Ostatnie wątki

Statystyki
  • Postów na forum:211.414
  • Wątków na forum:12.315
  • Użytkownicy:1.937
  • Najnowszy użytkownik:EdytaE


Napisane przez: morfeusz
16-05-2012, 18:54
Forum: Magia-kolory
- Odpowiedzi (412)

Pigment czystej purpury stworzono w późnych latach 1960, mieszając fluorescencyjną magentę z fluorescencyjnym niebieskim i tworząc fluorescencyjny purpurowy, wykorzystywany w psychodelicznych obrazach fluorescencyjnych. Odcień purpury był jednym z bardziej popularnych wśród hippisów i był ulubionym kolorem Jimiego Hendriksa, przez co nazwany został psychodeliczną purpurą. Odcień ten jest bliższy magencie niż purpura elektryczna.

W latach 80., po wschodniej stronie Central Ave w San Francisco, w typowym domu wiktoriańskim, powstało Muzeum Jimiego Hendriksa, pomalowane właśnie na ten kolor.

Purpura od zawsze kojarzyła się z władzą, bogactwem, uduchowieniem i szlachetnością. Purpura była bardzo cennym barwnikiem naturalnym, uzyskiwanym z niektórych gatunków małży, używano jej w starożytności, a później w średniowieczu, do farbowania płaszczy osób piastujących wysokie stanowiska. W religii purpura symbolizuje mękę Chrystusa, w imperialnej Anglii była jedynym kolorem, którym w czasie żałoby można było dopełnić odcienie szarego i czarnego, przez co aż do początku XIX wieku był uważany za kolor ponury.

Niekiedy zakłada się, że fiolet to mieszanina czerwonego i niebieskiego, jednak właściwsze jest określanie w ten sposób purpury. Znaczy to, że purpura nie jest barwą tęczy. Natomiast fiolet to raczej nazwa koloru odpowiadającego najkrótszym falom światła widzialnego, trudny do określenia za pomocą modelu RGB.

Zapraszam wszystkich na utwór Prince'a - Purple Rain

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=vtrQK8Zqj-g[/youtube]

Temat będzie się rozszerzał z upływem czasu i wolnych chwil na jego opracowanie.

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: marylkamayo
16-05-2012, 10:45
Forum: Interpretacje numerologiczne
- Odpowiedzi (2)

witam was prosze o policzenie mojej piramidy zycia probowalam sama ale cos mi nie wychodzi moja data to 11.12.1990

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Lila
15-05-2012, 11:49
Forum: Inne działy ezoteryki
- Odpowiedzi (2)

Paznokcie długie i wąskie

Posiadają je osoby, które mają ukształtowany charakter. Są one zrównoważone, pełne harmonii wewnętrznej. Na tych ludziach można zawsze polegać, gdyż nie cechuje ich nienawiść czy zawiść. Skupiają wokół siebie mnóstwo przyjaciół i znajomych, gdyż są miłe i koleżeńskie, dobrze można się z nimi bawić i przyjemnie spędzać czas.

Paznokcie krótkie

Osoby te są bardzo krytyczne wokół siebie, ale także i innych osób wokół nich. Bronią swojego zdania nawet za cenę przyjaźni. Bardzo trudno jest przekonać je do swojej opinii. Są to ludzie konfliktowi, choć nie można powiedzieć o nich, że do kłótni prowadzą same, że szukają konfliktu. Wręcz przeciwnie. Kłócą się wtedy, gdy czują się zagrożone, gdy faktycznie mają do tego powód. Są to osoby żywiołowe i energetyczne, przebojowe i niejednoznaczne.

Zobacz także: Co dłonie mówią o mężczyźnie?

Paznokcie szerokie

Charakteryzują osoby kierujące się w życiu rozsądkiem i rozumem. Ludzie Ci stąpają twardo po ziemi, nie lubią zostawiać czegoś przypadkowi. Są niezastąpieni w pracy biurowej, prawniczej czy jako lekarze. Znani są jako ludzie odpowiedzialni, na których można polegać.

Paznokcie okrągłe

Takie paznokcie charakteryzują osoby niestabilne emocjonalnie, które na przemian małą wzloty i doły. Mają one skłonność do stanów depresyjnych. Potrafią być wybuchowe, jeśli zostanie przekroczona miarka. Osoby takie zwykle są także dynamiczne i pełne pomysłów, a jak kochają to tylko na zabój. Namiętni i zmysłowi kochankowie, dobrzy przyjaciele, ale też i nienawistni wrogowie. Lepiej z nimi nie zadzierać, bo tak łatwo nie wybaczają.

