1. Forum Ezoteryczne Dobry Tarot
Ostatnie wątki

Statystyki
  • Postów na forum:211.359
  • Wątków na forum:12.313
  • Użytkownicy:1.937
  • Najnowszy użytkownik:EdytaE

  Herbata...rodzaje

Napisane przez: Krystyna
17-06-2011, 20:23
Forum: Herbata
- Odpowiedzi (9)

   
Rodzaje herbaty
Herbaty liściaste bez żadnych dodatków
Herbaty czyste produkowane są z najlepszej jakości składników.
Oprócz oczywistych walorów smakowych jakie towarzyszą filiżance ulubionego naparu, herbaty przynoszą szereg korzyści zdrowotnych - poprawiają koncentrację, działają przeciwzapalnie, zapobiegają chorobom serca.
Regularne picie herbaty łączy w sobie przyjemność, a także dbanie o zdrowie.

Dlaczego warto pić herbaty czyste?
Herbata może zwiększyć twoją wytrzymałość podczas ćwiczeń.
Naukowcy odkryli, że katechiny (przeciwutleniacze) w zielonej herbacie zwiększają zdolność organizmy do spalania tłuszczu.

Picie herbaty może pomóc w zmniejszeniu ryzyka ataków serca.
Herbata czysta może również chronić przed chorobami układu krążenia i chorobami zwyrodnieniowymi. Przeciwutleniacze w herbacie mogą chronić przed nowotworami, w tym przed rakiem piersi, rakiem okrężnicy, rakiem jelita grubego, skóry, płuc, przełyku, żołądka, jelita cienkiego, trzustki, wątroby, jajników, prostaty.

Herbata pomaga zwalczać wolne rodniki.
Nawadnia organizm (mimo, że zawiera kofeinę), pomaga utrzymać wagę i stały obwód w talii.
Regularne spożywanie gorącej herbaty wspomaga utrzymanie prawidłowego współczynnika BMI.
Naukowcy spekulują, że regularne picie herbaty zmniejsza ryzyko zespołu metabolicznego, który może powodować cukrzycę, a nawet zawał serca.

Chińczycy klasyfikują herbaty na wiele różnych sposobów, ale najczęściej stosowany jest podział na „sześć wielkich rodzajów herbaty” (liu da chalei 六大茶類), z których każdy obejmuje setki gatunków. Podstawowym kryterium podziału jest stopień fermentacji (utleniania) oraz kolor liści i naparu.
Herbaty zielone...LÜ CHA 綠茶 - niefermentowane
Herbaty białe...BAI CHA 白茶 - lekko fermentowane
Herbaty żółte...HUANG CHA 黃茶 - lekko fermentowane
Herbaty turkusowe...QING CHA 青茶 – tzw. półfermentowane
Herbaty czerwone...HONG CHA 紅茶 – całkowicie fermentowane
Herbaty czarne...HEI CHA 黑茶 – „postfermentowane” lub „dojrzewajace”
Anna Włodarczyk
źródło
źródło
źródlo
https://swiatherbatyikawy.pl/herbata/her...asciwosci/

Wydrukuj tę wiadomość

  Herbaciany krzew....Herbata

Napisane przez: Krystyna
17-06-2011, 20:13
Forum: Drzewa, krzewy, pnącza
- Odpowiedzi (25)

   
Camellia Sinensis.
Krzew Herbaciany jest geniuszem uniwersalnym.
Tylko z dwu pierwotnych krzewów na całym świecie powstało tysiące gatunków herbaty.
Wielka różnorodność odmian powstaje dzięki zróżnicowanym sposobom plantowania i przetwarzania, jak również dzięki specyficznym 'warunkom glebowym i klimatycznym regionów, gdzie herbata jest uprawiana.

