grypie i schorzeniach dróg oddechowych.
Działa przeciwgorączkowo i przeciwkaszlowo, jest polecany w chorobach serca i układu krążenia.
Jego spożywanie sprawdza się w leczeniu schorzeń układu nerwowego, nerwic, stresu i bezsenności.
Miód lipowy można przyjmować po rozpuszczeniu w ciepłym naparze z kwiatów lipy, owocu maliny lub z sokiem z cytryny. 

Wśród konsumentów miodu utarło się mniemanie, że najlepszy ze wszystkich jest miód lipowy.
Z uwagi, że na terenie Polski istnieje zaledwie kilka większych skupisk drzew lipowych, a poza tym lipy spotyka się jedynie w parkach oraz przy szosach i drogach (szczególniew województwach północnych), czystego miodu w normalnych warunkach otrzymać nie można. 
Jednakże w latach, kiedy pogoda szczególnie sprzyja nektarowaniu lip, a także lotom pszczół, w niektórych okolicach uzyskuje się bardzo dobre jasne miody, powstające częściowo z nektaru lipy. 
Czysty miód lipowy w stanie płynnym przypomina konsystencją i barwą olejek rycynowy; po skrystalizowaniu ma barwę bardzo jasną, lekko kremową o szarym odcieniu.
Smak ma dosyć ostry, aromat zaś bardzo charakterystyczny i silny, przypominający nieco zapach mięty.
Jest bardzo aromatycznym i smacznym miodem, woń przypomina zapach kwiatów lipy.
Smak miodu lipowego jest bardzo charakterystyczny, lekko szczypiący w język.
Miód lipowy polecany jest przy grypie, przeziębieniach, kaszlu, ma silne działanie wykrztuśne.
Oprócz tego działa uspokajająco, obniża również ciśnienie krwi.
W skład miodu lipowego, oprócz cukrów prostych, wchodzą związki występujące w kwiatach lipy.

Wydrukuj tę wiadomość

  Miód Wrzosowy

Napisane przez: Krystyna
14-06-2011, 21:05
Forum: Miód...boski nektar...
- Odpowiedzi (1)

   
Miód Wrzosowy
Miód pszczeli wrzosowy jest stosunkowo rzadko występującą i najmniej popularną odmianą miodu.
Powstaje z nektaru pozyskiwanego z kwiatów tej rośliny.
Wrzosowiska południowo-wschodniej Polski są czyste i nieskażone ekologicznie,
przez co uzyskiwany produkt ma niespotykane właściwości i walory.
Smak i zapach
Najjaśniejsze miody wrzosowe są koloru bursztynowego, ciemniejsze mają barwę herbacianą.
Jest bardzo przyjemny w smaku, niezbyt słodki, dość ostry i szlachetnie gorzkawy.
Jego aromat przypomina zapach wrzosu i gorących pól.
Krystalizacja
Krystalizuje się średnioziarniście, ma konsystencję gęstej cieczy w formie żelu.
Jest to cecha charakterystyczna miodów z kwiatów wrzosu.
Właściwości
Stosuje się go w leczeniu zapalenia gardła, błony śluzowej, jamy ustnej,
Polecany mężczyznom; stosowany przy przeroście gruczołu krokowego.
Zaleca się go w chorobach dróg moczowych, prostaty, kamicy nerkowej oraz przy zapaleniu jelit.
Miód wrzosowy zwiększa odporność i chroni przed rozwojem zakażenia.
http://krolewskie-miody.pl/oferta/miod-wrzosowy/

Wydrukuj tę wiadomość

  Miód Spadziowy

Napisane przez: Krystyna
14-06-2011, 21:04
Forum: Miód...boski nektar...
- Odpowiedzi (3)

   
Miód Spadziowy
Miód spadziowy ze spadzi iglastej charakteryzuje się łagodnym smakiem,
o lekkim korzennym zapachu.
Konsystencja balsamiczna, żywiczna, o barwie ciemnej do czarnej.
Jest szczególnie bogaty w związki mineralne.
Przebieg procesu krystalizacji jest stosunkowo powolny.
Miody spadziowe zawierają znacznie więcej soli mineralnych,
kwasów organicznych niż miody nektarowe.
Ten miód to zdrowie!
Wykazuje działanie przeciwzapalne, antyseptyczne oraz antybiotyczne.
Stosowany w schorzeniach dróg oddechowych, nerwicy serca oraz stanach
zmniejszonej odporności organizmu.
Zalecany dla dzieci anemicznych.

Miód spadziowy to wspaniały miodowy „antybiotyk”, działa przeciwzapalnie, antyseptycznie  
i wykrztuśnie, zawiera aż cztery razy więcej aktywnego biologicznie żelaza niż miody nektarowe,
zwiększa odporność organizmu.
Miód spadziowy szczególnie polecany jest przy przeziębieniach i infekcjach górnych dróg oddechowych.