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
15-05-2012, 11:04
Forum: Dobre jedzenie
- Odpowiedzi (140)

   
Zupa – potrawa mająca zazwyczaj postać wywaru powstającego podczas gotowania różnorodnych składników.
W tradycji polskiej zupa jest zwykle pierwszym daniem obiadu.
Podczas gotowania warzyw, owoców, mięs i kości uwalnia się znaczna ilość zawartych w nich składników.
Bez takiego przygotowania niektóre z nich nie zostałyby wchłonięte przez układ pokarmowy człowieka i dlatego zupy są daniem bogatym w niezbędne składniki.
Przygotowanie zup zazwyczaj wymaga użycia żaroodpornego naczynia. Zwykle jest to garnek lub kociołek umieszczony nad ogniem lub grzejnikiem elektrycznym.

Wiele zup nie wymaga jednak gotowania, czasem przyrządzenie zupy wymaga tylko wymieszania ugotowanych bądź surowych składników.
Przykłady takich zup to chłodnik czy gazpacho.

Wyjątkiem wśród zup jest wodzionka, gdyż nie jest wywarem.
Miano zupy zawdzięcza jedynie swojej tradycji i popularności na Śląsku.

Istnieje hipoteza, według której pierwszy raz zupę ugotowali neandertalczycy.
Wskazuje na to odnalezienie szkieletu praczłowieka z tego gatunku, który wiele lat przed śmiercią stracił wszystkie zęby i nie umarł z głodu.
Ludzie pierwotni wykorzystywali do gotowania zupy dołek wykopany w ziemi.
Wykładali go skórą zwierzęcą i wlewali do wnętrza wodę oraz dodawali składniki.
Potem umieszczali w środku rozgrzane przez ogień kamienie.
Wynalezienie zupy było ważnym przełomem technologicznym, ponieważ można było ugotować ją z gorszej jakości produktów.
Potrawę tę można było przyrządzić w oparciu o bardzo twarde ziarna (fasola) lub mniej wartościowe części ciał zwierząt (kości).

Dopiero 5000 lat p.n.e. rzemieślnicy opanowali technologię produkcji naczyń ceramicznych, mogących nadawać się do gotowania zupy.
Najstarsze tego typu artefakty odnaleziono na wybrzeżu Morza Śródziemnego.
Od tego czasu proces gotowania zup niewiele się zmieniał aż do końca XIX stulecia.

W roku 1897 chemik Dr. John T. Dorrance opracował technologię produkcji zupy skondensowanej.
Dzięki temu pomysłowi zmniejszono objętość potrawy, co pozwoliło na wytworzenie puszek nadających się do handlu.
Racje żywnościowe tego typu okazały się bardzo przydatne dla turystów i żołnierzy.
W wieku XX powstała technologia zup w proszku.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zupa

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
13-05-2012, 20:21
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (15)

   
Baryte
Minerał z gromady Siarczanów.
Nazwa wywodzi się z greckiego baros – ciężki i jest związana z charakterystyczną dla Barite gęstością.
Barwa: biały, szarawy, żółtawy do brunatnego, niebieski, zielony, czerwonawy
Rysa: biała
Połysk: szklisty, często tłusty lub jedwabisty

Lokalizacje górnicze
Gdzie najczęściej występuje Baryte? 
Minerał rozpowszechniony w żyłowych utworach hydrotermalnych niskich temperatur.
Wiele krajów na całym świecie produkuje Baryte o klejnotowej jakości. 
Największymi producentami w 2017 roku były Chiny, Indie i Maroko.
Do znaczących źródeł klejnotów barytowych należą:
Brazylia, Kanada, Chiny, Anglia, Francja, Niemcy, Włochy, Madagaskar. Maroko, Namibia, Peru, Rumunia, Rosja, Afryka Południowa, 
USA (Kolorado, Illinois, Dakota Południowa)
Desert Rose Baryte są godne uwagi na Saharze, szczególnie w Tunezji, Libii i Arabii Saudyjskiej) i Oklahomie.
W Polsce występuje w okolicach Boguszowa-Gorców, Na Pogórzu Kaczawskim, w Górach Świętokrzyskich, w okolicach Machowa i Tarnobrzega, w Dolinie Kościeliskiej (Tatry).
https://www.gemrockauctions.com/learn/a-...nes/barite