Z botanicznego punktu widzenia Herbata należy do rodziny kameliowatych i jak wielu członków tej znanej rodziny okrywa się białymi kwiatami.
Jednak koneserów Herbaty nie interesują kwiaty, lecz liście i pąki, stanowiące surowiec do dalszej produkcji.
Naukowcy rzecz jasna nie mogą zadowolić się jedną prostą nazwą, toteż herbata nosi dziś dwa łacińskie miana:
szwedzki botanik, Karol Linneusz (1707 -1778) nazwał pochodzące z Chin zielone listki "Thea sinensis",
zaś jego brytyjski kolega, sir George Watt przechrzcił je w XIX wieku na "Camellia sinensis".
W literaturze fachowej obie nazwy używane są na równych prawa
Starsze nazwy rośliny to m.in. Thea bohea i Thea viridis

Uprawiana na poletkach herbata przycinana jest zawsze do pokroju krzewu mierzącego około 1,50 m, co umożliwia łatwiejsze zbiory.
Jednak w naturze roślina ta może przybrać kształt drzewa.
Najsłynniejsze (i zapewne najstarsze) drzewa herbaciane podziwiać można w lesie w regionie Xishuangbanna (w prowincji Yunnan).
Mają około 32 metrów wysokości, średnica pnia mierzy nieco ponad metr, zaś ich wiek szacuje się na ok. 1700 lat.

Wiecznie zielony krzew z rodzaju Camelia, z ząbkowanymi skórzanymi listkami.
Ma białe do różowych, nieduże i wonne kwiaty oraz małe brunatne, zdrewniałe owoce.
Występuje w dwóch odmianach: chińskiej ( Thea sinensis)i assamskiej (thea assamica).

Krzewy Herbaciane rosną na obszarach tropikalnych i subtropikalnych wokół równika.
Do optymalnej wegetacji potrzebują ciepła i wiele wilgoci.
Mogą być uprawiane do wysokości 2500 m. n.p.m.
Najlepsze herbaty pochodzą z krzewów uprawianych na wysokości ponad 1200 m n.p.m.
Krzewy herbaciane mogą być użytkowane do 50 lat, choć w rejonie Dardżyling w Indiach rosną krzewy mające 150 lat.
Na ostateczny smak i jakość herbaty wpływają: klimat, gleba, opady oraz wysokość n.p.m., a także sposób zbierania liści i ich obróbka.
Z krzewu zbiera się jedynie górne listki pozostawiając kwiaty oraz owoce.
źródło
historia herbaty Chiny
historia herbaty Indie
historia herbaty Japonia
historia herbaty Sri Lanka

Wydrukuj tę wiadomość

  Jarząb

Napisane przez: Krystyna
17-06-2011, 20:06
Forum: Drzewa, krzewy, pnącza
- Odpowiedzi (18)

   

Założyła czerwone korale -
któż tak w lesie wygląda wspaniale?
Może czeka, gdzie leśna polana,
na wiatr, z którym potańczy do rana?
(Wł. Ścisłowski)

Jarzębina
Zapadł cichy wieczór już ucichł wiatru wiew
Gdzieś w oddali słychać harmonii tęskny śpiew
Biegnę wąską ścieżką - co pośród gór się pnie
Bo pod jarzębiną dwóch chłopców czeka mnie

Ref.: Jarzębino czerwona,
któremu serce dać
Jarzębino czerwona
biednemu sercu radź

Jeden dzielny drukarz a drugi kowal zuch
co mam biedna robić podoba mi się dwóch
Obaj tacy mili i każdy dzielny zuch
droga jarzębino, którego wybrać mów!

Ref.: Jarzębino czerwona,
Tylko jarzębina poradzić może mi
Ja nie mogę wybrać choć myślę tyle dni
Przeszła wiosna, lato, już jesień słońcem lśni
już się ze mnie śmieją dziewczęta z całej wsi
Ref.: Jarzębino czerwona,