Miód spadziowy z drzew iglastych pozyskiwany jest przez pszczoły ze spadzi roślin iglastych,
takich jak: jodła świerk, sosna i modrzew.
W składzie miodu spadziowego znajdują się zazwyczaj niewielkie ilości miodu nektarowego.
W Polsce przeważają miody ze spadzi jodłowej i świerkowej.

Miód płynny ze spadzi iglastej ma barwę ciemną, od zgniłozielonej, poprzez brązową
do prawie czarnej.
Miody spadziowe wiosenne są zwykle jaśniejsze od miodów spadziowych letnich.
Po skrystalizowaniu miody spadziowe przybierają barwę ciemnobrązową
z odcieniem szarym lub zielonkawym.
Często miody spadziowe letnie zawierają domieszkę miodu gryczanego nadającego mu      
specyficzny smak i zapach.

Miód płynny ze spadzi drzew liściastych ma barwę od zielonkawoherbacianej do jasnobrązowej.
Po skrystalizowaniu staje się ciemniejszy o zabarwieniu szaro-brązowym z odcieniem
szaro-zielonym do brązowego.
Odznacza się słabym lekko korzennym zapachem.
W smaku jest zazwyczaj łagodny, czasem z cierpkawym lub żywicznym posmakiem.

Wydrukuj tę wiadomość

  Miód Wielokwiatowy

Napisane przez: Krystyna
14-06-2011, 21:02
Forum: Miód...boski nektar...
- Brak odpowiedzi

   
Miód Wielokwiatowy
Jest nazywany przez niektórych miodem "tysiąca kwiatów", gdyż pochodzi z nektaru zbieranego przez pszczoły z różnych roślin uprawnych, łąkowych, leśnych i dziko rosnących.
Charakteryzuje się barwą od jasnokremowej do herbacianej.
W zapachu i smaku jest łagodny.
Posiada duże walory odżywcze przez co należy do najpopularniejszych odmian miodu konsumpcyjnego.
Ten miód to zdrowie!
Zalecany leczniczo i profilaktycznie zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych.
Miód wielokwiatowy cechuje wielka różnorodność w zależności od terminu zbioru i występujących na danym terenie roślin.
Zabarwienie miodu wielokwiatowego jest bardzo różnorodne od jasnokremowego do herbacianego.
Zwykle miody wiosenne są jasne a letnie ciemne.
Po skrystalizowaniu miód zmienia zabarwienie na białe aż do jasnobrązowego.
Ze względu na łagodny smak miód wielokwiatowy polecany jest szczególnie dla dzieci.
Miód pochodzący z kwiatów letnich, ze względu na silniejsze właściwości inhibinowe (antybakteryjne), znajduje przede wszystkim zastosowanie w zapobieganiu i leczeniu grypy i przeziębienia, jak również chorób dolnych dróg oddechowych.
Pod względem składu chemicznego miód wielokwiatowy charakteryzuje się dużą różnorodnością.
Miody wiosenne zawierają szczególnie dużo cukrów prostych: glukozy i fruktozy.
Zawartość glukozy przeważa nad fruktozą.
Im późniejszy zbiór tym stosunek glukozy do fruktozy zmienia się na korzyść tej ostatniej.  
Ponadto miody pochodzące z pełni lata i jesienne są bogatsze w enzymy, biopierwiastki
i związki o działaniu przeciwdrobnoustrojowym oraz zawierają dużo krzemu.
https://wcinaj-miod.pl/miod-wielokwiatowy/

Wydrukuj tę wiadomość

  Miód...właściwości...nie tylko zdrowotne...

Napisane przez: Krystyna
14-06-2011, 20:57
Forum: Miodowe ciekawostki
- Odpowiedzi (6)

   
Miód od starożytności znany był jako środek leczniczy oraz słodki dodatek do jedzenia.
Ten pszczeli produkt ceniony jest od tysięcy lat, a najlepiej świadczy o tym fakt, że w piramidach, oprócz wielu cennych przedmiotów, z jakimi wysyłano zmarłych do wieczności, znaleziono także naczynia z miodem.
W Polsce z kolei pierwszymi alkoholami były aromatyczne, słodko pachnące miody pitne.

Jak najprościej wzmocnić odporność?
Jedzmy miód!
Jedna łyżka tej pachnącej latem słodyczy jest istnym dobrodziejstwem dla zdrowia.
I uwaga!
Najważniejszym składnikiem rytuału zapewniającego wierność kochanka.