Zastosowanie
Baryte to podstawowy surowiec do produkcji Barite Metalicznego i jego związków.                  
Baryte Metaliczny jest wykorzystywany jako reduktor (odtleniacz) metali i silny getter – pochłaniacz gazów niezbędny w produkcji lamp elektronicznych.
Ze względu na znaczną gęstość i nietoksyczność stosowany jako dodatek obciążający do płuczek wiertniczych.
W medycynie sproszkowany Baryte, ze względu na pochłanianie przez niego promieniowania rentgenowskiego oraz fakt, że nie wchłaniania się z przewodu pokarmowego stosuje się go jako składnik środka cieniującego – papki Barytowej w diagnostyce radiologicznej przewodu pokarmowego.
BaO stosuje się w przemyśle chemicznym i materiałów ogniotrwałych.
BaCO3 – jako trutkę na gryzonie.
BaO2 – wykorzystywany jest do otrzymywania tlenu, wody utlenionej i jako zapalnik do aluminiowych materiałów termitowych.
Wykorzystywany w przemyśle papierniczym jako wypełniacz, w przemyśle gumowym, włókienniczym, chemicznym,
Używany przy produkcji farb (biały pigment),
W budownictwie – jako dodatek do ciężkiego betonu
W jubilerstwie stosowany jest rzadko ze względu na łupliwość i niską twardość.
Znane są obrobione kamienie o masie od 50 do 300 ct pozyskiwane w Anglii – (spotykane są kryształy do 1 m długości) i Francji.
Na ogół jest używany w celach dekoracyjnych.
źródło
źródło
źrodlo
występowanie i kolorystyka Barytu

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
13-05-2012, 18:23
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (8)

   
Odkryte w 1904 roku Beryl Red o jakości klejnotów, takie jak te kryształy na Matrixie , występują tylko w jednym miejscu: w górach Wah Wah w stanie Utah. 6,0 x 2,7 x 2,6 cm, Harris Claim, Wah Wah Mountans, Utah, USA. © Rob Lavinsky, www.iRocks.com . Używane za pozwoleniem.
https://www.gemsociety.org/article/red-b...formation/
Beryl Red
Bixbite
Beryl Red, wcześniej znany jako Bixbite i sprzedawany jako Red Emerald lub Scarlet Emerald, ale należy pamiętać, że oba ostatnie terminy zawierające termin „Szmaragdowy” są obecnie zabronione w Stanach Zjednoczonych zgodnie z przepisami Federalnej Komisji Handlu).
Po raz pierwszy został opisany w 1904 r.
Stary synonim „Bixbite” jest przestarzały z CIBJO , ze względu na ryzyko pomylenia z minerał Biksbyitem (oba zostały nazwane na cześć mineraloga Maynarda Bixby ).Jony

Minerał, czerwono agrestowa przezroczysta odmiana Berylu
Nazwa pochodzi od nazwiska Maynarda Bixby, znanego mineraloga.
Jest znany przede wszystkim z pustek law Ryolitowych w Violet Claim w Górach Thomas w stanie Utah w USA.
Współwystępuje z Hematytem, Topazem, Spessartynem.
Spotykany jest też w Meksyku.

Beryl Red jest kamieniem łagodzącym  i kojącym. 
Beryl Red jest używany przez mistyków, aby przynieść harmonię do związków i do zwiększenia kompatybilności. 
Beryl Red może pomóc przezwyciężyć smutek i depresję, pozwala skupić się na wewnętrznym rozwoju i zapewnia wolność od negatywnej energii, aktywuje czakrę serca z dobrze zdefiniowaną energią czystości i ustanawia charakterystyczny stan powszechnej miłości. 

Właściwości lecznicze 
Beryl Red, od bladego fioletu, różu do czerwieni są pomocne w dążeniu do przełamania uprzedzeń i nietolerancji. 
Fizycznie Beryl Red może wspomóc leczenie serca, wątroby, płuc, jamy ustnej, gardła, żołądka, oraz w fizycznym poziomie energii czy stymulowaniu świadomości.
Niedawno doszło wyjaśnienia wielu niejasności dotyczących Bixbite i Pezzottaite. 
Pezzottaite jest z Madagaskaru. 
Chemicznie, dwie odmiany są podobne, ale krystalografia jest inna i Pezzottaite nie jest Berylem.