Jarzębino, Jarzębino
A ta szosa asfaltowa,a ta droga siwa,
jarzębina rubinowa smutnie głową kiwa.
Nocą słychać nad tą drogą jarzębin rozpacze
i nikt nie wie, kto do kogo,kto do kogo płacze.
Jarzębino, jarzębino !Lato było stare.Jarzębino, jarzębino !
Popatrz na zegarek.
Czas uciekać musi, żeby księżyc zdążył,
czas uciekać musi, żeby księżyc zdążył,
żeby rzeki mogły łączyć się z rzekami,
żeby rzeki mogły łączyć się z rzekami,
żeby człowiek zdążył, żeby człowiek zdążył,
żeby człowiek zdążył, żeby człowiek zdążył
na ważny egzamin.
Jarzębino, jarzębino !Nie załamuj tak zielonych traw.
Jarzębino, jarzębino !
To zwyczajnie minął jeden rok.
Po tej szosie asfaltowej, po tej siwej drodze,
śnieg pohula i odfrunie znów na jednej nodze.
Znowu pójdą siwą drogą dziewczyna i chłopak,
i nikt nie wie, kto i kogo,kto i kogo kocha
.Jarzębino, jarzębino !
Lato było stare.
Jarzębino, jarzębino !
Popatrz na zegarek.
Czas uciekać musi, żeby księżyc zdążył,
czas uciekać musi, żeby księżyc zdążył,
żeby rzeki mogły łączyć się z rzekami,
żeby rzeki mogły łączyć się z rzekami,
żeby człowiek zdążył, żeby człowiek zdążył,
żeby człowiek zdążył, żeby człowiek zdążył
na ważny egzamin.
Jarzębino, jarzębino !
Nie załamuj tak zielonych traw.
Jarzębino, jarzębino !
Agnieszka Osiecka

posłuchajcie.....
http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=pl...re=related
http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=pl...re=related
http://drzewa.nk4.netmark.pl/atlas/jarzab/jarzab.php

Wydrukuj tę wiadomość

  Muszkatołowiec korzenny

Napisane przez: Krystyna
17-06-2011, 20:00
Forum: Drzewa, krzewy, pnącza
- Odpowiedzi (6)

   
Muszkatołowiec korzenny, muszkatowiec, muszkat (Myristica fragrans Houtt.)
Gatunek drzewa z rodziny muszkatołowcowatych.
Pochodzi ono z Wysp Banda (części Moluków zwanych Wyspami Korzennymi, będących częścią Archipelagu Malajskiego).
Jego nasiona znane są jako przyprawa gałka muszkatołowa.
Do Europy gałka muszkatołowa dotarła razem z krzyżowcami.
Jest ceniona ze względów smakowych oraz zdrowotnych.
W kuchni gałka muszkatołowa stosowana jest do przyprawiania mięs, bigosów, dań ze skorupiaków, a także do pierników, deserów i win.
W medycynie znalazła zastosowanie w zwalczaniu reumatyzmu, wzdęć i zaburzeń oskrzelowych.
Wiecznie zielone drzewo, dorastające do 10 m, o stożkowatej koronie.
Pień i gałęzie pokryte są gładką, oliwkową korą przesyconą bezbarwnym sokiem czerwieniejącym na powietrzu.
Liście podłużnie eliptyczne, skórzaste, całobrzegie, na końcu zaostrzone, na gałązkach osadzone skrętolegle.
Roślina dwupienna, kwiaty zebrane w niewielkie kwiatostany, żeńskie o koronie trójłatkowej białego koloru, z jajowatym słupkiem.
Męskie z licznymi (ok. 10) pręcikami zrośniętymi w rurkę.
Owoce, żółta z czerwonym nalotem, mięsista, jednonasienna torebka o kształcie i wielkości moreli, o kształcie okrągłym lub nieco gruszkowatym, pękająca dwoma klapami, nasienie brązowe o bruzdowanej powierzchni i marmurkowym, białoszarym 'jądrze', otoczone koronkowatą osnówką o fioletowoczerwonej barwie.
Owocnia niedojrzałych owoców, odpowiednio spreparowana, stanowi w niektórych regionach Azji poszukiwany przysmak;
z miąższu dojrzałych owoców pozyskuje się niekiedy ciemnoczerwony barwnik.
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość

  Ostrokrzew Paragwajski - Yerba Mate

Napisane przez: Krystyna
17-06-2011, 19:49
Forum: Drzewa, krzewy, pnącza
- Odpowiedzi (5)

   
Ilex Paraguariensis
Yerba Mate – hiszpańska nazwa potoczna
Gatunek drzewa z rodziny Ostrokrzewowatych (Aquifoliaceae Bartl.).
Występuje w stanie dzikim w Ameryce Południowej, między 12 a 33° szer. geogr. pd.
Nazwę Ilex Paraguarensis tej roślinie nadał francuski botanik Auguste de Saint Hilaire w 1822 roku.