Aztekowie nazywali go „sprawdzianem odwagi”.
Młody wojownik, który chciał założyć rodzinę, musiał najpierw dowieść swojej odpowiedzialności i dojrzałości.
Pił magiczny napój ze sfermentowanego miodu i ziół, a następnie szamani poddawali go wielu próbom.
Jeżeli się bał, ale umiał swój strach znieść z godnością, dowodził, że jest dorosły i godny płodzenia dzieci.
Słynna Kleopatra kąpała się w mleku zmieszanym z miodem, a grecki filozof Arystoteles uważał go za boski pokarm dla duszy i ciała.
Miód towarzyszy nam od tysiącleci i dziś trudno wyobrazić sobie bez niego nasze życie.        
Czemu miód jest lepszy od cukru?
Bo jego dobroczynne dla zdrowia składniki trafiają wprost do naszego krwiobiegu, z pominięciem procesu trawienia.
W miodzie stwierdzono obecność aż 21 pierwiastków cennych dla ludzkiego organizmu, takich jak: wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas i mangan.
Co ciekawe, miód rozpuszczony w płynie działa leczniczo 220 razy silniej niż skoncentrowany.
Aby lepiej się wchłaniał, należy rozpuścić go w szklance ciepłej przegotowanej wody, herbaty, ziół lub mleka.

Aby służył jak najdłużej
Najlepsze warunki przechowywania miodu to: temperatura 10–24 st. C, brak światła, szczelne opakowania.
Wyższa temperatura przechowywania przyspiesza rozpad enzymów zawartych w miodzie.  
Jeśli nie zostanie szczelnie zamknięty – wchłania wodę i zapachy z powietrza.
Może to prowadzić do fermentacji.

Lecz się miodem
Kuracja wzmacniająca
Wieczorem jedną łyżkę miodu rozpuść w szklance z letnią, przegotowaną wodą.
Dodaj sok z połowy cytryny.
Napój pozostaw na 10 do 12 godzin (ten czas jest potrzebny, aby uaktywniły się substancje zawarte w miodzie).
Rano wypij go na czczo pół godziny przed posiłkiem.
Stosuj tę kurację przez dwa miesiące, po czym zrób miesiąc przerwy –i od nowa – a zyskasz zdrowie na długie lata.

Uporczywy kaszel
Ćwierć kilograma miodu podgrzej do stanu płynnego.
Dodaj 50 g sproszkowanego siemienia lnianego, 10 g anyżku oraz 10 g zmielonego imbiru.  
Dokładnie wymieszaj.
Przy silnym kaszlu zażywaj trzy razy dziennie po łyżeczce.

Na poprawę pamięci
Szklankę soku z utartej na drobno cebuli wymieszaj ze szklanką miodu.
Zażywaj po łyżeczce trzy razy dziennie przed jedzeniem lub dwie, trzy godziny po posiłku.

Przy bezsenności
Przed snem wypij szklankę ciepłej wody z rozpuszczoną w niej łyżką miodu, który jest świetnym środkiem nasennym.

Po chorobach
Podgrzej pół kilograma miodu do stanu płynnego (w większym naczyniu z wodą).
Dodaj 20–25 migdałów i tyle samo zielonych liści pelargonii, które trzeba wcześniej rozdrobnić i stłuc na miazgę. 
Następnie dodaj trzy cytryny ze skórką, które wcześniej należy pokroić, usunąć z nich pestki i zmielić.
Wszystko dokładnie wymieszaj.
Spożywaj po jednej łyżce dwa, trzy razy dziennie kilkanaście minut przed jedzeniem.
Agnieszka Lesiak

Wcale nie jest tak, że można jeść miód w nieograniczonych ilościach.
Łatwo popaść w przesadę.
Oto dawki zalecane przez lekarzy:
– niemowlęta: 7 g dziennie,
– dzieci do 16 lat: 10–50 g dziennie,
– dorośli: 50–100 g dziennie.
Łyżka miodu to ok. 20 g, łyżeczka – ok. 10 g.

Rytuał miłości
Miód był składnikiem wielu mikstur sporządzanych przez zielarki i szeptunki.
Służył też do magicznych rytuałów.
Jeśli na przykład młoda dziewczyna chciała na zawsze podbić serce ukochanego chłopaka, który był „płochy”, czyli oglądał się za innymi, musiała w noc nowiu Księżyca wykąpać się w wodzie, w której rozpuściła miód zmieszany z naparem z szałwii.
Następnie przy zapalonej świecy brała do ręki rzecz należącą do ukochanego i przewiązywała ją czerwoną wstążką, której końce maczała w miodzie.
Taki pakunek trzy razy okrąża się płonącą świecą, mówiąc:
„Jak miód słodki, jak ja gładka, tak ty mnie kochaj, inne zapomnij, mój bądź na zawsze, amen”.

Wydrukuj tę wiadomość


  1. Forum Ezoteryczne Dobry Tarot