Zastosowanie
Bardzo poszukiwany i wysoko ceniony kamień kolekcjonerski,
Cenny kamień jubilerski – bywa szlifowany fasetkowo i kaboszonowo
Beryl Red nie jest powszechnie postrzegany na rynku wysokiej biżuterii, częściowo ze względu na jego rzadkość i stosunkowo niewielkie rozmiary modnych kryształów. 
Jednak w 2017 r. Jubiler z Caratell w Singapurze skompletował wysoką kolekcję biżuterii, która obejmowała sześć sztuk (cztery pierścienie i dwie pary kolczyków) z Beryl Red 
Największym z tych kamieni był 2,20-karatowy szmaragdowo szlifowany Beryl Red z 2,32 karatami Diamentów w pierścieniu „Sun Ray”.
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
13-05-2012, 16:03
Forum: Magia-kolory
- Odpowiedzi (30)

W białych gustują elegantki, w czerwonych ekstrawertyczki... – zobacz co kolor twojej torebki mówi o twojej osobowości.

Torebka zdradza charakter
Czasem po wejściu do jakiegoś sklepu od razu kierujesz oko na tę a nie inną torebkę.
Podoba ci się i już.
I kompletnie nie wiesz dlaczego spodobał ci się ten a nie inny kolor lub fason.
Taka torebka, kupiona pod wpływem impulsu lub przeciwnie, długo wychodzona, potrafi stać się towarzyszką na wiele lat.
Z kolei gdy kupisz torebkę wbrew sobie, zwykle ląduje ona na dnie szafy...
Psycholodzy są zdania, że ulubiony kolor torebki sygnalizuje nasz charakter.
Ale jeśli jesteś dobrą obserwatorką, też to może już wcześniej zauważyłaś.
Zobacz zatem...

Czy twój kolor torebki pasuje do ciebie?
W przypadku torebek szarych i czarnych, ważny jest też rozmiar.

Perfekcjonistka - szara lub czarna niewielka, klasyczna
Ten kolor i fason wybierają zdyscyplinowane dziewczyny.
Ich dewizą jest sumienność i punktualność.
Dziewczyna kochająca takie torebki szybko podejmuje decyzje i nie żałuje ich.
Poza tym jest perfekcjonistką.
Uważa, że torebkę ma się po to, aby nosić w niej tylko niezbędne rzeczy typu telefon, portfel, klucze, chusteczki.

Pani przewidująca - szara lub czarna duża torba
Dziewczyna zorganizowana i przewidująca.
Lubi mieć przy sobie to co niezbędne.
Każdy, pozornie nic nie znaczący skarb (np. książka, dokument, okulary, notes, książka, nawet buty na zmianę) może się przecież przydać w najmniej niespodziewanym momencie.
Dzięki temu czuje się przygotowana na każdą sytuację.

Szara myszka - szara lub czarna torebka średniej wielkości
Kobieta nieśmiała, o bardzo niskiej samoocenie, zmęczona życiem i rozczarowana światem.
Nie lubi zwracać na siebie uwagi i taki fason torebki pozwala jej się ukryć w tłumie.

Dobra towarzyszka - brązowa torebka
Ten fason torebki zdradza osobowość ciepłą i kontaktową.

Elegantka - biała torebka
Dziewczyna uczciwa, schludna, czysta, elegancka, ceniąca prostotę

Ekstrawertyczka - czerwona torebka
Osobowość dominująca i dynamiczna.
Dziewczyna kochająca czerwone torebki lubi zwracać na siebie uwagę i być adorowana.

Wzbudzająca zaufanie - zielona torebka
Właścicielce tej torebki można zaufać.
Dziewczyna kochająca zielone torebki ceni sobie spokój i harmonię.

Artystka - niebieska torebka
Ten kolor torebki zdradza kreatywną osobowość, o otwartym umyśle.
Dziewczyny gustujące w niebieskich torebkach zwykle budzą szacunek otoczenia i cieszą się autorytetem.

Odważna dziewczynka - Soczysta, neonowa torebka (np. cytrynowa żółć, oranż, fiolet)
Dziewczyna odważna i zdecydowana.
To prawdziwa indywidualistka, nie przejmująca się opiniami innych.