Wiecznie zielone drzewo dorastające nawet do 15 metrów wysokości, ale zwykle wysokość nie przekracza 6-8 metrów.
Kora biaława i gładka.
Liście zimozielone, odwrotnie podłużnie jajowate, z zewnątrz błyszczące, ząbkowane.          
Osiągają długość do 13 cm.
Rośliny zmienne, zarówno jedno- jak i dwupienne.
Kwiaty zawsze rozdzielnopłciowe, zebrane w pęczki w kątach liści, drobne, białe lub kremowe.
Mają mały, 4-5-działkowy kielich, 4-płatkową koronę zrośniętą do połowy, 1 czterokomorowy słupek o bardzo krótkiej szyjce i 4 pręciki przyrośnięte do korony.        
Kwitnie od października do grudnia.
Owoce czerwony, czarny lub żółty mięsisty pestkowiec, podobny do jagody, o średnicy 5-7 mm.
Zastosowanie
Sztuka kulinarna:
w Ameryce Południowej ostrokrzew ma znaczenie podobne jak herbata w Europie.
W celach spożywczych wykorzystywane są liście oraz gałązki w ustawowo określonych proporcjach do produkcji Yerba Mate.
Dziko rosnący Ostrokrzew ma aromatyczny, silny zapach i smak.
Napar z tej rośliny, znany jako Yerba Mate (herbata paragwajska, mate) przyrządza się z pokruszonych, suchych (rzadziej świeżych), specjalnie spreparowanych liści oraz gałązek.
Roślina uprawna:
W ciągu roku z jednego drzewa można zebrać 65 – 85 funtów suszonych liści.
Plony z jednego drzewa są zbierane co trzy lata, aby zapobiec "utracie mocy" rośliny.          
Historia uprawy
w XVII wieku przybyli do Paragwaju Jezuici założyli pierwsze większe plantacje.
Roślina lecznicza:
Indianie Guarani piją napar z liści Ostrokrzewu Paragwajskiego od czasów prekolumbijskich, aby oczyścić krew, wzmocnić włosy, zwiększyć odporność organizmu, zwalczyć zmęczenie i zredukować stres.
Surowiec zielarski:
Liście, zawierają 0,9 – 1,8% kofeiny, do 9,3% taniny oraz witaminy B.
Napar działa pobudzająco, rozszerza naczynia krwionośne, pobudza pracę serca.
Ciekawostki
W różnych częściach świata Ostrokrzew Paragwajski służy ludziom do nawiązywania więzi o charakterze nieformalnym opartej na wspólnym rytualnym piciu Yerba Mate.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ostrokrzew_paragwajski
https://es.wikipedia.org/wiki/Ilex_paraguariensis
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość

  Wierzba

Napisane przez: Krystyna
17-06-2011, 18:53
Forum: Drzewa, krzewy, pnącza
- Odpowiedzi (14)