Romantyczka - pastelowa torebka
Pastele zdradzają romantyczny, spokojny charakter.
Dziewczyna gustująca w pastelowych torebkach oraz kwiecistych motywach ma bogate życie wewnętrzne.

Zwariowana optymistka - wyraźny, kwiecisty motyw i kolorowe mozaiki
Takie torebki sygnalizują zwariowany, optymistyczny charakter właścicielki.

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
13-05-2012, 15:52
Forum: Magia-kolory
- Odpowiedzi (8)

Barwa pomarańczowa (czasem używana błędna nazwa pomarańcz)
- kolor zaliczany do rodziny kolorów jaskrawych z palety barw podrzędnych.
Powstaje po zmieszaniu dwóch podstawowych barw: czerwonej i żółtej.
Nazwa koloru pomarańczowego wzięła się od nazwy owocu pomarańczy (franc. pomme orange - pomme - owoc, a orange - z arab. narandj).
Niekiedy kolor pomarańczowy nazywa się - zapożyczając wprost z francuskiego - po polsku "oranż".
<!-- m --><a class="postlink" href="http://pl.wikipedia.org/wiki/Barwa_pomara%C5%84czowa">http://pl.wikipedia.org/wiki/Barwa_pomara%C5%84czowa</a><!-- m -->

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
13-05-2012, 15:30
Forum: Magia-kolory
- Odpowiedzi (4)

Barwa czerwona - jedna z addytywnych barw podstawowych.
Na kole barw dopełnia barwę cyjanową.
Niegdyś była uważana za jedną z barw podstawowych w metodzie subtraktywnej i stosowana w poligrafii jako jedna z podstawowych barw farb drukowych, obecnie w tej metodzie jest barwą czystą składającą się z żółtego i magenty.
W palecie RGB używanej w telewizorach i monitorach komputerowych czerwony jest jednym z trzech kanałów (oznaczonym literą R).

Zakres światła czerwonego ma długość fali od ok. 630 do ok. 780 nm i stanowi przedział najniższych częstotliwości rozpoznawalnych przez ludzkie oko.
Promieniowanie o długości fali powyżej tego zakresu nazywa się podczerwonym i jest dla człowieka niewidzialne.
Czerwień, najgorętsza ze wszystkich barw, od najdawniejszych czasów była kolorem życia i skrajnych uczuć.
Często jest uznawana za "kolor kolorów".
W niektórych językach jest synonimem słowa "kolorowy", zaś w innych słowa "piękny".
Ma setki znaczeń, z których wiele jest sprzecznych, zaś żadne nie jest uniwersalne.

Ciekawostki kulturowe związane z czerwonym:
w Chinach jest kolorem szczęścia, powodzenia i miłości, na ślubie panny młode zakładają tam czerwone suknie (w Polsce podobnie jest na maturach), zaś w południowej Afryce stanowi kolor żałoby.

Dobra strona czerwieni to ta kojarzona z miłością (czerwona róża, czerwone serduszka walentynkowe) i pasją (gorące uczucia – płomień).
Domeny czerwieni to siły witalne, życie i piękno.
Z ogromnej ilości symbolizowanych przez nią cech, do najważniejszych należą: ekstrawertyzm, odwaga, antydepresyjność, asertywność, determinacja, przyjazność, ciepło i wrażliwość.
Jest kojarzony z organizacjami charytatywnymi, pomocą medyczną (czerwony krzyż) i organizacjami lewicowymi, a w krajach Europy Wschodniej i Środkowej również z komunizmem.
Do XIX w. mundury wojskowe zawsze zawierały w sobie przynajmniej akcent czerwieni, zaś rękawice bokserskie i samochody sportowe do dziś nieodłącznie kojarzą się z tą barwą.

Jej "zła" strona to symbol złości i krwi jako rewolucji.
Kolor czerwony użyty w odpowiednim kontekście może kojarzyć się z powstaniem, rewolucją, śmiercią, walką.

Wpływ na człowieka
Z badań wynika jednoznacznie, że czerwień jest najsilniej stymulującym ludzką psychikę kolorem
Nie należy malować pomieszczeń na czystą czerwień, dużo lepiej sprawdzają się odcienie stonowane, przyciemnione, bądź pastelowe.

Czerwony jest kolorem dynamicznym i przykuwającym uwagę, świetnie pasuje do pomieszczeń, w których panuje duży ruch, jak na przykład hall, korytarz, pokój do ćwiczeń, czy kuchnia.