   
Wierzbowe bajaki  
Przy drodze rosła wierzba, krzywa i stara,
We mgle wyglądała jak nocna mara.
Albo jak człowiek w kamień zamieniony,
Nagłym bezruchem lekko zdziwiony.
Lecz z bliska miło do ucha szumiała,
Ciekawe bajanki opowiadała.
W odległych czasach, w słoneczny dzień,
Karocy złotej na drzewo padł cień.
Dama z niej wyszła, w nagłej potrzebie
Czmychnęła za wierzbę, patrząc za siebie.
Jednak nim halki podnieść zdążyła,
Z krzykiem na drogę znów wyskoczyła.
Zaczęła skakać i tupać nogami,
Walcząc zaciekle z czarnymi mrówkami.
O damie w potrzebie to bajanka była,
Lecz inna ją zastąpiła.
Pewnego razu pod wierzby listkami,
Spotkali się młodzi zupełnie sami.
On był przystojny i niecierpliwy,
Wioskowy donżuan, amant prawdziwy.
Ona nieśmiała z buzią rumianą,
Oddała mu skarb swój, dziewicze wiano.
Chłopak skorzystał z jędrnego ciała,
Wszak ona sama mu się oddała.
Po trzech miesiącach znów się spotkali,
On patrzył na nią, jakby z oddali.
Gdy odszedł, ona głośno szlochała,
Bo ważny powód ku temu miała.
Z żalu, rozpaczy i bez opieki,
Skończyła życie gdzieś w nurtach rzeki.
Bajanka o tych dwojgu smutna była,
Lecz inna ją zastąpiła.
W jesienny dzień, nim słońce wstało,
Koło wierzby dwóch wrogów się spotkało.
Jeden był czarny, na piersi rudawy,
Ten drugi żółty, łepek miał białawy.
Wielkie koguty do walki stanęły,
Nastroszyły pióra i skrzydła wygięły.
Zaczęła się bitwa wśród tumanu piórek,
O grzędy, podwórko i harem kurek.
Tak długo walczyły i się dziobały,
Aż wszystkie pióra im wyleciały.
Baba ze wsi koguty zobaczyła
I chude szyje im ukręciła.
Była rada wielce, że kuraki pospołu,
Same rozebrały się do rosołu.
O śmiertelnych wrogach ta bajanka była,
Lecz inna ją zastąpiła.
Kiedyś z lasu wyszedł starzec kaleka,
W brudnych łachach był cieniem człowieka.
Szedł wolno z workiem na chudym ramieniu,
Przy wierzbie usiadł na dużym kamieniu.
Stary bardzo i życiem zmęczony,
Dawno z domu został wypędzony.
Przeszkadzał młodym i ciepło zabierał,
Rano głośno kaszlał, a pod wieczór gderał.
Siedzą w cieniu, który rzucały konary,
Tak myślał człowiek zmęczony i stary:
Po co mam nadal tułać się po obcych,
Niedługo umrę, tu będzie mój kopczyk.
Będę słuchał wierzbowego sumienia,
Nie mam już nic innego w życiu do zrobienia.
Jak myślał, tak zrobił i dalej siedział,
Gdy umarł, nikt o tym się nie dowiedział.
O starcu wyrzuconym to bajanka była
I nam tym bajanki wierzba zakończyła.

Wydrukuj tę wiadomość

  CERASUS

Napisane przez: Krystyna
17-06-2011, 18:41
Forum: Drzewa, krzewy, pnącza
- Odpowiedzi (1)

eeeeeeeee

Wydrukuj tę wiadomość

  Prunus Subgenus Cerasus

Napisane przez: Krystyna
17-06-2011, 18:24
Forum: Drzewa, krzewy, pnącza
- Odpowiedzi (48)

   
PODMOSKIEWSKIE WIECZORY (Podmoskiewski zmierzch)
Śpi wiśniowy sad,
zasnął nawet wiatr,
w okwieconych gałęziach drzew,
w dal odpłynął dzień,
już rozścielił cień
ciepły zmierzch,
podmoskiewski zmierzch.
W dal odpłynął dzień,
już rozścielił cień
ciepły zmierzch,
podmoskiewski zmierzch.

Ukołysał nas
rzeki cichy szept,
księżyc srebrzy ją łuską fal,
to rozbrzmiewa pieśń,
to przycichnie gdzieś,
z dali leci, ulata w dal.
To rozbrzmiewa pieśń,
to przycichnie gdzieś,
z dali leci, ulata w dal.

Czemu patrzysz w bok,
czemu kryjesz wzrok,
czemu smutno tak wzdychasz wciąż?
Próżno milczysz dziś,
próżno chciałabyś
w sercu skryć tajemnicę swą.
Próżno milczysz dziś,
próżno chciałabyś
w sercu skryć tajemnicę swą.

Oto wiśni kwiat
do stóp naszych spadł,
na pamiątkę go z sobą weź.
Gdy odjedziesz w świat,
wspomnij cichy sad
i ten zmierzch, podmoskiewski zmierzch.
Gdy odjedziesz w świat,
wspomnij cichy sad
i ten zmierzch, podmoskiewski zmierzch.

Gdy odjedziesz w świat,
wspomnij cichy sad
i ten zmierzch, podmoskiewski zmierzch.
http://www.youtube.com/watch?v=v4BtGLLIHQQ

Wydrukuj tę wiadomość

  Thuja

Napisane przez: Krystyna
17-06-2011, 18:21
Forum: Drzewa, krzewy, pnącza
- Odpowiedzi (6)

   
Thuja
Rodzaj roślin iglastych z rodziny cyprysowatych.
Rodzaj obejmuje 5 gatunków drzew i krzewów, z których 3 występują na terenie Azji (Korea, Chiny, Japonia), a 2 w Ameryce Północnej.
Gatunkiem typowym jest Thuja Occidentalis 
Rodzaj średnich i wysokich, zimozielonych drzew iglastych o regularnie stożkowatym, bardzo gęstym i zwartym pokroju.
Wierzchołek Żywotników jest prawie zawsze wyprostowany (nigdy się nie zwiesza - różnica w stosunku do podobnych Cyprysików), a ich gałązki zazwyczaj wachlarzowato rozpostarte w jednej płaszczyźnie.
Igły Żywotników mają postać drobnych i sztywnych łusek ułożonych na pędzie nakrzyżlegle i ściśle do niego przylegających.
Pod względem pokroju i budowy igieł Żywotniki są bardzo podobne do Cyprysów i Cyprysików, z którymi zresztą często bywają mylone.
Najlepszą cechą odróżniającą te rodzaje jest kształt i rozmiar szyszeczek.
U Żywotników są one wyraźnie wydłużone (jajowate)1, nie zaś kuliste, jak u Cyprysów i Cyprysików.
Pod względem rozmiarów małe, osiągające zaledwie ok. 1cm długości Szyszeczki Żywotników są zbliżone do występujących u Cyprysików, ale znacznie mniejsze od tworzonych przez większość Cyprysów.
Skórzaste łuski nasienne Szyszeczek Żywotników są zwykle podłużne i rozchylają się po dojrzeniu.
Żywotniki to drzewa długowieczne, wolno rosnące, charakteryzujące się dużą zdolnością do regeneracji (nawet po ścięciu).

Zwane popularnie Tujami, pochodzące z Ameryki Północnej i Azji Żywotniki stały się w wielu rejonach świata bardzo lubianymi i jednymi najczęściej uprawianych drzew ozdobnych.
Ich liczne odmiany dekoracyjne wraz z innymi krzewami i drzewami iglastymi  (np. Jałowcami, Cyprysikami, Cyprysami itp.) wchodzą w skład tzw. Iglaków, które poza funkcjami typowo ozdobnymi są często używane do budowy zimozielonych Żywopłotów.
Ze względu na niewielkie wymagania siedliskowe, oryginalny pokrój, charakterystyczne (łuskowate)  i atrakcyjnie zabarwione igły oraz tworzone obficie małe Szyszeczki, Żywotniki  (w szczególności Żywotnik Zachodni) należą w Polsce do najczęściej uprawianych  drzew iglastych obcego pochodzenia (wśród drzew o łuskowatych igłach zajmują one zdecydowanie pierwsze miejsce).