Czerwień ze względu na silny ładunek emocjonalny jest bardzo często używana w reklamie.
Najczęściej wykorzystuje się tu fakt, że barwa ta wyróżnia się spośród innych i przykuwa uwagę. Warto zauważyć, że wszelkie promocje, czy "okazje" są opisane przede wszystkim na czerwono.

Dodatkowe wiadomości
W kulturze
W Japonii kolor czerwony jest symbolem i atrybutem bohaterstwa.
W okultyzmie czerwień jest kolorem czakry korzenia. Symbolizuje pewność siebie, dobre funkcjonowanie w codzienności, rozwój osobowości, lecz zarazem lęk i zachłanność.

Powiedzenia związane z czerwienią
być czerwonym ze złości
zaczerwienić się ze wstydu
czerwony jak burak
(en.) to be caught red handed (być złapanym na gorącym uczynku)

Niektóre minerały o kolorze czerwonym[edytuj]rubin
granat
pirop
krwawnik
jaspis
hematyt (nie zawsze)
<!-- m --><a class="postlink" href="http://pl.wikipedia.org/wiki/Barwa_czerwona">http://pl.wikipedia.org/wiki/Barwa_czerwona</a><!-- m -->

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Natka
13-05-2012, 12:06
Forum: Rośliny doniczkowe
- Odpowiedzi (28)

   
Grubosz drzewiasty – Crassula arborescens; grubosz jajowaty- Crassula ovata
Grubosz drzewiasty należy do rodziny gruboszowate (Crassulaceae), jego ojczyzną jest Południowa Afryka. Ten sukulent bardziej znany bod nazwą drzewka szczęścia, ma krzewiasty pokrój i w domowych warunkach osiąga jeden metr wysokości. Crassula arborescens przypomina swym wyglądem, miniaturowe drzewko i często prawdziwi miłośnicy roślinnych kompozycji tworzą z nich fantastyczne kompozycje. Drzewko szczęścia odznacza się mięsistymi, naprzeciwległymi, okrągłymi a u nasady zwężonymi liśćmi z czerwonym brzegiem, wyrastających z grubych i rozgałęzionych pędów, które z czasem lekko drewnieją i nabierając srebrzystoszarej barwy. Ten gatunek charakteryzuje się również kwitnieniem, na przełomie maja/czerwca, chociaż w domowych warunkach jest to rzadkie. Kwiaty są drobne, o biało-różowej barwie, zebrane w baldachy. Nie można jednoznacznie określić czy posiadany przez nas grubosz zakwitnie czy też nie i kiedy to nastąpi. Może zakwitnąć i po trzech latach, ale również i po 15 czy 20, oczywiście jak będzie miał odpowiednie warunki. Ta niewiadoma sprawia, że uprawia się go wyłącznie dla bardzo zdobnych liści i pokroju.

Uprawa:
Grubosz drzewiasty jako, że pochodzi z obszarów półpustynnych uwielbia miejsca nasłonecznione i nie wymaga zbytnich zabiegów. Dzięki mięsistym liściom, może dłuższy czas wytrzymać bez podlewania, co jest bardzo korzystne zwłaszcza dla tych właścicieli, którzy nie zawsze mają czas na takie zabiegi. Okres wegetacji trwa od marca do sierpnia i wówczas crassula arborescens bardzo lubi słoneczne stanowiska, natomiast w okresie spoczynku, wymaga chłodniejszych stanowisk o temperaturze 10-15 ºC, chociaż wytrzyma również warunki pokojowe. Zbyt wysoka temperatura objawia się osłabionym wzrostem, zrzucaniem liści i podatnością na szkodniki. Nawożenie wykonujemy tylko w okresie wzrostu raz w miesiącu a podlewanie winno być umiarkowane a w okresie spoczynku bardzo oszczędne. Przesadzania dokonujemy na wiosnę, małe rośliny, co roku a starszym wystarczy tylko zmienić wierzchnią warstwę podłoża. Podłoże jako, że drzewko szczęścia, to sukulent powinno być także jak dla kaktusów z dobrym drenażem, aby chronić je przed nadmiarem wody. Reguła stosowana w uprawie tego gatunku mówi, że lepiej przesuszyć, aniżeli przelać. Zbytnia wilgoć objawi się opadającymi liśćmi. Jeżeli chodzi o rozmnażanie, to jest ono w przypadku tego gatunku, bardzo proste. Wystarczy tylko pobrać sadzonki z wierzchołków pędów lub sadzonki liściowe, które po zaschnięciu miejsca cięcia (kilka godzin a nawet dni) umieszczamy w piaszczystym podłożu i już po niedługim czasie możemy się cieszyć nowymi, własnoręcznie ukorzenionymi drzewkami szczęścia.