Rodzaj Żywotnik obejmuje 5 gatunków, z których żaden nie występuje w Europie w stanie naturalnym.
W Polsce najczęściej uprawiane są dwa gatunki pochodzące z Ameryki Północnej
Thuja Occidentalis
Thuja Plicata
Gatunki te są bardzo podobne do siebie i trudne do odróżnienia.
Żywotnik Olbrzymi osiąga wprawdzie większe rozmiary, jednak rzadko zdarzają się wystarczająco stare i duże drzewa, aby to kryterium miało praktyczne zastosowanie.          
Pewniejszy sposób identyfikacji jest związany z występowaniem delikatnego, białawego deseniu na spodzie gałązek Żywotnika Olbrzymiego oraz mniej wyraźnymi gruczołkami na jego łuskach.
Spotykany u nas bardzo rzadko Żywotnik Koreański-Thuja Koraiensis to krzew lub małe drzewko o gałązkach ze srebrzysto połyskującymi spodami.

Gatunki uprawiane w Polsce
Thuja Plicata 
Thuja xPlicatoides 
Thuja Occidentalis
Pozostałe gatunki
Thuja Koraiensis
Thuja Standishii
Thuja Sutchuenensis
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość

  Witches Runes by Nigel Jackson, Silver Ravenwolf

Napisane przez: Krystyna
16-06-2011, 21:36
Forum: Runiczne talie kart
- Odpowiedzi (5)

           
Witches Runes by Nigel Jackson, Silver Ravenwolf
Według Silver RavenWolf, twórca, osoba, która używa run do magii, nazywa się „Runa-Witan” (run-mądre-one). 
Ta praca jest szczególnie odpowiednia dla praktyków tego typu. Łączy mądrość i mądrość starożytnych germańskich run z Wicca i Magią.
Każda karta jest poświęcona runie.
 Znak runiczny znajduje się u góry z tradycyjną nazwą, a angielski u dołu. 
Obraz przedstawia mityczne motywy i symbole związane z runą.
 Jest też dodatkowa pusta karta.
Artystą jest Nigel Jackson, który również stworzył Nigel Jackson Tarot. 
Zestaw zawiera książkę Rune Mysteries autorstwa Silver RavenWolf.
 Opisuje mądrość i znaczenie każdej litery oraz podaje drzewo, kolor, element i inne powiązane korespondencje. 
Dwa specjalne rozdziały poświęcone są sztuce magii runicznej i tajemnic runicznych.
Składa się z 24 kart i książki z instrukcjami w języku angielskim.
Autor: Autor: Nigel Jackson, Silver Ravenwolf
http://latiendadeltarot.com/blog/2018/09/witches-runes/
Twórcy: Nigel Jackson, Silver Ravenwolf
Wydawca: Llewellyn Publisher: Llewellyn
Karty: 25
 Rozmiar karty : 3,50 x 6,00 cala = 8,89cm x 15,24cm
http://www.aeclectic.net/tarot/cards/witches-runes/

Wydrukuj tę wiadomość

  Poselství Run by Renata Herber

Napisane przez: Krystyna
16-06-2011, 21:25
Forum: Runiczne talie kart
- Odpowiedzi (5)

       
Poselství Run by Renata Herber
Poselství run
Renata Herbert ...książka
Rok wydania:2008
Całości dopełnia pięknie kolorowa karta autorstwa Romana Caldy.
Publikacja koncentruje się głównie na znaczeniu poszczególnych postaci, które są artystycznie renderowane na kartach i rodzajach wróżenia, ale zawiera także podstawy mitologii nordyckiej i wspomina o użyciu run w medycynie ludowej oraz popularnych przepisach naszych skandynawskich przodków.
Runy zawierają starożytną wiedzę na temat ukrytych prądów niebieskich i ziemskich, a rytuały runiczne wciąż zachowują wielką siłę.
W nowej książce znanej czeskiej wróżki tym razem pojawia się magia runiczna.
Magia odkrywa przed nami tajemnice natury i wszechświata
źródło
źródło

http://ladyrovena.blog.cz/rubrika/runy
niestety, ta strona nie jest aktywna...
tutaj można zajrzeć...
tutaj też, opisy/karty run

Wydrukuj tę wiadomość


  1. Forum Ezoteryczne Dobry Tarot