A tu jeszcze stronki, na których można sobie poczytać o drzewku...
<!-- m --><a class="postlink" href="http://cyklamen.blox.pl/2008/09/Drzewko-szczescia.html">http://cyklamen.blox.pl/2008/09/Drzewko-szczescia.html</a><!-- m -->
<!-- m --><a class="postlink" href="http://naradka.wordpress.com/tag/drzewko-szczescia/">http://naradka.wordpress.com/tag/drzewko-szczescia/</a><!-- m -->

Prawdę mówiąc, mam w domu kilka drzewek szczęścia... Towarzyszą mi od wielu, wielu lat.... od okresu szkoły średniej, kiedy to ... uszczknęłam w pewnym miejscu zaszczepkę....
Pierwszego kwiatka już nie mam, zrobił się bardzo stary i pogubił liście... Ale zawsze mam kilka tych kwiatków, nasadzam zaszczepki, by mieć nowy kwiatek i możliwość odradzania kwiatka....
Jeszcze do niedawna, zanim zajrzałam do internetu i ... gdy jeden z najstarszych kwiatków mi zakwitł, nie  miałam pojęcia, że one kwitną.  Szok  Nie wiem, jak to się stało, że nie uwieczniłam tego faktu na zdjęciach, byłam przekonana, że robiłam zdjęcia, ale po usilnych poszukiwaniach w moich zbiorach okazało się, że niestety zdjęć nie mam... a szkoda...  Bezradny  Hodowałam te kwiatki kilkadziesiąt lat ... zakwitł mi jeden raz.... i może się to już nie powtórzyć...

A tak wygląda moje drzewko szczęścia...
[ATTACHMENT NOT FOUND]

Wydrukuj tę wiadomość


Napisane przez: Krystyna
12-05-2012, 11:44
Forum: Litoterapia
- Odpowiedzi (19)

   
Beryl – minerał należący do grupy krzemianów pierścieniowych.
Nazwa pochodzi od greckiego berillos – morska zieleń.
Tworzy wiele poszukiwanych odmian kamieni szlachetnych:
Aquamarine and Maxixe (Augustite)
Emerald
Beryl Golden, Heliodor
Beryl Goshenite
Beryl Morganite
Red Beryl, Bixbite
oraz inne odmiany barwne o nie ujednoliconych, handlowych lub potocznych nazwach różniące się własnościami optycznymi i zabarwieniem, a niekiedy innym składem domieszek.

Beryl powstaje w fazie pegmatytowo-pneumatolicznej zastygania skał magmowych oraz podczas procesów metasomatozy kontaktowej.
Spotyka się go w pegmatytach, skałach metamorficznych i okruchowych.
Występuje z Kwarcem, Chryzoberylem, Fenakitem, Ortoklazem, Turmalinem, Topazem.

Lokalizacja największych złóż
Szmaragd – Muzo i Chivor Kolumbia, na Uralu oraz w Minas Gerais Brazylia.
Akwamaryn i pozostałe odmiany są bardziej pospolite; piękne kryształy spotyka się w Brazylii – Minas Gerais i w Pakistanie.USA – Dakota, Kalifornia, Utah; 
Rosja – Płw. Kolski, Ural; Madagaskar, RPA, Cejlon, Włochy, Szwecja, Norwegia, Czechy.
W Polsce spotykany na Dolnym Śląsku (głównie w pegmatytach i granitach).

Zastosowanie
Wykorzystywany jako Ruda Berylu (metalu podobnego do Glinu), który jest używany do wyrobu bardzo twardych stopów (z Miedzią).
Szmaragd jest to jeden z najwyżej cenionych kamieni szlachetnych (od lat 40. ubiegłego wieku znane są sposoby otrzymywania ich drogą syntezy, mogą być nawet doskonalsze od występujących w przyrodzie).
źródło
źródło
źródło
źródło
https://en.wikipedia.org/wiki/Beryl

Wydrukuj tę wiadomość